ေနာင္တ မဲ့ေသာ

ပန္းကေလး
အလွမ္းမေ၀းပါဘူး...
သခင္
အလိုရွိတယ္ ဆိုရင္ျဖင့္..
လွမ္းဆင့္လို႕ေခၽြ
ကမ္းလင့္လို႕ေနရုံနဲ႕
ေၾကြပါ့ မယ္..
ေမာင့္ေျခရင္းမွာ..
၀ပ္စင္းလို႕ေလ....
.......
မ်ိဳးမမွန္..
ဖိုး မတန္တဲ့ ပန္းရယ္လို႕
သခင္..
အထင္ေတာ္ လြဲပါနဲ႕
..
ခ်စ္လြန္း လို႕ပါ..
...
တစ္သက္ တစ္ခါ
ပြင့္လာတဲ့ ခ်စ္ပန္း..
သခင္ မနမ္း..
လက္မကမ္း ခ်င္လဲ ေလ..
ေ၀ပါရေစ..
ရင္တြင္းမွာ ေနပေစေပါ့..
သခင္ ရယ္...
လြမ္း တ စြာနဲ႕.....။

မမသီရိ

ခ်စ္သမီး အလိမၼာ

သမီးေလး ေရ..

လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၁၄ ႏွစ္

ႏွင္းေတြ နဲ႕ မိုးေတြ နဲ႕

ေဒြးေရာ ယွက္တင္.. ကမၻာေျမျပင္မွာ

ေရာ ေနတဲ႕ ညနက္နက္ တစ္ခုမွာ

ေမ့ သမီးေလး..

ေမေမ့ဆီ ေရာက္ခဲ႕ တာေပါ့..

....

ေသာက္ရွဴး ၾကယ္စင္လို..

လင္းလက္တဲ႕ မ်က္၀န္း အစုံ နဲ႕

ေလာကထဲ ကို ထိုးခြဲ ၾကည့္ ဘို႕..

ေမေမ့ ေဘးနား သမီးေလး ေရာက္ခဲ႕ တာေနာ္...

.......

ေမေမ ေပ်ာ္ရင္ ေပ်ာ္

ေမေမ ငို ရင္ ငို..

ေမေမ မဲ႕ ေတာ့ မဲ႕

ေမေမ ေတြ ေ၀ေနတဲ႕ အခါမ်ိဳး မွာလဲ

ေမေမ့ ေဘးနား သမီးေလး.

အားေပးေနခဲ႕တာ ေပါ့..။

...

မၾကာေတာ့ တဲ႕ ကာလ တစ္ခုမွာ

ေမ့ သမီး..

ေလာကၾကီးထဲ တိုး ၀င္ ဘို႕

ေမေမ့ ရင္ခြင္ ကို

စြန္႕ခြာ သြားေတာ့မွာ..

ေမေမ ရင္ ဆိုင္ ရေတာ့မယ္ မီး ရယ္...

............

တစ္ကယ္ေတာ့ သမီး ဟာ..

ေမေမ့ ရဲ႕ခြန္အား

ေမေမ့ရဲ႕ ထီးကေလး

ေမေမ့ အေပၚ နားအလည္ဆုံး..

ေမေမ့ အတြက္ အရာရာ ခံ စားေပ ခဲ႕ တာ..

ေက်းဇူး တင္ပါ တယ္ မီး ရယ္...။

.....

ေမ့ သမီးရြက္ လႊင့္ေတာ့ မယ့္ ရက္ေတြ အတြက္

ေမေမ တင္ ၾကိဳ သတၱိေတြ ေမြး ေနခဲ႕ ျပီ..

ေမ့အနား က ခြာသြားေတာ့ မဲ႕ ေမ့ သမီး အတြက္

ေမေမ ၾကိဳ တင္ လြမ္း ဆြတ္ေနရျပီ...

ေလာက အလယ္ ေမႊးပ်ံ႔ လာမဲ႕

ေမေမ့ ပန္းပြင္ ့ေလး အတြက္ ..

ေမေမ တင္ၾကိဳ ၾကည္ ႏူးေနခဲ႕ျပီ..။

....

ေမ့ သမီ းဟာ

ေမေမ့ အတြက္ ေတာ့

အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ႕ ရတနာ

ေမေမ့ အတြက္ အျမဲ လိမၼာေပးခဲ႕ တာ..

