ပ်ားကေလး တမန္

တိတ္တိတ္ေလး က်မလြမ္းေတာ့
ကဗ်ာေတြ မ်က္ရည္စို႕
ႏွင္းဆီျဖဴေတြလဲ ခိုးခိုး ငို
တိမ္ညိဳညိဳ ေတြက တိုးတိုး ရွဳိက္...

ၾကာရင္ေတာ့ ခက္လွခ်ည္ရဲ႕တဲ့
လ ေရႊရည္ ဖ်န္းထားလို႕
လက္လက္ထ အုန္းလက္ေတြက တီးတိုးေျပာ
ကမ္းေျခ တေၾကာမွာေတာ့
ပုန္းညက္ပန္းေတြ သဲသဲ လွဳပ္ေအာင္ေၾကြ
မင္း.. လြမ္းေနတာ ငါတို႕ သိလို႕ပါ ဆိုပဲ....

ေတာင္ေတာင္ အီအီ ေတာ့ ေလွ်ာက္မေတြးပါနဲ႕ ပ်ား ကေလး ရယ္...
မင္း.. ၀တ္မွဳန္ေတြ ရွာ အထြက္
ခရီးဆက္လို႕ ျဖစ္ႏိုင္ရင္.. သယ္သြားေပးပါလား..
အလြမ္းတခက္.. အနမ္းက တသက္စာ...
(သူ႕ကိုေလ.. ခ်စ္ရုံေလး ခ်စ္တာပါကြဲ႕..)
သမုဒၵရာ အတန္တန္ျခားေပမဲ့
မပုပ္ မအဲ့ အလွ်ိဳးရာေတာင္မထင္
သစ္လြင္ လတ္ဆတ္ဆဲ.. ရင္ထဲ က အခ်စ္ေတြ
သူ႕ ဥယာဥ္ေလေျပ ကို သန္႕စင္ဖို႕
က်မ ပို႕ လိုက္တာ လို႕ ေျပာေပး ေနာ္....

ထီးကေလး တေခ်ာင္း
ႏွစ္ေယာက္ အတူ ေဆာင္းမလို႕
ႏွစ္ခ်ိဳ႕ ၀ိုင္ေတြနဲ႕ အတူ သိမ္း၀ွက္
ျပန္ဆုံတဲ့ တရက္မွာေပါ့...
ပိုး မေဖာက္ ေဆးမျပယ္ ခ်ဳပ္ရိုးေတြ မက်ယ္ ဖို႕
ယုယျမတ္ႏိုး ထုပ္ပိုး အရိပ္ၾကည့္
ေန႕မရွိ ည မဆို
အပို ေျပာတာလို႕ မထင္လိုက္ပါနဲ႕ လို႕လဲ ေျပာခဲ့ေနာ္...

ေနအုံး ပ်ား ကေလး ရဲ႕ .. က်န္ခဲ့ လို႕ မျဖစ္ေသး
ျဖစ္ေအာင္ ေျပာခဲ့ ေပး..
သူ ေရာက္ ရင္ ထြန္ယက္မဲ့ ေတာင္ယာေလး
က်မ ကိုယ္တိုင္ ရွင္း ထားေပးေၾကာင္း
ေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ.. ၾကယ္ျပာေတြ ေၾကြတဲ့ ညမ်ားစြာ
အဲဒိ ေတာင္ယာေဘးမွာသာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ေၾကာင္း
ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ၾသဘာေပး
က်မ လြမ္းေတးေတြ ဆိုတဲ့အခိုက္ ေတာင္ယာေတာကျမက္ရိုင္းေတြ ေပါ့
ေခါင္းေမာ့ေမာ့ လည္ခါခါ .. သူ .. ေရာက္အလာ က်မနဲ႕ အတူ ေစာင့္ေနၾကတာေလ..

က်မအတြက္ သူ သီကုံး ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ
က်မ္းစာ လို အခါခါ ရြတ္
လႊတ္ မ်က္ေစာင္းထိုး ပါေပါ့.. အဲ စာ ရြက္ ကေလး
ေမး ခြန္းလဲ ေမးေသး .. မလြန္ လြန္း ဘူးလား ကြယ္ တဲ့..
အဲ ဒီ အေၾကာင္းေရာ ထည့္ ေျပာေပးပါ ပ်ား ကေလး ရဲ႕....

ခိုး ခိုး ငို ေနတဲ့ ႏွင္းဆီျဖဴ
တိုးတိုး ရွိဳက္ေနတဲ့ တိမ္ညိဳေလး
မ်က္ရည္ စို႕ ေနတဲ့ က်မ ကဗ်ာေတြ
ပ်ား ကေလး ေရ...
နားလည္ေပးပါ ကြဲ႕
မင္း ကို တမန္ေစ ရတဲ့ အေၾကာင္း..။

မမသီရိ
၂၅.၉.၂၀၀၉