သူတပါးအား အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ ပုံခ်တတ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ ရန္လိုျခင္းမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါက
အျခားသူမ်ား ႏွင့္ ခိုက္ရန္ေဒါသ ျဖစ္တတ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ ေျပာင္ေလွာင္သေရာ္မွဳခံခဲ့ရျပီး ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါက
ရွက္တတ္သူ ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ အားေပးမွုမ်ား ႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ ၾကီး ျပင္းခဲ့ရပါက
ယုံၾကည္မွု အျပည့္အ၀ ရွိသူ ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ အရွက္ရစရာ ကိစၥမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါက
မိမိ ကိုယ္ ကို အျပစ္ရွိသူအျဖစ္ ထင္ျမင္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ သီးခံ မွဳမ်ား ႏွင့္အတူ ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါက
သည္းခံ စိတ္ရွည္သူ တဦး ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ ခ်ီးမြမ္း ခံရမွဳမ်ာ းႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါက
အျခားသူမ်ားအား တန္ဖိုးထား ဆက္ဆံသူ ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ တရားမွ်တ ေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါက
တရားမွ်တ စြာ စဥ္းစားေတြးေခၚ ျပဳလုပ္တတ္သူ ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ လုံျခဳံမွုရွိစြာႏွင့္ ၾကီး ျပင္းခဲ့ရပါက
ယုံၾကည္မွု ရွိသူ တဦး ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ မိမိကို ေထာက္ခံ အားေပးမွု မ်ား ႏွင့္သာ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါက
မိမိကိုယ္ကို ႏွစ္ျခိဳက္ေသာ၊ အေကာင္းျမင္ေသာ သူ ျဖစ္လာမည္။
အကယ္၍ ကေလးတေယာက္သည္ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ႏွင့္ လိုလားစြာ ဆက္ဆံမွဳမ်ား ရရွျပီး ၾကီးျပင္းခဲ့ပါက
ဤကမၻာေလာက တြင္ ေမတၱာကို ရွာေဖြ ေတြ႕ ရွိမည္။
(ကေလးမ်ားသည္.. ေတြ႕ ၾကံဳ ခံစား မွဳမ်ားမွ သင္ယူ လာၾကသည္။)
ကေလးသူငယ္ဖြံ႔ျဖိဳးမွဳဆိုင္ရာ အလုပ္ရုံ ေဆြးေႏြးပြဲ တခု မွာ ေလ့လာ ခဲ့ရျပီး က်မတို႕ ရဲ႕ Project တခ်ိဳ႕မွာ ထည့္သုံးေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႕ ရဲ႕ မိသားစု ၀င္ကေလးေတြ၊ က်မတို႕ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရတဲ့ ကေလး ေတြ ကို ဘယ္လိုၾကီးျပင္းလာေစခ်င္သလဲဆိုတာ ပုံေဖာ္ျပီး သူတို႕ ငယ္ရြယ္စဥ္ ဘ၀မွာ က်မတို႕ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေပးသင့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်မတို႕ ေတြ ဘယ္လိုငယ္ရြယ္ခဲ့ သလဲ လို႕ အခ်ိန္ယူ စဥ္းစားျပီး က်မတို႕ မၾကိဳက္ခဲ့တာ မ်ိဳးေတြ ကို သူတပါးအေပၚ အထူး သျဖင့္ ကေလးေတြအေပၚ မျပဳမိေစဖို႕လဲ သတိထားၾကရမွာပါ။ ကေလး ေတြ ဆိုတာ အနာဂတ္ရဲ႕ ရတနာေတြ မဟုတ္ပါလား..။
ဒီ အခ်က္အလက္ေလးေတြ ခု ျပန္ဖတ္မိေတာ့့ အေတြး ၂ မ်ိဳး ၀င္လာမိတယ္။
ဟို လူၾကီးေတြ ငယ္ငယ္ က ဘယ္လို ၾကီး ျပင္းခဲ့ပါလိမ့္...။
အသက္ၾကီးလာေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းလြမ္း .. အား အား ရွိ လြမ္း ေနျပီး.. အလြမ္း ကဗ်ာေတြ ေရးေနတဲ့ ကဗ်ာ ဆရာ ေတြ က ဘယ္လို ငယ္ ရြယ္ခဲ့ ပါလိမ့္.. လို႕.... း))) .. (အဲဒီထဲ ကိုယ္ လဲ ပါတယ္ ရွင့္..း).... )။
ဒီ အခ်က္အလက္ေလးေတြ ခု ျပန္ဖတ္မိေတာ့့ အေတြး ၂ မ်ိဳး ၀င္လာမိတယ္။
ဟို လူၾကီးေတြ ငယ္ငယ္ က ဘယ္လို ၾကီး ျပင္းခဲ့ပါလိမ့္...။
အသက္ၾကီးလာေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းလြမ္း .. အား အား ရွိ လြမ္း ေနျပီး.. အလြမ္း ကဗ်ာေတြ ေရးေနတဲ့ ကဗ်ာ ဆရာ ေတြ က ဘယ္လို ငယ္ ရြယ္ခဲ့ ပါလိမ့္.. လို႕.... း))) .. (အဲဒီထဲ ကိုယ္ လဲ ပါတယ္ ရွင့္..း).... )။
အားလုံးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့
မမသီရိ
14 comments:
မမသီရိေရ
ကၽြန္မကေတာ့ ငယ္ငယ္က အလြမ္းေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြၾကားမွာပဲ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အလြမ္းေတြကို လစ္လ်ဴရႈထားသလို ေဒါသအျဖစ္ျမန္တဲ့ စိတ္ကိုလည္း ကိုယ့္ရဲ့မ်ိဳးဆက္ကို ကူးမွာစိုးလို႔ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေနပါၿပီ။
ေနာက္ဆံုးပိတ္အိတ္နဲ႔လြယ္ပဲ ေဆာ္ထည္႔လိုက္တာ.. ခြိ..
