အလြမ္းနံနက္ခင္း

အလြမ္းနံ႔သာမ်ားျဖင့္ .. ေပက်ံေနေသာ နံနက္ခင္း...
သခင့္ ပန္းျခံအတြင္းမွာေတာ့ အရာအားလုံး တိတ္ဆတ္ျငိမ္သက္..
သစ္ရြက္ သဲ့သဲ့ လွဳပ္သံ မၾကား ရတာကို က လြမ္းခ်င့္စဖြယ္...
အိတြဲ႕တြဲ႕ ပါးလွပ္လွပ္.. ခန္းဆီးရင္း စားပြဲေပၚက ေကာ္ဖီ ႏွစ္ခြက္..
ႏွစ္သက္စဖြယ္ ရနံ႕ေ၀ေနေပမဲ့ တခြက္က ပိုင္ရွင္မဲ့ေန..
ျမဴေတြဆိုင္းေနေသာ ေတာင္စဥ္တန္းေတြရဲ႕ အေနာက္မွာ..
ရွိမယ္ ဆိုတာ မေသခ်ာေသာ.. အစစ္အမွန္ခ်စ္ျခင္းတရား..
ေမတၱာ အားျဖင့္သာ . ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ထားခဲ့ေသာ .
လာဗင္ဒါ အျပာမ်ား အၾကား....
ႏွင္ထုတ္ လို႕ မရႏိုင္အားတဲ့.. တမ္းတျခင္း စိတ္ေတြ..

သူ႕ပုခုံးကေလး မီွတြယ္ခြင့္တခုကိုပဲ.. ရူးသြပ္အိပ္မက္လို႕..
ကိုယ့္ပုခုံးကေလး သူဖက္ထားဖို႕.ကေတာ့  အပိုဆုကေလး တခု....
တြယ္ငင္ရစ္ပတ္.. အျဖတ္ခက္ေသာ ႏြယ္.. အရြယ္ ၃ ပါး ေဘာင္အတြင္း.. 
အခ်စ္သည္သာ.. အရာရာ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းတရား.အေဟာင္း.
တေန႕ ေျပာင္း သြားတိုင္း တခါ... ပိုလို႕ ပိုလို႕ ေသခ်ာ.. လာ...။


မမသီရိ
၂၃ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၁