Thursday, August 06, 2009

The Dead in the Square



(ပန္းျခံတြင္း၌ က်ဆုံးသူမ်ား)
  • ဤပန္းျခံသို႕ ေသနတ္ကို က်ည္ အျပည့္ ထည့္လာသူမ်ား..
    ရက္စက္စြာ ပစ္သတ္ရန္ အမိန္႕ေတာ္ဦးထိပ္ရြက္ လာသူမ်ားသည္
    ေတးသံ က်ဴးရင့္လာကုန္ေသာ လူထုကိုသာ ေတြ႕ ရွိရသည္။
တိုင္းျပည္တာ၀န္ႏွင့္ အခ်စ္စိတ္က
လူအုပ္ကို ျပည္သူအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ပစ္သည္။

ပိန္ပိန္ပါးပါး မိန္းမငယ္ တစ္ဦးသည္
အလံကို ဆုပ္ကိုင္းရင္း ျပန္လဲ က်သြားသည္။

လုလင္ပ်ိဳတစ္ဦး သည္ ဒဏ္ရာေၾကာင့္
ေခ်ာင္းဟက္ ကာ လည္က်သြား သည္။

ဤအျခင္းအရာ ေၾကာင့္ လူထု သည္
ထိတ္လန္႕ကာ ျငိမ္ သက္သြားျပီး
က်ဆုံးသူမ်ား အား ေငးစိုက္ ၾကည့္ေနၾက သည္။

တျဖည္းျဖည္း ၀မ္း နည္း ေၾကကြဲျခင္ းလွိဳင္းတံပိုးသည္
ေအးစက္ေသာ ေဒါသ သို႕ ထိုးတက္သြားကုန္သည္။

ထိုေနာက္.....
သူတို႕သည္... သူတို႕၏ အလံမ်ားကို
ေသြးအိုင္ထဲ ၌ ႏွစ္ျပီး သကာလ..
လူသတ္သမားမ်ား ၏ မ်က္ႏွာ ေရွ႕၌ လႊင့္ထူလိုက္ၾကသည္။

ဤက်ဆုံးသူမ်ား အတြက္...
ငါ သည္...
အျပစ္ဒဏ္ကို ေတာင္းဆိုပါ ၏။

ငါတို႕၏ အဖတိုင္းျပည္ကို ေသြးျဖင့္ ေပက်ံေစသူတို႕အား
ငါ သည္.... အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုပါ ၏

ဤလူသတ္မွဳ က်ဴး လြန္ရန္ အမိန္႕ေပးသူတို႕အား
အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ငါ ေတာင္းဆိုပါ၏

ဤ အေလာင္းမ်ားေပၚမွ ကုတ္ကတ္၍
တန္ခိုး အာဏာ လုယူသူ သစၥာေဖါက္မ်ားအား
အျပစ္ ဒဏ္ေပးရန္ ငါ ေတာင္းဆိုပါ၏..

ဤသတ္ျဖတ္မွဳအား အျပစ္လႊတ္သူ ခြင့္လႊတ္ေရး သမားမ်ားအား
အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ငါ ေတာင္းဆိုပါ၏။

ငါသည္... သူတို႔ႏွင့္ လက္ဆြဲကာ ေမ့ေလ်ာ့ရန္ အလိုမရွိ..

ငါသည္...သူတို႕၏ ေသြးစြန္းလက္မ်ား ကို ထိရန္ အလိုမရွိ..

ငါ သည္ အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္သာ အလိုရွိသည္ သာ တည္း..။

သူတို႕အား..

အရပ္ရပ္သို႕ သံအမတ္ၾကီးမ်ား အျဖစ္ ေစလႊတ္ျခင္းကို ၄င္း..
အိမ္မွာပင္ ကိုးကြယ္ ကာ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ ပသြားေစမည္ ကို၄င္း။။

ငါ သည္... အလိုမရွိ..။

ဤေနရာမွာ ပင္..

ဤပန္းျခံမွာ ပင္..

သူတို႕အား တရားစီရင္ရန္ အလိုရွိသည္။

ငါသည္ သူတို႕ အား..အျပစ္ ဒဏ္ေပးရန္သာ အလို ရွိသတည္း..။

သူတို႕ က်ဆုံးခဲ့ေသာ ဤေနရာသို႕
ငါသည္ ငိုေၾကြး ရန္ လာျခင္း မဟုတ္..

ယခုတိုင္ ရွိေနၾကသူ သင္ တို႕အား ေျပာၾကားရန္ ငါ လာျခင္းျဖစ္သည္။

ငါတို႕ တိုက္ပြဲသည္
ေျမျပင္၌ ၄င္း..၊ စက္ရုံ ၌၄င္း ၊
လယ္ေတာ ၌၄င္း ၊ လမ္းမေပၚ၌ ၄င္း..၊
စိမ္းစိမ္း နီနီ ပြင့္... ရဲရဲ ေတာက္ လ်က္ရွိေသာ
ေၾကးနီ ဖို က်င္မ်ား၌ ၄င္း
စစ္ေၾကာင္းျဖန္႕၍ ေနမည္သာတည္း..။

အို.. က်ဆုံးေလျပီးေသာ.. ေသြးခ်င္း သားခ်င္း အေပါင္းတို႕...

