ေလာေလာ ဆယ္ဆယ္

ကိုေအာင္ Tag လို႕ ေရးရတဲ့ စာပါ။ ေက်းဇူးပါ ကိုေအာင္ေရ.. ကိုယ္ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ လို႕ ျပန္ ဆန္းစစ္မိသြားတာေပါ့..။ ႏို္႕မို႕ တေန႕ တေန႕ ေန၀င္ ေနထြက္ ဘာေတြ မွန္း မသိေအာင္ လုံးလည္ လိုက္ျပီး ေတြေ၀.. သာမာန္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ရေတာ့တာ။ ခုလို ျပန္သုံးသပ္မိေတာ့ လဲ တခ်ိဳ႕ ကိစၥ ေလးေတြ အခ်ိန္မီ ဘရိတ္အုပ္ လို႕ ရတာေပါ့ေနာ္..။

ေတြးေနမိတာက
ကမၻာၾကီးကဘာလို႕ ဒီေလာက္က်ယ္တာလဲ။
အင္တာနက္မေပၚရင္ အေကာင္းသား..။
ၾကိဳးတခ်ိဳ႕က cutter ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးသုံးျပီး ျဖတ္တာ အရာေတာင္ မပြန္း တာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္။
ေလွာ္တက္ေတြ ကူပါရက္နဲ႕ ကမ္းမကပ္ႏို္င္ပဲ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနတဲ့ ေလွကေလးေတြ အေၾကာင္း..။
ျပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္က...ရူးမ်ား ရူးေနပလားလို႕ ေတြးေနမိတယ္၊ စိတ္ေတြက ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္၊ ေမ့တာကလဲ မေျပာနဲ႕၊ မနက္မနက္ ရုံးသြားေတာ့မယ္ လုပ္ရင္ အနည္းဆုံး အိ္မ္ေပၚကို ၂ ၾကိမ္ေလာက္ ျပန္မတက္ရတဲ့ေန႕ မရွိသေလာက္၊ ရုံးခန္းေသာ့ေမ့လို႕၊ မုန္႕ဗူးေမ့လို႕၊ စာရြက္ဖိုင္ေတြ ေမ့လို႕....မ်က္မွန္ေမ့လို႕...အခန္းေသာ့မပိတ္ခဲ့ ရလို႕.. အ၀တ္အစားနဲ႕ တြဲစီးရမဲ့ ဖိနပ္ အေရာင္ မွားစီးမိလို႕..


ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက
အသက္ၾကီးေပမဲ့.. စိတ္က ၾကီးလိုက္မလာ တဲ့ ေရာဂါ တမ်ိဳး စြဲကပ္ေနျပီ..

(ဟိုတေလာက ညစာစားပြဲ တခုမွာ နီေပါလူမ်ိဳး မိတ္ေဆြဆရာ၀န္တေယာက္နဲ႕ စကားလက္ဆုံ က်မိၾကတယ္။ စိတ္က်င့္စဥ္ေတြ နဲ႕ တရားမွတ္ျခင္း ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ..။ သူ က ေလာေလာဆယ္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒဘာသာ ကို စိတ္၀င္စားစျပဳလာတဲ့ သူတေယာက္ပါ..။ စိတ္ကို ေလ့က်င့္တဲ့ အလုပ္ နဲ႕ စိတ္ကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အလုပ္ကို အသက္၂၀ ေက်ာ္ နဲ႕ ၃၀ ပတ္၀န္းက်င္တုန္းက အေတာ္ေလး ကို စိတ္၀င္တစား ေလ့က်င့္ လုပ္ျဖစ္ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း ေပါ့ေလ်ာ့ သြားပါတယ္လို႕ က်မ ကေျပာေတာ့ .. အဲဒီမိတ္ေဆြ က..က်မ ကို ထူးဆန္းလိုက္တာတဲ့.. သူၾကားဖူးတာက လူေတြ က အသက္ၾကီးတဲ့ ခါ မွာ ဘုရား တရား ပိုမို အခ်ိန္ေပးလုပ္ၾကတယ္.. တရားထိုင္ျခင္း အမွဳ ကိစၥ ကို လုပ္ၾကတယ္ .. မင္းက်ေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ လို႕ က်မကို ျပန္ေမးပါတယ္.. ျပံဳးျဖဲျဖဲေလးနဲ ..ဒီလိုပါပဲ ကြာ.. လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ရတယ္...က်မ အတြက္ေတာ့ လူေတြ ဆိုတာ အသက္ၾကီးလာေလ စြဲလမ္းတာေတြ လိုအပ္တာေတြ မ်ားလာတယ္..။ ငယ္ငယ္တုန္း အသက္စြန္႕ရမွာ ၀န္မေလးဘူး၊ ဆင္းရဲမွာကို မေၾကာက္ခဲ့ဖူး၊ အခက္အခဲ ဆိုတာေတြ လာခ်င္သေလာက္ လာခဲ့ .. အရြယ္ရလာေတာ့ .. တတ္ႏို္င္သေရြ႕ .. လက္ရွိ ကာလေတြ ဆြဲဆန္႕ထားခ်င္လာတယ္.သက္ေတာင့္သက္သာ ေနခ်င္လာတယ္.. ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ လိုအပ္လာတယ္..ေလ)