ေက်းဇူး ပါ သမီးေလး ရယ္...။

(၂၀.၁၁.၂၀၀၈ မွာ က်ေရာက္ တဲ႕ ခ်စ္ သမီး..`အလိမၼာ` ရဲ႕ ၁၄ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕အတြက္..)

မမသီရိ. (၂၁.၁၁.၂၀၀၈)

သံသယ တမ္းျခင္း

တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႕

အိမ္အမိုးထက္. ေဆာ့လ်က္သက္ဆင္း

ႏွင္းပြင့္ေျခသံ နာခံေနရင္း

ဆုံခဲ႕ တဲ႕ အေၾကာင္းျပန္ေျပာင္း စဥ္းစား

လြမ္း သင့္သလား လို႕ေလ.....။

တခ်က္ခ်က္နဲ႕..

နာရီလက္တံ.. သန္းေခါင္ယံကို..

စည္းခ်က္မွန္မွန္...ျဖတ္ဆန္ေက်ာ္သြား

...

အိပ္မေပ်ာ္ပဲ အေတြးထဲမွာ

အိပ္ေပ်ာ္ေနလဲ.အိပ္မက္ထဲမွာ

...

အၾကင္နာ ထဲ အေရာင္ေတြ ကဲ သလား

ရက္စက္မညွာ ေခၽြကာသြားမလား

အေပ်ာ္သေဘာလား

ရုိးရုိး လားေလ..

သံသယေတြ ရင္ေမွာေ၀ဆဲ....။

ကံၾကမၼာရယ္..ဘယ္လိုေၾကာင့္မ်ား

ေရစက္ကယ္ ၾကံဳ ဆုံေစခဲ႕လဲ..

ျငိဳး အေတးမ်ား ေရး မွတ္ထားသလား..

ရင္မဆန္႕ေအာင္ ပိတ္ေလွာင္ အလြမ္း

ႏြမ္းလ် မေျပ ဆယ္ေန ပူကဲ

ခံစားခ်က္မ်ား ႏွလုံးသားထဲ..

တင္းက်ပ္ မြန္းလ်က္ပါပဲ ေလ....။ ...။

မမသီရိ

တဂိုး၏ အခ်စ္ စာစုမ်ား

တစ္ကယ္ တမ္းေျပာရရင္ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႕ ဒီစာစုေလးကို ေဖၚျပဘို႕ အခ်ိန္အေတာ္ေလး ယူခဲ႕ရပါ တယ္..။ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ေလာကေလး ကို ကၽြန္မ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ အမ်ားစု က တစ္ကယ့္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္း.. အေတြး အေခၚ ေကာင္း.. ခံစားမွဳေကာင္း.. တင္ျပမွဳ ေကာင္းေလးေတြနဲ႕ ၾကိဳးစား ပမ္းစား ေရးသာ တင္ျပထားတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားငယ္မိပါတယ္..။

အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ စဥ္းစားျပီး တဲ့ ေနာက္ မွာ ေတာ့
ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ ..ကေဘာက္တိ ကေဘာက္ခ်ာ.. မေတာက္ တစ္ေခါက္ေလး နဲ႕.. ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါ ေလာကထဲ မရဲ တရဲ တိုး၀င္မိခ်င္ တဲ႕ အတြက္ ဘယ္သူ ကမွ ရယ္ပြဲ မဖြဲ႕ ေလာက္ဖူးရယ္ လို႕ ဇြတ္ အားတင္းျပီးေတာ့ ..
ငယ္ငယ္ တုန္းက အျမတ္တႏိုး ၀ယ္ ယူ သိမ္းဆည္းဖူး တဲ႕ ရာဘင္ျဒာနသ္တဂုိး .. တဂိုးစာႏုယဥ္ ဆိုတဲ႕စာအုပ္ထဲ က ႏွစ္သက္ ခံစားမိတဲ့ စာစု တစ္ခ်ိဳ႕ ကို ျပန္လည္ မွ်ေ၀လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္.. ။
က်မဆီမွာ ခုလက္ရွိေနတဲ႕ စာအုပ္က စာေပေလာက စာအုပ္တိုက္က ၁၉၉၈ မွာ ဆဌမ အၾကိမ္ ျပန္လည္ပုံႏွိပ္တဲ႕ ၁၉၇၆ ၾသဂုတ္လ က တည္းျဖတ္ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ ပါ...။ ပါ၀င္ ဘာသာျပန္ဆိုသူေတြ က မိုးမိုး (အင္းလ်ား) ၊ ေမာင္ေဇ၊ ေမာင္မ်ိဳးညြန္႕၊ ပုသိမ္ေမာင္းစိမ္းသူ၊ ေမာင္သန္႕စင္၊ တကၠသိုလ္ညိဳ၀င္ေးအာင္နဲ႕ တကၠသိုလ္မိုးမိုး တို႕ ျဖစ္ပါတယ္..။

သိတတ္ပါဘူး ရွင္ရယ္..