တိတ္ဆိတ္ျခင္းမွ ေန၍.
ငါတို႕၏ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္

လြတ္လပ္ေရး ေၾကြးေၾကာ္သံ ကို ဟစ္ေအာ္ လႊမ္းေမာ္ ၾကကုန္အ့ံ..။

ထိုအခါ...
ျပည္သူတို႕၏ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သည္.
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတးသံျဖင့္ အလွ်ံျငီးျငီးျမည္ဟီးေနပါ အ့ံ...။ ။

ပတ္ဗလို နီရူဒါ
(အေမရိက တိုက္တစ္ေနရာမွ)
၁၉၄၃-ေဖေဖၚ၀ါရီ

( ၁၉၆၈ ခု ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ တြင္ ပထမအၾကိမ္ ထုတ္ေ၀ခဲ႕ေသါ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ ျပဳစုေရးသားသည့္ ရဲေခါင္ေပ်ာက္က်ား ေခ်ေဂြဗားရား စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွဳတ္ေဖၚျပပါသည္။ ဤကဗ်ာအား အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာ သို႕ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ ျပန္ဆိုေပးခဲ႕သည္ ဟု စာေရးသူ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္က ၄င္း ၏အမွာစာတြင္ ေရးသား ေဖၚျပထားပါသည္။)

ဤပန္းျခံတြင္း၌ ေသဆုံးရသူမ်ား အမည္ရွိ ကဗ်ာ သည္စိတ္ကူးယဥ္ကဗ်ာ မဟုတ္၊ တစ္ကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုကိုအေျခခံ၍ ဆရာၾကီး နီရူဒါ၏ႏွလုံးသားမွ ခံစားခ်က္ အျပည့္အ၀ျဖင့္စပ္ဆိုခဲ႕သည့္ သရုပ္ေဖၚ ကဗ်ာျဖစ္သည္။

၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၈ ရက္ေန႕က ခ်ီလီျပည္ စန္တီယာဂုိျမိဳ႕ ျမိဳ႕လည္ပန္းျခံ ၾကီးတြင္ အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပပြဲ က်င္းပခဲ႕သည္။ အဆိုပါ ဆႏၵျပပြဲအား..ခ်ီလီ အစိုးရအဖြဲ႕ကေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္၍ လူစုခြဲခဲ႕ ရာမွအလုပ္သမား အမ်ားအျပား က်ဆုံးဒဏ္ရာ ရခဲ႕သည္။ ယင္း အျဖစ္အပ်က္သည္ ေတာင္အေမရိက တိုက္ တစ္တိုက္လုံးကို ဂယက္၇ုိက္ပ်ံ႕ႏွံ႔ သြားခဲ႕ရာ၊ အလုပ္သမားမ်ား ေသြးေျမက်ခဲ႕ရသည့္ ယင္းအျဖစ္အပ်က္ကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ခဲ႕သည့္ ဆရာၾကီးနီရူဒါသည္ ခ်ီလီအစိုးရ၏ လူမဆန္ေသာ ရက္စက္မွဳမ်ားကို ႏိုင္ငံတစ္ကာမွ ျပည္သူမ်ားသိၾကားစိမ့္ေသာငွာ ဤကဗ်ာျဖင့္ လွဳ႕ံေဆာ္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။

မမသီရိ

5 comments:

လင္းဒီပ said...

မတရားမႈေတြ ယုတ္မာရက္စက္ လူမဆန္တဲ့အမႈေတြ
ေဟာဒီကမာၻေျမေပၚကေန က်ဆံုးပါေတာ့...။

ေခတ္အဆက္ဆက္ က်ဆံုးခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ေသြးေတြ ေပါင္းစည္းလိုက္ရင္ ေသြးသမုဒၵရာၾကီး ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ေဟာဒီကမာၻၾကီး နီေစြးသြားေတာ့မယ္...။

တရားမွ်တမႈေတြ အၾကင္နာတရား လူဆန္မႈေတြ အျမန္ဆံုး ကမာၻၾကီးကို လႊမ္းျခံဳပါေတာ့။

Nge Naing said...

ကဗ်ာေလးကို လာခံစားသြားပါတယ္။ ျပန္လည္တင္ျပေပးတာ ေက်းဇူးပါ။

sandar said...

သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို ေ၀မွ်ထားတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၇ွင္ အလည္အေရာက္ ေခါင္းပါးမႈအတြက္ ခြင့္လြတ္နုိင္ပါေစ မမေရ
မယ္မဒီ

ေဝေလး said...

ကဗ်ာေလးကုိ အထပ္ထပ္ဖတ္ျပီး အေတြးေတြပြားမိေနတယ္..

ေမ့သမီး said...

ဒီကဗ်ာကထိမိလိုက္တာ။