က်န္းမာေရး
လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ထဲက ေဆးႏွစ္မ်ိဳး ေန႕စဥ္ေသာက္ေနခဲ့ရျပီးျပီ..။
ဟိုတေလာေလးကေတာ့ ႏွလုံးေဆးေတြ ျပန္ေသာက္လိုက္္ရေသးတယ္။ေက်ာေအာင့္တာကလဲ နဲနဲ တိုးလာ သလားလို႕။ တာ၀န္ေက်ရမွာေတြရွိေနေသးတယ္ (ကိုယ့္ဖက္ကေတာ့) ေသလို႕မျဖစ္ေသးတာမို႕ အသက္ကိုဥာဏ္ေစာင့္ က်န္းမာ ေအာင္ ဂရုစိုက္ရမယ္ လို႕ မၾကာခဏ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ သတိေပးေနရတယ္။

ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက
က်မ က အလုပ္ထဲမွာ တေန႕ ကို ၁၄ နာရီေလာက္ တပတ္ကို ၇ ရ က္ ရွိေနတတ္တာ မို႕စာဖတ္ခ်ိန္က မအိပ္ခင္.. အိပ္မေပ်ာ္ခင္ေလး ပဲ ရွိပါတယ္ ။ ေလာေလာဆယ္က်မအိပ္ယာေဘးမွ ရွိေနတဲ့စာအုပ္ေတြကေတာ့

• Pascal Khoo Thwe ရဲ႕ From The Land Of Green Ghost ( A Burmese Odyssey)
• ၁၉၄၇ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒနဲ႕ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ားအေရး
• ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ
• တဂိုးစာႏုယဥ္
  

ေရာက္ေနၿဖစ္တာက
ရုံးစားပြဲ နဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ

ေရးၿဖစ္ေနတာက
တကယ္လက္ေတြ႕ခ်ေရးျဖစ္တာက အေတြးေလးတစ ရတာနဲ႕ စီဆင္းလာေသာ (ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ကဗ်ာဟု သတ္မွတ္ထားေသာ) ကဗ်ာေပါင္း မ်ားစြာ..။ အစ .. စရုံေလး စထားခဲ့ျပီး စိတ္ကူးထဲေတာ့မွာေန႕တိုင္း အခ်ိန္ တိုင္းနီးပါ ေရးေနမိတဲ့ ဆုံဖူးခ်င္တဲ့ ဒီလူေတြ ဆိုတဲ့ ပို႕စ္တခု၊ သင္းကြဲ စင္ေရာ္ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ားဆန္႕ထုတ္ျခင္း တစ.. ဘယ္ေတာ့မွ ျပီးမလဲ မသိ...။

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက
စံလင္းရဲ႕ သီခ်င္းေဟာင္းေတြ..။

ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက
မိုးေရတက္ေရ တေဖြးေဖြး
ကြင္းက်ယ္အေ၀းေ၀း
လယ္ေစာင့္တဲေလး ရွည္တံရွည္
မိုးကုပ္ေအာက္မွာတည္
ၾကာျဖဴတပြင့္ နီ တပြင့္ တဲနဲ႕ ပနံတင့္..။

(ခုတေလာ ဒီမွာ မိုးေတြ သည္းေနတယ္)

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက
လက္ရွိဘ၀ က အလုပ္ေတြ အရမ္းမ်ားတာမို႕ ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး၊ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစား ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ကေလး တလုံးအရမ္းလိုခ်င္မိတယ္။ အိမ္ပိုင္ရွင္ ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ ဆိုပါေတာ့။

စားၿဖစ္ေနတတ္တာက

အာလူးေၾကာ္ေတြ၊ ကိုယ္နဲ႕ လဲ မတည့္ဘူး ဒါေပမဲ့ စားျဖစ္ေနတယ္။


သနားေနမိတာက

ဘယ္သြားရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတဲ့ ဟိုလူၾကီးေတြ၊ က်မ တကယ္ သနားတာ သူတို႕ ကို... မေသေတာ့မဲ့ အတိုင္း..