`ေသာကကို ေဆာင္ယူလာတတ္ေပမယ့္.

ေမတၱာတရားဆိုတာ..ယုံစား အားထားသင့္ပါတယ္၊

မင္းရဲ႕ အသဲတံခါးကို ပိတ္မထားလိုက္ပါနဲ႕ ေနာ္`

...

`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..

မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊

ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ အခ်စ္ရယ္`

...

`ႏွလုံးသား ဆိုတာ

မ်က္ရည္ တစ္စက္... လကၤာ တစ္ပုဒ္နဲ႕ အတူ.၊

ေပးဆပ္ဖို႕ သက္သက္ မဟုတ္လားကြယ္..`

...

`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ကြယ္`

...

`ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ဆိုတာ တဒဂၤပါ..၊

ရယ္ေမာ လွဳပ္ရွားလိုက္ရုံ နဲ႕ ဘ၀ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားတတ္တယ္တဲ႕..၊

ႏွင္းစက္ေလး တစ္ေပါက္လိုပါပဲ..၊

၀မ္းနည္းျခင္း ဆိုတာကေတာ့..

တည္တ့ံတယ္၊ ခုိင္ျမဲတယ္..၊

သည္ေတာ့ တမ္းတ လြမ္းေဆြး ရတတ္တဲ႕

ခ်စ္ေမတၱာတရားကို

မင္းမ်က္လုံးေတြ မွာ ႏိုးၾကားပါေစကြယ္...`

...

`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ကြယ္..`

...

ၾကာပြင့္ေလးေတြ က

ေနမင္းရဲ႕ ေရာင္ျခည္ေအာက္မွာ ပြင့္လန္းၾကတယ္၊

သူ႕မွာ ရွိသမွ် အားလုံး ဆုံး ရွဴံးရတယ္..၊

ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ဆုံးစ မရွိတဲ႕ ျမဴႏွင္းေတြ ၾကားမွာေတာ့

အဖူး အငုံေလးေတာင္ မက်န္ေတာ့ ဘူးတဲ႕..`

....

`အို.. သူငယ္ခ်င္းရယ္..
မင္းရဲ႕ စကားေတြ က နက္နဲ လြန္းလွတယ္.၊
ကိုယ္ျဖင့္ နားမလည္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ ကြယ္`

မိုးမိုး (အင္းလ်ား)

.................................................................................................

ေ၀ဒနာ

ဘယ္သူမွန္း မသိဘူးကြယ္..

ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ေမတၱာပန္း တစ္ပြင့္

တိတ္တိတ္ေလး ထည့္သြားတယ္..။

...

ဘယ္သူမွန္း မသိဘူးကြယ္..

အသည္းႏွလုံး ကို ခိုးသြားတယ္..

ျပီးေတာ့ ေကာင္းကင္ အႏွံ႕

အေ၀းကို ျဖန္႕ၾကဲ လိုက္ပါတယ္..။

.....

သူ ဘယ္သူ လဲ ဆိုတာ သိပါျပီလား..

ဒါမွ မဟုတ္ ေနရာတကာမွာ

သူ႕ကို ရွာေနဆဲ ပဲလား

ကိုယ္ မသိပါဘူးကြယ္...

အင္း........

ကိုယ့္ အတြက္..

သုခ ေ၀ဒနာ ေလလား

ဒုကၡ ေ၀ဒနာေလလား ကြယ္...။

ေမာင္ေဇ

ေရႊက်ီး ငယ္ငယ္

ေမ့ဧည့္သည္..လာေလႏိုး

ေမွ်ာ္ကိုးလို႕..လြမ္းေယာင္ေယာင္

ခန္းေဆာင္ေပၚ သစ္ညိဳရိပ္က

ဧည့္နိမိတ္ပုံေဆာင္..

...

