ပဒိုင္းသီး

ေကာက္မိခဲ့ျပီမို႕ ..

လႊင့္ပစ္ဖို႕ရန္လဲ ... ရွိဳက္ တမက္မက္..

ဆုပ္လိုက္ဖို႕ ကိုလဲ ... ဆူးတယွက္ယွက္..

စားမလို႕ဆိုျပန္လဲ .. ရူးရင္ခက္ရရဲ႕..

ဒီလိုနဲ႕..
ေန႕ ..ည .. ရက္.. လီ ခဲ့.
မပီ၀ိုး၀ါး..
ႏွစ္   လ   တာ    ရွည္ခဲ့


က်မရဲ႕ ပဒိုင္းသီး ကေလး ေလ
ခါးသက္ေမႊးရီ ဆဲ.. ထီမထင္ ခပ္မဆိပ္ နဲ႕ ....။


မမသီရိ
၁၃ ဇူလိုင္ ၂၀၁၄