ႏွင္းေတြထဲမွာ

မင္း အိမ္တံခါး အေရွ႕..
ငါ ရပ္ေနခဲ့တာ အၾကာ ၾကီး..
ငါ့ ရင္ခြင္ မွာေတာ့
သဇင္ေတြ တေပြ႕ တပိုက္ နဲ႕..

ႏွင္း....... ေတြ က
ငါ့ .. ေဘး ...  ဘယ္ ...ညာ..
ပုခုံးေပၚမွာ..
ေခါင္းေပၚ မွာ..
ေျခရင္းနားမွာ...
ေနရာ တကာ...
ကဗ်ာ ၀ိဥာဏ္ေတြ ကလဲ
ႏွင္း ေတြ ထဲ.. 
လင္း ကနဲ.. လက္ ကနဲ...
ေသခ်ာ ခဲ့တာကေတာ့..
ရင္ ကြဲ ေအာင္ ေအး စက္တဲ့ ႏွင္း... 

ငါ့ လက္ေတြ ေအးခဲ က်င္စက္လို႕ ေနျပီ..
ေျခဖ်ားေတြ ကလဲ ႏွင္းေတြ ထဲ နစ္ ၀င္လို႕..
အေႏြး ဓါတ္ အလင္းေရာင္ ကေလး..
ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ မေ၀းခဲ့ဘူး ထင္ ရင္း.. 
အဲဒီ ႏွင္းေတြ ထဲမွာပဲ..
မင္း အိမ္ တံ ခါး ေရွ႕..
ငါ..................... ရပ္ေနခဲ့ မိတာ....
စကၠန္႕ေတြ..
မိနစ္ေတြ..
နာရီေတြ..
ပ်ံသန္းသြား....

၀င္ရိုး စြန္ အလင္းတန္း ေရာင္ျခည္ေတြ
တျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာ... 
ရင္ မွာ ေမွာင္လာတဲ့ အေရာင္ က ပို နက္ခဲ့...
မင္း အိမ္ကေလး ထဲမွာေတာ့..
မီးေရာင္ မွိန္ေဖ်ာေဖ်ာ့..
ဘယ္ အခန္း တခု ထဲ .. မင္း ရွိေနေလ မလဲ
ငါပဲ မသိတတ္ႏိုင္ေလတယ္....


ခြင့္ ျပဳပါကြယ္...
ျပီးေတာ့... ခြင့္လႊတ္ပါအုံး...
မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ မယ္ ထင္လို႕.. 
တိတ္ တဆိတ္ ထားခဲ့ ပါရေစေတာ့..

မင္း ႏိုး ထလာမဲ့..
မနက္ခင္း တခုမွာေတာ့....
သဇင္ ရုပ္ၾကြင္းေတြ ေလ....
မင္း..... အိမ္ေရွ႕မွာ ေတြ႕ လိမ့္မယ္.......။

မမသီရိ
 31.12.2010