ေမွ်ာ္ေတာ္ေရာင္ လြမ္းသူေလးကို..

ေဖးကူလို႕ ေပ်ာ္ေစေအာင္..

ေရႊက်ီးေမာင္..အသံေပး.

လာလုေငး..မေလး..ေမာင္..

......

..လြမ္းရက္တာ ၾကာေသာ္လည္း...

ေပၚမလာ ေမွ်ာ္ရွာေမာ လို႕.

လာတဲ့ခါ လာပါလိမ့္မယ္..

ေမွ်ာ္မိသူ ေနမထိေအာင္..

ေဗဒင္စာ မအာ စမ္းပါနဲ႕..

ေရႊက်ီး ငယ္ငယ္......။

မမသီရိ (၁၂.၁၁.၂၀၀၈)

ဒိုင္ယာရီ မေရးျဖစ္ေသာ ရက္မ်ား အေၾကာင္း

..... မ်က္၀န္း တံခါး ..ပိတ္လို႕ ထား လဲ..

မ်က္ရိပ္ေရွ႕ မွာ ... သူ ၀င္လာေန....

ရႊန္းေ၀ ပီတိ...စြဲ ျငိစရာ...

မာယာ ကင္းမဲ႕... ရီ ေ၀လဲ႕ လို႕

ညွိဳ႕ မ်က္၀န္းေတြ... ေ၀့ ၀ဲ ေနခဲ့..

........

.......

...ည နာရီမ်ား...သန္းလြဲ သြားျပီ...

..အိပ္ စက္ျခင္းေတြ ခိုး ယူေလတဲ႕..

..အလြမ္း တေစၦ စိုးမိုး ေန...

....

.......

... ရင္မွာ တင္းၾကပ္ ပန္း ရသေတြ..

အေျဖ မရွိ ေမးမိ ပုစ ၦာ ....

တစ္စုံ ရာ ကို....

တမ္း တေနသလို..

.. စက္ လဲ မရႊင္.... အလြမ္း ရွင္ေရ....

............

မင္ တံ ထိပ္ဖ်ား ...မွတ္တမ္း မ်ားလဲ...

အနားယူ ေန..

မွ်ေ၀ ခံစား....

မြန္း က်ပ္မွဳ မ်ား.. လႊမ္းျခံဳထား ေတာ့...

.......

........

ကဗ်ာ တမ္း ျခင္း... စာ ပန္းခင္းေတြ...

...ရင္ ထဲ မွာပဲ ေလွာင္ပိတ္ေန......။

.

.

မမသီရိ

ပိုးဖလံ

အဆိပ္မွန္းသိ...(ရက္)
မစား မိပဲ မေနခ်င္....

အရိပ္မွန္းသိ .... (ရက္)..
မဖမ္းမိ ပဲ မေနခ်င္....

အလြမ္းေပါင္း ကုေဋ ...
ဘ၀ေတြ ျခား...
အတန္တန္ စည္းေတြ တားေပမဲ႕...

မသိျမင္..
လ်စ္လ်ဴ ရွဳခ်င္ စိတ္နဲ႕ ရယ္...

ႏွလုံးသား ဟာ သခင္....
အခ်စ္မ်ား သာ ဘုရင္....

... ကြယ္....

အဆိပ္မွန္းသိ....
မစားမိပဲ မေနခ်င္....

အရိပ္မွန္းသိ
မဖမ္းမိပဲ မေနခ်င္......
အရိပ္မွန္း သိရက္နဲ႕
မဖမ္းမိပဲ... မေနခ်င္ .....။

မမသီရိ

ေၾကကြဲေနတဲ႕ ည

ည

တိတ္ဆိတ္စြာ

ေၾကကြဲ

ပိန္းပိတ္ေနတဲ႕ အေမွာင္ေအာက္

ေဆြးေဆြး ေျမ႕ေျမ႕

ျငီးျငဴေနတဲ႕

ပုစဥ္း ရင္ကြဲ ရဲ႕

နာက်င္ မွဳ ၾကားမွာ

ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕

ငိုရုွိက္သံဟာ

တိုးတိမ္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနခဲ႕...။

တစ္ကယ္ေတာ့

ညဟာ

တပ္မက္ျခင္းထက္ ပိုတဲ႕

ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြနဲ႕

မြတ္သိပ္မွဳထက္ ပိုတဲ႕

တြယ္တာျခင္းေတြနဲ႕

ဇီ၀ လိုအပ္ခ်က္ထက္ ပိုတဲ႕

နားလည္မွဳေတြ နဲ႕

ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ တရားေတြ နဲ႕....