လြမ္းေနမိတာက

ေတာင္ကုန္းဆင္းက ေျမနီလမ္းကေလးကိုလြမ္းတယ္၊ ၀ါးရုံရိပ္ေတြသန္းတဲ့ ငယ္ဘ၀က အိမ္ၾကီးထဲက ကိုယ္ပိုင္အိပ္ခန္းေလးကို လြမ္းတယ္၊ က်မရဲ႕ စိတ္ကူးေတာင္ပံေတြ ကြန္႕ျမဴးခဲ့ ရာ ျခံက်ယ္ၾကီး ကိုလြမ္းတယ္။ ရႊံ႕ဗြက္ ထူထူ နဲ႕ ေက်ာင္းသြားခဲ့တဲ့ လမ္းကေလး ကို လြမ္းတယ္၊
ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေတြ မွာ ေဘးနားမွာျပဳစုခြင့္မရလိုက္တဲ့ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ့ကို လြမ္းတယ္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ က စုထားခဲ့ျပီး တာ၀န္က်ဖူးတဲ့ ျမိဳကေလးတျမိဳ႕ရဲ႕ မီးေဘးထဲ ပါသြားတဲ့ က်မရဲ႕ သမိုင္းဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြ၊ ရသစာအုပ္ေတြ၊ စိတ္ပညာနဲ႕ စိတ္စြမ္းအင္ဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြ (ကၽြန္းေသတၱာ ၂ လုံးစာ) ကို လြမ္းတယ္၊ ျပီးေတာ့ တစုံတရာ တစုံ တေယာက္ ကို လဲ စူးစူး နင့္နင့္ လြမ္းတယ္။ ျမင္ျမင္သမွ် က်မအတြက္ လြမ္းစရာေတြ ခ်ည္းပါပဲ၊ လြမ္းလြန္းလို႕ တခါတခါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ပ်က္မိေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက

သတိမထားမိဘူး၊ ဦးေနွာက္ထဲမွာ ႏွလုံးသား မွာ မရွိေတာ့ရင္ အလိုလို ေမ့သြား လို႕..။ ေမ့လို႕ ရေကာင္းသပ ဆိုရင္ေတာ့.. ေမ့ လိုက္လို႕ ကိုယ့္စာမ်က္ႏွာေတြထဲ က ေပ်ာက္သြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေမ့ခ်င္ေနတာ ေတြ ရွိပါတယ္..။ ေျပာမျပႏိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။

ခါးသက္ေနမိတာက
အိပ္မက္ဆိုး မက္တဲ့ ညေတြ..

တမ္းတေနမိတာက

ဘာမွန္းမသိတဲ့ တစုံ တရာ


ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက

က်မရဲ႕ ခုလက္ရွိ အလုပ္ထဲ က ဆရာ၊ က်မဆြဲတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ ေသးေသး ေလးကို မျငီး မျငဴ အၾကိမ္ ၃၀ နီးပါ ျပင္တယ္ .. း) ။ သူ အခ်ိန္ ၄ ရက္ ယူျပီး အၾကိမ္ ၃၀ နီးပါး ျပင္ျပီးတဲ့အခါ- က်မလဲ မ်က္မွန္ပါ၀ါ တိုးရေတာ့မလို ျဖစ္ျပီး ေျခေထာက္ေတြ ေရာင္ ျပီးတဲ့ အခါ ..ေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ ပို ထြက္လာခဲ့တယ္ .. း)..။ က်မ ဒီအလုပ္ထဲ ေရာက္တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ၀န္ထမ္းေတြ အေပၚမွာေရာ တျခား ဆက္ဆံရတဲ့ လူေတြ အေပၚမွာပါ စိတ္ဆိုးတာ၊ စိတ္ပ်က္တယ္ လို႕ေျပာတာ တခါ မွ မၾကားဖူး မျမင္ဖူးဘူး.. ဒီေလာက္ သီျငီးခံႏို္င္တဲ့ သက္ရွိလူသား က်မ ဘ၀ မွာ ဒီတေယာက္သာ ၾကံဳဖူး ပါတယ္။

ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက

ဘယ္သူ႕ ကိုမွ အထင္မေသးဖူးဘူး ရွင့္၊ အဲဒါ အမွန္၊ လူေတြမွာ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ ကိုယ္၊ ကိုယ့္ေနာက္ခံသမိုင္းနဲ႕ ကိုယ္၊ ျပီးေတာ့ကိုယ့္ အေတြ႕ အၾကံဳ ကိုယ့္ခံစားခ်က္နဲ႕ ကိုယ္ ရွိေနတတ္တယ္ဆိုတဲ့ သီအိုရီ ကို ငယ္ငယ္ထဲ က စြဲ မွတ္ယူခဲ့တာမို႕ ဘယ္သူ႕ ကိုမွ အထင္မေသးဖူးဘူး... တစုံ တေယာက္ မွားေနတယ္လို႕ ထင္ရင္ေတာ့ ရိုးရိုးသားသား ကိုယ့္အျမင္ေလး တင္ျပၾကည့္ခ်င္တယ္.. သူ လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္လဲ က်မ စိတ္ဆိုးမွာေတာ့ မဟုတ္ဖူး။

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ

ဖုန္ေတြ ထူ၊ မီးခိုးေတြ မြန္းတဲ့ ေနရာေတြ.. နဲ႕ ဆူညံလြန္းတဲ့ ေနရာေတြ။

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ

ရင္ထဲ အျမဲရွိေနတာက ဖေလာရင့္စ္ နဲ႕ ပါရီမွာ ရွိေနတဲ့ ကမၻာေက်ာ္ျပတို္က္ေတြ ကို သြားခ်င္တယ္..။

ခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ က်မတို႕ ပေရာ ဂ်က္တခု ေအာက္မွာ ရွိတဲ့ လူစာရင္းထဲမွာ လူ ၁၆ ေယာက္ကြာေနလို႕ က်မနဲ႕ လက္ေထာက္ ၂ ေယာက္ ေခါင္းကိုက္ေနတာ တ ပတ္ရွိျပီ.. အဲဒီလူေတြစာရင္း ျမန္ျမန္ေတြ႕ခ်င္တယ္.။ ႏို႕မို႕ စာရင္းေတြ ပိတ္ႏို္င္မွာ မဟုတ္ဖူး.. ကိုဂ်ဴလိုင္ေလးကေတာ့ အၾကံေပးရွာသား.. အမေရ ဒါေလးမ်ား ဘေလာ့ဂါ နာမည္ေတြ ထည့္လိုက္ပါလား တဲ့.. း).... ခက္တာက က်မနဲ႕ သိတဲ့ ဘေလာ့ဂါ က ၁၀ ေယာက္ ေတာင္မျပည့္.. ဘယ္လို လုပ္ရပါ့... ။

မုန္းတီးေနမိတာက

စိမ္းေရႊေရႊ ညွီစို႕စို႕၊ မသတီစရာ အိပ္မက္ေတြ နဲ႕ ည မ်ား....။

ခ်စ္ေနတာက

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခ်စ္ဆုံ းလို႕ ထင္ေနခဲ့တာ..။ ဟိုတေလာေလးက ေဆးခန္းကို ရုတ္တရက္ၾကီး ေရာက္သြားေတာ့့ မွ မွားမွန္းသိရတယ္။ ေသခ်ာ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ က်မခ်စ္ေနမိတာ က်မရဲ႕ပန္းကေလး၊ က်မရဲ႕ ၀က္၀ံကေလး၊ က်မရဲ႕ စူပါမင္း၊ က်မရဲ႕ ကေလးေလး၊ က်မ ရဲ႕ ကဗ်ာေတြ .နဲ႕ က်မ ရဲ႕ (ျမတ္ႏိုးတဲ့ ဒီ) အလုပ္..။

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
ဆူပြက္စ ထမင္းတအိုး၊ မီးခိုးေတြ အုံေနတဲ့ မီးတဖိုနဲ႕ ... သူတို႕.................


