အဆိပ္သင့္ခ်စ္သူ

တစ္ခ်က္..
တစ္ခ်က္ေလးပဲ လွည့္ၾကည့္..
အဲဒီမွာ က်မ မ်က္ရည္ေတြရွိတယ္...

တာရာေတြ၀န္းရံေနပါလွ်က္
အျပည့္အ၀ မၾကည္လင္ႏိုင္တဲ့ စႏၵာလမင္းငယ္ဟာ
က်မေပါ့ေမာင္ေရ...

အျဖဴေရာင္အဖူးေလးေတြ ရယ္..
အျဖဴေရာင္အပြင့္ေလးေတြရယ္..
ရူးသြပ္ဖြယ္.. ရနံ႔ေလးကို ပိုင္တယ္..

တမ္းမက္ေစမဲ့ အဆိပ္ရည္ေတြနဲ႕
စံပယ္ပင္ အရြက္ဖားဖား.
စိမ္းကားေတာက္ေတာက္ လဲ့
အလြမ္းကို ရိုးမယ္ ဖြဲ႕.. က်မပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အဆိပ္ပင္ေလ..

ေျမဆီၾသဇာ ေကၽြးစရာ မလိုပါပဲ
သန္စြမ္းၾကီးထြား..
ကပ္ပါး ပင္ တပင္ဟာ..
တတိတိ နဲ႕စားသြား.. က်မရဲ႕ အေတြးမ်ား..
က်မရဲ႕ အေရာင္မထင္္ ႏွလုံးသား..
က်မရဲ႕ အခ်ိန္မ်ား..
က်မရဲ႕ေပါ့ပါးရီေမာသံမ်ား..
က်မရဲ႕ၾကည္လင္အျပံဳးပြင့္မ်ား
က်မရဲ႕ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ား...
တျဖည္းျဖည္း ပါးလွ်ား လာခဲ့လိုက္တာ..
ျပာႏွမ္းႏွမ္းႏွုတ္ခမ္း... မ်က္၀န္းေတြ ရီေ၀..
ေသြးလွည့္ပတ္ျခင္းစံနစ္တခုလုံး
ခၽြတ္ျခံဳ ဂ်ံဴးဂ်ံဴး က်
ခုေတာ့လဲေလ... က်မ က.. ေျဖေဆး မႏိုင္ႏိုင္ေတာ့ တဲ့
အလြမ္းဆိပ္ေတြ သင့္ေနသူ...


မမသီရိ