ၾကည္ႏူးစရာ..

ရင္ခုန္စရာ

တမ္းတ အမွတ္ရစရာ..

ေကာင္းေနခဲ႕ရမွာ...

ခုေတာ့ျဖင့္

လိပ္ျပာရုိင္းနဲ႕ ေလေပြ ေၾကာင့္

ပြင့္ဖတ္ေလး တစ္ခု

ဖ်တ္ ကနဲ ေၾကြ

မ်က္ရည္တစ္စက္

လြင့္.......ကနဲ.............ေၾကြ.........။

ည ကေတာ့..

ေၾကကြဲမွဳေတြနဲ႕

.....

တိတ္ဆိတ္ေနဆဲ...............။

မမသီရိ (၁၀.၁၀.၀၈)

ႏွစ္ေယာက္အတူ

....ၾကိဳးမညီတဲ႕ ဂစ္တာလို..

သံစဥ္ေတြ...

ကက်ိဳး ကေၾကာင္နဲ႕..

အရာ ရာ အလိုမက်...

လိုခ်င္တာေတြ .. မရ လို႕...

စိတ္ပ်က္တာလား...

အခက္ေတြ႕ေပမဲ႕..

လက္မေလွ်ာ့နဲ႔ ကြဲ႕..

ေယာက်ာၤးတံခြန္ ..လူရည္ခၽြန္..

မိုးစြန္ တမြတ္ ၾကယ္ကို ဆြတ္မယ္လို႕...

ၾကိမ္း၀ါးလိုက္စမ္း..

မင္းလိုအပ္သမွ်..

မင္းဆႏၵေတြ..

အသက္ရွိသေရြ ....

ျဖစ္ႏိုင္မဲ႔..ေန႕ေတြ ခ်ည္းပဲေပါ့..

မေမ့နဲ႕ေလ..

အနားနား..

အားေပးေဖၚ ပါေနခဲ႕..

ေရာက္ခ်င္တဲ႕ေနရာ..

အတူေလွာ္ၾကစို႕လား...

အလ်ားလိုက္ ျဖစ္စရာမလို..

ေရဆန္ဆိုလဲ...

ရင္ဆိုင္ရဲၾကမယ္ေလ....

ဟိုး.....ေရ့ွမွာ..

အရိပ္ေလး..ရွိေနတယ္..

ႏွစ္ေယာက္အတူ..

ေခၽြးသိပ္ၾကစို႕..............။

မမသီရိ

အဲဒါ....................?

..သူ႕အေၾကာင္း........

စဥ္းစားမိရုံေလးနဲ႔....

..ႏွလုံးေသြးေတြ..ဆူပြက္...

ေသြးေၾကာထဲ...လွည့္ပတ္စီး၀င္..

တစ္ကိုယ္လုံးပူေႏြး....

...လက္ဖ်ားေလးေတြ..ေအးစက္..

..ပါးေလးေတြ လဲ ရဲ....

နားရြက္ေလးေတြလဲ...ရဲ...

..သူ႕အေၾကာင္း....

စဥ္းစားမိရုံေလးနဲ႕....

...ပန္းေလးေတြ ပြင့္...

ရန႔ံ ေလး ေတြ ေမႊး....

ငွက္ကေလးေတြ ..ေတးဆို..

ေကာင္းကင္ျပာျပာ...

သက္တန္ေလးက ေရာင္စုံ ျဖာ...

...အရာရာ....ျမင္ျမင္ သမွ်...

လွပေနလိုက္ တာ...............

..သူ႕အေၾကာင္း...

စဥ္းစားမိရုံေလးနဲ႔.....

.......................

ေထာင္ေသာင္းခ်ီ ေ၀းေနတဲ႔....

မိုင္းေပါင္း ခရီးေတြ လဲ....

တစ္ကယ့္ နီးနီးေလး....

သူ က....ကိုယ့္ အနားနားမွာ....

.............................

ဘယ္သြားသြား ...ဘာလုပ္လုပ္......

အနားနား ကပ္ ပါ..............

...............

သူ႕အေၾကာင္း....

စဥ္စားမိရုံေလးနဲ႔.......

........................

သူ႕အေၾကာင္း...စဥ္းစားမိရုံေလးနဲ႔.....