စြဲလန္းေနမိတာက

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ သိပ္ေတာ့ မသိဘူး ရွင့္၊ တခုကေတာ့ အင္တာနက္ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ ..သူနဲ႕ ေ၀းတဲ့ ေနရာ ေရာက္ေနတဲ့ အခိုက္ စိတ္ထဲ က တခုခု လိုအပ္ေနသလို မ်ိဳး ေတြ႕ေနမိတယ္။


လိုအပ္ေနတာက

လမင္းေလးေရာက္လာမဲ့ ည ေတြ

ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု

ၾကယ္ေတြေၾကြပါေစ


ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
အာ..


ေျပာခ်င္ေနတဲ့စကားတခြန္း

ခုေတာ့လဲ အရာရာတိုင္းက ပုံမွန္ပါပဲ ကြ ာ... ဆိုတဲ့စကားကို မ်က္ရည္မ၀ဲပဲ ရင္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္လိုိလုိ ေျပာခ်င္ပါတယ္


ပါးခ်င္တဲ့ အမွာစကား

က်မတို႕ လုပ္ငန္းရဲ႕ ဒုတိယႏွစ္ပတ္လည္ အလုပ္အမ်ားဆုံးရာသီ ေရာက္ေနတာမို႕ ေန႕စဥ္ အြန္လိုင္းမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ရွိႏိုင္ဖို႕ ခက္ပါေတာ့မယ္..။ ဘေလာ့ေတြ အခ်ိန္ေပး ဖတ္ႏိုင္ဖို႕ ခဲယဥ္းမွာ မို႕ ဘေလာ့ မိတ္ေဆြေတြ အားလုံ းကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ဖို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ..။ ကိုယ့္ဘေလာ့ေလးမွာေတာ့ အခ်ိန္အားတုန္းက draft လုပ္ထားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ ရွိေနတာမို႕ အဆင္ေျပသလို တင္သြားေပးပါမယ္..။

ဝန္ခံခ်င္တာက

• က်မ က အူတူတူ အတတ ေတာသူ အခ်ဥ္ ..။
• ဒီပို႕စ္ကို ရင္ထဲ က ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေရးခ်င္တဲ့ ဆႏၵအျပည့္နဲ႕ေရးတာပါ..။
• ငါးမရွိမွန္းသိေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းထဲ ေန႕တိုင္း ငါးမွ်ား ဆင္းတယ္။
• ေနမင္း ကအေနာက္ဖက္ကထြက္ လာမလား လို႕ ေန႕တိုင္း ေမွ်ာ္တယ္။
• မိုးေပၚက လမင္း က ဘယ္ေန႕ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လာမလဲ လို႕ အျမဲေတြးတယ္။
• အိပ္မက္ေတြ အမွန္ျဖစ္ႏို္င္တယ္ လို႕ ယုံေနမိဆဲ..။
• အဲဒီလမ္းကေလး အဆုံး မွာ ျမက္ခင္းစိမ္းနဲ႕ ဥယာဥ္ေလး ရွိတယ္လို႕ ယုံထား ဆဲ။
• က်မက စိတ္ သိပ္ မမွန္ဘူး...။
  

သူမ်ားTag ရင္ Tag ဆင့္ကမ္းရတယ္ လို႕ က်မဆရာ ကိုဂ်ဴလိုင္ က မိန္႕မွာဖူးတာမို႕ Tag ပါရေစ။ အမွန္ဆို က်မ က မိတ္ေဆြ ရွိလွတယ္ မဟုတ္တာမို႕ ေဘးနားရွိတဲ့ ဒီလူေတြ ပဲ ထပ္ Tag ပါရေစေတာ့..။


July Dream အိမ္မျပန္ခင္ အျပီးေရးေပးပါ ေမာင္ေလး။
စိတ္စမ္းေရ
ညီမ ေကာင္းကင္ျပာ
ေမ့သမီး
ၾကယ္ကေလး
ယုယ
သိပ္ေတာ့ မရင္းႏွီးေပမဲ့ ကိုလူလ ကိုလဲ Tag ပါရေစ.။
(အခ်ိန္မရ..ခုပဲ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ က ခြာရေတာ့မွာမို႕ Link ေတြ မထည့္ျဖစ္တာ နားလည္ေပးၾကပါ..။)


သတိတရ Tag တဲ့ ကိုေအာင့္ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒုတိယ တၾကိမ္ ထပ္ေျပာပါရေစ..။

မမသီရိ