Friday, April 23, 2010

ေျဖေလွ်ာ့ေခြ

ေန႔လဲ ေန႕မို႕..
မနက္အလင္း .အာရုဏ္က်င္းရင္
ေႏြေနျခည္နဲ႕
အိပ္တန္းထေျပး ငွက္ကေလးရဲ႕
ခ်ိဳႏြဲ႕ ကာရံ သီခ်င္းသံနဲ႕
သခင္အေရာက္ အေမွ်ာ္ေထာက္မိ...

ညလဲ ညမို႕..
လျပည့္ လကြယ္ ေရြးခ်ယ္မထား
ေလညွင္းျဖတ္သြား..
သစ္ရြက္ၾကားက တီးတိုးလွဳပ္သံ
သူ႕ေျခသံလား နားစြင့္ထားရင္း..
ညဥ္႕ငွက္ထပ်ံ ေတာင္ပံသံကို
မွီတြယ္ ရွိဳက္မက္
အိပ္စက္ မေပ်ာ္..
သခင့္ ကိုပဲ ေမွ်ာ္မိတယ္...

ေန႕ကေလးေတြ
တေန႕ျပီး တေန႕ ...
တေရြ႕ ေရြ႕ ၾကာ......
ည ကေလးေတြ..
တညျပီး တည...
မွဳန္ျပျပ သာ.....

အေ၀းဆီမွာ .. သက္ထား သခင္..
အမုန္း၀င္လို႕..
မၾကင္နာတိမ္း စိမ္းခဲ့ ျပီလား...

လာလိမ့္ေလႏိုး.. ေမွ်ာ္ကိုး မိတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ.....

စိတ္ကူးထဲက..
ျပန္ဆုံ ေထြးယွက္..အေပ်ာ္ရက္ေတြ...
ေရာ္ရည္ စိတ္မွန္း .. အိပ္မက္ကမ္း ကို..
ႏြမ္းသက္မေျပ... လြမ္းလွ်က္ေျမမွာ..
မ်က္ရည္ျဖာ ရင္း...
ႏွမ လက္ေလွ်ာ့ လိုက္ခ်င္ျပီ........။


မမသီရိ
၂၃.၄.၂၀၁၀

9 comments:

ညလင္းအိမ္ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာေလးဗ်ာ ... တကယ္႔ကုိ လွပတယ္ ...
အဲဒီလို ကဗ်ာေရးပံုေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တကယ္ ႏွစ္သက္တာ ....

ခင္မင္ေလးစားလ်က္ ...

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

အစ္မသီရိေရ...
ကဗ်ာေလးဖတ္ရင္း.... ေမွ်ာ္ရတဲ့အျဖစ္ကို ေတြးမိလိုက္တယ္...။
ရင္ေမာစရာေပါ့ေနာ္ဗ်....။
ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာ....။
(ႏွစ္သစ္မွာ ႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစဗ်....း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

Anonymous said...

လက္မေလ်ွာ့ပါနဲ ့တီရယ္..
အားတင္းထား...:)

ကိုလူေထြး said...

လက္လဲမေလ်ာ့
အမ်က္လဲမေသာ့လိုက္ပါနဲ႕
ရက္နဲနဲေတာ့ ေပးေပါ့ကြယ္

ကိုယ္ေတာ့္မွာေလ
တာဝန္ေတြပိ stress မိျပီး
ေနမထိထိုင္မသာ ရွိေသာခါဝယ္
ကာရာအိုေက ႏိုက္ကလပ္ေတြနဲ႕
ရီေဝယစ္မူး အေတြ႕ထူးေၾကာင့္
တညႏွစ္ည သံုးေလးညေလာက္
အေရာက္ေနာက္က်
ခြင့္လႊတ္ပါ့ငယ္ ေတာင္းပန္တယ္ကြဲ႕

ဒါေပမယ့္ေလ ပူမေနနဲ႕
ဘယ္ေလာက္ပင္ေဆြး
ဘယ္ေလာက္ေဝးလည္း
ေငြေၾကးသျပာ ကုန္သည့္ခါဝယ္
ဘယ္ေနရာေပါက္ ကိုယ္ေရာက္ေနေန
ခ်စ္ေမရွိရာ ျပန္၍လာမည္
တီတီတာတာ သံသာခြန္းဆင့္
အသင့္ေစာင့္ ရင္း...
ႏွမ ေခါင္းေမာ့ ၾကိဳဦးေနာ့...

းဝ)

(ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ လက္နဲ႕ အုပ္ျပီး ေျပးျပီဗ်ိဳ႕...)

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ေျဖေလ်ာ့ေခြဇတ္ကားမွာေတာ့ ေက်ာ္ေဆြနဲ႔ ျမင့္ျမင့္ခင္ေပါင္းရတယ္ထင္တာပဲ..

Anonymous said...

မိုက္လွလန္းလွခ်ည္လား တီတီ.. ဟိဟိ
ဂြတ္ဒယ္... း)))

Han Kyi said...

ေကာင္းသဗ်ာ။ ပထမပါဒမွာ ကာရံေလးေတြထပ္ျဖည့္ႏုိင္ရင္ ဒီထက္ေတာင္ပိုၿပီး ရသေျမာက္သြားဦးမယ္...

လင္းဦး(စိတ္ပညာ) said...

ႏြမ္းသက္မေျပ... လြမ္းလွ်က္ေျမမွာ..
မ်က္ရည္ျဖာ ရင္း...
ႏွမ လက္ေလွ်ာ့ လိုက္ခ်င္ျပီ........။

ႏွမလက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီလားဗ်....
ကဗ်ာလာဖတ္ပါတယ္...
အဆင္ေျပပါေစ...

ျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းတယ္ said...

မမသီရိေရ..မ်က္ရည္ျဖာရင္းနွမလက္ေလွ်ာ့
လိုက္ခ်င္ျပီဆိုေပမဲ့..ကဗ်ာေလးထဲမွာလက္မ
ေလွ်ာ့နိုင္ေလာက္ေအာင္ခ်စ္သူကိုခ်စ္တဲ့ခ်စ္
ျခင္းကိုလွလွေလးစပ္ထားတယ္ေနာ္..။သိပ္
လွတဲ့အခ်စ္ကဗ်ာေလးပါ..ခ်စ္သူတိုင္းဆံုနိုင္
ၾကပါေစလို႕ဆုေတာင္းေပးပါတယ္..။