.................

အဲဒါ...............

အခ်စ္လို႕ ...ဆိုရင္..................။

လြမ္းလိုက္တာ

.... လမင္းေလး က..
ဟိုး..ဘက္ကမၻာဆီ.. ေရာက္ေနတာမို႕..
တိတ္ဆိတ္သေယာင္...
ေမွာင္ေနတဲ႔ ည..............

အိပ္ျခင္းေတြက..အေ၀းကို..
အလည္ထြက္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕.....
....ေမာင္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ..အလြမ္း....
..ခင္ညြန္႕ရီရဲ႕ အသံ.....
တို႕.....ထံဆီ...လြင့္ပ်႕ံလို႕လာ တယ္.....

...စိုးမိုး လြန္းတဲ႕စိတ္...
ကုလို႕ရမဲ႔ ေဆး..
မေတြ႕ၾကေသးဘူးလား......
....လုံး၀ မဟုတ္ရင္ေတာင္....
နဲနဲေလးေလာက္.... ေမ့ႏို္င္ရင္..
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ....

သံသယေတြနဲ႕...
ျဖဴျဖဴစင္စင္....ခ်စ္အလြမ္းေတြနဲ႕...
မြန္းက်ပ္ေနတဲ႔ ...ဘ၀ က
..လြတ္ေျမာက္ခ်င္လိုက္တာ......

...တဂိုးေရ....
ဘိုင္ရြန္ေရ.......
အ္ိုမာခရမ္ ေရ....
...ေမာင္စိန္၀င္းေရ.......
ကဗ်ာ ဆိုတာ...
ဘယ္က ေမြးဖြားလာေၾကာင္း....
ခုေတာ႕.... ေကာင္းေကာင္း သိျပီ....

ဒီေလာကထဲ...
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ...
လုပ္လို႕ရမယ္ဆို...
နာရီ လက္တံေပၚ ထိုင္...
ေနာက္ျပန္လွည့္သြားလိုက္ခ်င္ရဲ႕...
ဒါမွ မဟုတ္.........
ခံစားခ်က္မရွိတဲ႔..
ကမၻာသစ္ေလး တစ္ခု...
ထူေထာင္ပစ္လိုက္မယ္..

အို.........
ေတြးေနရင္း.........
ေရး ေနရင္း..............
...လြမ္းလိုက္တာ....................။

မမသီရိ

သံေယာဇဥ္

....ႏြယ္....
ႏြယ္တစ္မွ်င္... တြယ္ငင္ရစ္မိလို႔...
ေျဖဘို႔ကို...ဟန္ျပင္ခ်ိန္မွာ.......

...စူးနစ္စြာ...ရင္မွာ စြဲေနေၾကာင္း....
အံ႔ၾသဘြယ္...ဆင္ျခင္သိခဲ႔ေပါ႔...
စဥ္းစားေတာ႔..ခက္ေနျပီ...

...ေႏြ..သဘြယ္...
ေရပင္လယ္ ငံငံေသာက္မိသလို...
ပူေလာင္တယ္...ဒီႏြယ္ၾကိဳးဟာ...
ခ်ည္မိရင္...ရုံးမရျပီမို႕...
ကာမဘုံ.. ေလာကီတြင္းမွာ...
ရွင္းရွင္းသာ...ေနသြားေတာ႔မယ္ကြဲ႔..
ဟစ္ေၾကြးကာ... ေရွာင္လာခဲ႔ေပမဲ႔...
.... ေရစက္ေလလား....
...ကံ..နဖူးစာ...
ဇာတ္ဆရာရဲ႔..လွည္႔ကြက္ေလလား...

...ေထြမျပား...
ေ၀၀ါးစြာ...သုံးသပ္ဆဲ မွာ...
အသဲတစ္ေနရာ...
မသိမသာ...ေနရာယူ ၀င္လာျပီး...
ခိုင္ျမဲစြာ... ေႏွာင္ငင္ဖြဲ႔ေနခဲ႔....
ႏြယ္.....ဆိုတဲ႔...သံေယာဇဥ္....

ႏြယ္ .. ဆိုတဲ႔..သံေယာဇဥ္...
ဒီတစ္ပင္... ရင္ကို၀င္လ်င္ျဖင္႔..
လြမ္းကဗ်ာ...ကာရံသြားေတြနဲ႔...
ႏုႏုနယ္...သံစဥ္မ်ားရယ္က...
မာခဲ႔တယ္...သဲအိမ္ၾကမး္ကို..
ညွင္းႏြဲ႔ေအာင္...ကဗ်ာဆန္ေစခဲ႔...