တားတားတို႔ကေတာ႔ ခေလးပဲခ်ိဳေဒါ႔ အလြမ္းကဗ်ာခ်ယာေဒြဒဲ.. ပါ၀ူးး.. ငႊါးငႊါး... :P
ဟုတ္ပ မမသီရိေရ ..
ကေလးဘဝမွာ ေနခဲ ့ရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ပံုရိပ္ေတြ က
သူ ့စိတ္၊ အေတြးနဲ ့၊အက်င့္ေတြကို အေရာင္ဆိုးေပးလိုက္တာ ပဲေနာ္ ။
ဟို လူဂ်ီးေတြ ငယ္စဥ္ဘဝ က ေဝဖန္ကဲ ့ရဲ ့ျခင္း ၊ ရန္လိုျခင္းေတြ အျပည့္ရွိတဲ့ သူေတြၾကားမွာ ေနခဲ ့ရတာလား ။ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မွဳ မခံခဲ ့ရတာလား ။
ျပီးေတာ့ သူ ့ေအာက္က ရွစ္မ်ိဳး လံုး မရွိၾကတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္လား ။။
ေတြးရခက္ၾကီးပါ မမသီရိေရ ..
ပို ့စ္ေလး .. ၾကိဳက္ပါ၏ ။
ဆက္ေတြးစရာေတြ ရွိေသးရင္ မွ်ပါအံုး ..
ဒါမ်ိဳး ဆို သိပ္ၾကိဳက္ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဘယ္အဆင့္ထဲ ထဲ ့ရမလည္း လို ့ ...
ညေလးလဲ ငယ္ငယ္က မလြမ္းတတ္ပါဘူး မမရယ္.. အထုမွ အလြမ္းေတြ တတ္ေနတယ္..အဟိ...
ဟုတ္ပ...ဗ်ာ.. ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့မွလုပ္ခ်လိုက္တာ...
မမသီရိေရ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သီးခံမႈမ်ားႏွင့္ ၾကီးၿပင္းခဲ့ရသူေတြထဲ ပါမယ္ထင္တယ္ဗ်.. အခုထက္ထိေတာ့ စိတ္ရွည္သည္းခံတတ္သူထဲမွာ ပါေနေသးတယ္..
yu ya
မမေရ NO လုိ႔ မေျပာရဲတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရလုိ႔ ခုဆုိ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ စဥ္းစားစရာ တခုပဲ
မွတ္သာားစရာေလးေတြပါ မမသီရိေရ..
ကၽြန္ေတာ္ဆိုလည္း.. ငယ္ငယ္ကတည္းက သီးခံလာရတာဆိုေတာ့ သည္းခံတတ္တဲ့ထဲ ပါမယ္ ထင္တာပဲ..
.................
ကေလးေတြဆိုတာ အနာဂါတ္ရဲ႕ ရတနာေတြ မဟုတ္ပါလား..
ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ..
ဆရာမေရ.. သားသားတို႔က ႀကီးလာရင္ ဘယ္လိုရတနာေတြ ျဖစ္မွာလဲဟင္ ဆရာမ..
ေအာ္.. သားသားကလည္း ရတနာဆိုတာက သားသားေလးတို႔ ဆရာမတို႔ ဝတ္ထားတဲ့ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမား စတဲ့ ရတနာေတြကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး သားရဲ႕..