မျမင္ရရင္..မေနတတ္ေအာင္...
......လြမ္းတတ္လို႔လာပါျပီ....
မေတြ႔ရရင္...အေမွ်ာ္ေထာက္လို႔..
....ေဆြးတတ္ပါျပီ....

...အမူပို...အခရာနဲ႔..
စိတ္ေကာက္ဘို႔လဲ တတ္ခဲ႔ျပီ...
...သ၀န္တို ျငဴစူလို႔...
ႏြဲ႔ဆိုးဘို႔လဲ တတ္ခဲ႔ျပီ....

လင္းခ်ီ...
ေမွာင္ခ်ီ...
ေန႔... ည.... ရက္ ....စက္ရာသီ...
မတန္႔ျပီ ခ်ိန္ရထား..
ရပ္မနား သြား ခဲ႔ သလို...

ရစ္ခ်ည္..
ေႏွာင္ခ်ည္...
တိုးလို႔သာ...ခ်ည္လာခဲ႔...
သံေယာဇဥ္..ဒီႏြယ္ၾကိဳး ကို...
..ျဖတ္ခက္ေနျပီ.....။


မမသီရိ

သခင္သို႔

..... ေဖာ႔ဆို႔ ပုလင္း...
က်ပ္တင္းမြန္းသိပ္.....
မီးခိုးရိပ္မိွဳင္း......
ဆိုင္းဆိုင္း ေ၀ေ၀.....
ေသာကေတြကို.....
ေျပေပ်ာက္ေစဘို႔..
ၾကံဖန္ ၾကိဳးစား...
အလုပ္မ်ားေအာင္...
တိမ္းလို႔ေရွာင္လဲ...
အေတြးထဲမယ္..
၀ဲလည္လည္နဲ႔...
ပိုလို႔လြမ္းတယ္....
...... သခင္ရယ္.........

... ေနထြက္မွာ...သူ....
...ေန၀င္လဲ..သူ...
... ေန႔လည္လဲ..သူ..
ညလဲ..သူ....
စားေနလဲ ..သူ..
သြားလဲ..သူ...
အိပ္ေနလဲ...သူ...
နားလဲ..သူ ပဲ...

စိတ္ညစ္လြန္းလို႔..
အေတြးထဲက ေပ်ာက္သြားရေအာင္...
စြမ္းေဆာင္.. ၾကိဳးပမ္း... ပိုလို႕လြမ္းတယ္....

အိပ္ေဆးသီခ်င္း..
တိုးတိုးညဥ္းရင္း........
သိပ္လြမ္းေနတယ္......
..............သခင္..ရယ္.......


မမသီရိ

ေမာင္

... ေမာင္.....
ေမာင္ဟာ... ေမ႔ရဲ႔ ကဗ်ာ...
ကာရံမ်ားကို ေမြးဖြားေစတယ္...

... ေမာင္...
ေမာင္ဟာ... ေမ့ခံစားခ်က္...
မေမ႔ရက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္တယ္...

...ေမာင္ဟာ...
အခ်ိန္တိုင္းမွာ ... အရာရာထက္...
ပိုကဲလို႔ အေတြးထဲမွာ...
ေနရာေတြ ယူထား...
ႏွလုံးသားရဲ႕...
ရင္ခုံသံကိုလဲ ...ေႏြးေထြးေစတယ္...

လူေတြေငးရေအာင္...
မွဳံနံ႔သာပါး...
သနပ္ခါး ခ်ယ္ထားတာ...
ေမာင့္အတြက္ပါေမာင္....
အက်ီၤ အသစ္ထုတ္၀တ္ျဖစ္တာလဲ...
ေမာင့္အတြက္ပါ ေမာင္....

ေမာင္...
ေမ႔ အနားမွာ ရွိရင္....
အရာရာ ျပည္႔စုံ...
လုံျခဳံလို႔ေႏြးေထြး...

ေမာင္မရွိရင္....
ဘ၀ဟာ ေပ်ာ္စရာမဲ႔...
ေျခာက္ေသြ႔လို႔ ေနခဲ႔ျပီ....