ေဟာ္.. သားသားတို႔က စာႀကိဳးစားရင္ ႀကိဳးစားသလို ဆရာဝန္ႀကီးေတြ.. အင္ဂ်င္နီယာႀကီးေတြ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ ႏိုင္ငံျခားထြက္ အလုပ္လုပ္လို႔ ရတာေပါ့.. အဲ.. ဆရာမမွားလို႔
ႏိုင္ငံအတြက္.. ျပည္သူေတြအတြက္.. အက်ိဳးရွိမွာမို႔လို႔ သားသားတုိ႔.. သမီးတို႔တေတြကို
တန္ဘိုးရွိတဲ့ ရတနာနဲ႔ ခိုင္းႏႈိုင္းထားတယ္ေလ..
အဲဒါေႀကာင့္ သားေကာင္းရတနာ သမီးေကာင္းရတနာလို႔ ေျပာတာ သားရဲ႕
ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာမ...
မမသီရိဆီ ေရာက္လာရင္ ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႔ အဲလိုေဖာက္လာတာ..
ဟိုလူၾကီးေတြဘယ္လိုၾကီးၿပင္းလာခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ
က်ေနာ္လည္းခုထိေတြးမရေသးဘူး မသီရိေရ...
ေရးခ်က္ကေတာ့ပိုင္တယ္ဗ်ာ..ကြက္တိကိုထိတာပဲ
က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေလးရူးေနၾကတဲ့ အလြမ္းရူးေတြေပါ့ဗ်ာ...
ဒါေၾကာင့္ ကဗ်ာတပုဒ္ေတာင္ ေစာေစာကပဲေရးထားေသးတယ္...အားရင္လာဖတ္ၾကည့္ပါဦး
မမသီရိေရ
ညီမလည္းသိခ်င္တယ္
ဟိုလူဂ်ီးေတြ ဘယ္လိုမ်ားငယ္ရြယ္ခဲ့ပါလိမ့္လို႕
ဟိုေကာင္ေလးေတြ ဘယ္လိုငယ္ရြယ္တုန္းလည္းလည္း သိႏိုင္တယ္ေနာ္ .. :P
ကေလးေတြကို မွန္မွန္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္ဖို႕ ဟာ သိပ္ကို အေရးၾကီးပါတယ္....
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးမိတယ္ ဘယ္လိုငယ္ရြယ္ခဲ့ပါလိမ့္..။
အင္း အစ္မ ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္ေလးမွာ ေမးထားသလိုပါပဲ..ေၾကကြဲလြမ္းဆြတ္ဖြယ္ေတြနဲ႕ပဲ ၾကီးျပင္းခဲ့ရတယ္ ထင္ပါရဲ႕..။
မမသီရိ: ေဗဒင္ေဟာတ မွားတယ္ ဆို ျပန္လာေအာ္ လို႕ ရတယ္ ေနာ္ .. :)
23 Sep 09, 20:19
မမသီရိ: ကိ က. ဘယ္လို ၾကီးျပင္းခဲ့မလဲ လို႕ မွန္းၾကည့္ေတာ့.. ေလာက ၾကီးကို အေကာင္းျမင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ အရာရာ ကို ဟာသဥာဏ္ ရႊင္စြာနဲ႕ သုံးသပ္တဲ့ပတ္၀န္းက်င္၊ အမွန္တရားခ်စ္ျမတ္နီုးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ငယ္ရြယ္ဖူးသူေလး
.....................................
ဒီေဗဒင္ေလး မွန္တယ္ (ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထင္ထားတာ..) ..
အမွတ္တရေလး ျပန္လာ ထဲ့ေပးထားပါတယ္ မမသီရိေရ ..
ခုလို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ေဗဒင္တြက္ေပးလို ့ ေက်းဇူးကုေဋ ..
အဟက္ ..ပိုက္ဆံ မကုန္ပဲ တင္လို ့ရတဲ ့ ေက်းဇူးမို ့ အမ်ားၾကီး အားၾကီး ဘံုးေဘာလေအာ ေက်းဇူးေတြ တင္လိုက္ပါတယ္ .. း)) ။
ေနာင္ ..အလြမ္း ကဗ်ာေတြ ေရးခ်င္လာရင္ ထပ္လာေမး မယ္ ေနာ္ .. ( လ္ိုရ မယ္ရ ဖါး ထားလိုက္တာ ..ဟိဟိ)
မမသီရိေရ ဒီအခ်က္ေလးေတြ သတိထားရမယ္။ (အခုေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္ကို ထိန္းေက်ာင္းေနရလို႔၊ ေနာက္ဆို မူႀကိဳေက်ာင္းဖြင့္ခ်င္လို႔...ေက်းဇူး)
Post a Comment