ေမာင္နဲ႔သာေ၀းရရင္.....
ေနစရာ...
ဒီကမၻာမွာ မရွိျပီမို႕...
ေသတာေကာင္းမယ္လို႔...
မခၽြဲခ်င္ေပမဲ႔....

ႏွလုံးသားကိုထုတ္ထား...
စက္ရုပ္အလားႏွယ္...
ေလာကအလယ္....
ရွိေနေတာ႔မယ္...

ေမာင္ရယ္...

ေမာင္ဟာ.....
ေမ႔ခံစားခ်က္....

ေမာင္ဟာ.... ေမ႔ ကဗ်ာပါ.............

မမသီရိ

ငွက္ကေလးေရ

... ငွက္ကေလးေရ...
မင္း ..လာနားတဲ႔အခါ...
သီခ်င္းသံသာသာေလးအတြက္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....

... ငွက္ကေလးေရ...
မင္း..ပ်ံသြားတဲ႔အခါ...
မင္းရဲ႕ေျခရာေလး အတြက္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....

...ငွက္ကေလးေရ...
၀ိဥာဥ္ေလးလို...
မင္းေပ်ာက္သြားတဲ႔အခါ...
ေႏြးေထြးတဲ႔ ကိုယ္ေငြ႔ေလးေတာ႔ ထားခဲ႔ပါ....

...ငွက္ကေလးေရ...
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တဲ႔ အခါ...
၀င္ေရာက္ခိုနားပါ...
မင္းအတြက္ တံခါးေတြ ဖြင္႔ျပီးသားပါ.....။

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္အတြက္ ...............။

(မမသီရိ)

ေနတတ္သလို

ေပ်ာ္စရာ...
ေတြ႔လာရင္ေပ်ာ္လိုက္...
ရင္ထဲခိုက္ေအာင္ မဟုတ္ပါ...

ငိုစရာ...
ေတြ႔လာရင္ ငိုလိုက္...
ရင္ထဲခိုက္ေအာင္ မဟုတ္ပါ...

ေန႔...
ည...
ရာသီ...

သံသရာ ဒီစက္၀န္းမွာ...
ေနရတာ ဘာမဟုတ္...

ခဏတာ အလည္ေရာက္ၾကတာမို႔...
အေျခအေန... ၀န္းက်င္ေတြ အားလုံး...
ေျပျပစ္ေအာင္အသုံးခ်လို႔....

လာလမ္းကို ျပန္ခ်ိန္ က်ရင္...
ေ၀ဒနာ ရင္မွာ ပါမသြားေစဘို႔...

မင္း..............
ေပ်ာ္ခ်င္ရင္ေပ်ာ္လိုက္...
ရဲရဲပဲေပ်ာ္....
ငိုခ်င္ရင္ငိုလိုက္...
ရဲရဲပဲငို...

မင္း.............
ေနာင္တဆိုတာ... မရတာေသခ်ာရင္...
မင္းျဖစ္ခ်င္တာ ဘာမဆို... ခု... ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္.....



(မမသီရိ) ၁၀.၉.၂၀၀၈



တစ္ကယ္ေတာ႔ ဒီကဗ်ာေလး ကို လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္အေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ တည္းက ေရးျဖစ္ခဲ႔တာပါ
ဒီေန႔ ဘေလာ႔ဂ္ေလး တစ္ခု ေဆာက္ေတာ႔ ဘာေရးရမလဲ စဥ္းစားတုန္း ေခါင္းထဲမွာ ျပန္ေပၚလာတာနဲ႔
နည္းနည္းပါးပါး ျပင္ျပီး ေ၀မွ်လိုက္တာပါ။



အားလုံးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္ပါတယ္။

မိတ္ဆက္စကား

ဘေလာ႔ဂ္ဆိုတာ ဘာလဲ
ဘေလာဂ္ဂါ ဆိုတာ ဘာလဲ လို႔ မိတ္ဆက္ေပးလာတဲ႔
ဘေလာဂ္ဂါ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ႔ဂ္ေလး တစ္ခုရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲ ဆုိတဲ႔
အေတြးေလးနဲ႔ ဒီ ဘေလာ႔ဂ္ေလးကို ဖန္တီးျဖစ္တာပါ
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႔ သာမန္ဘ၀၊ ပတ္၀န္းက်င္၊ ခံစားခ်က္ေလးေတြကို
မွ်ေ၀သြားဘို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။