ဂႏၱ၀င္အလြမ္း

ရာသီကိုက ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ လြမ္းရုပ္ဆင္ေနခဲ့

တိမ္ေတြ
ေလႏွင္ရာကို လြင့္ပါး
ေတာင္တန္းေတြနား အဆိုက္
မုတ္သုန္ဆိုတဲ့ ပညတ္အသစ္နဲ႕ ဦးခိုက္..


ႏွင္းေတြ ဖုံးအုပ္ထားသလို
ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနတဲ့ အဲဒီေတာင္ အစြန္အထြတ္အဖ်ားေတြ
တကယ္တမ္းမေတာ့ အဲဒါ ေတာင္ခိုးေ၀ေ၀
လြမ္းသူေတြ လြမ္းေအာင္သာ ထပ္ေစေရာ့

လမ္းအိုအို နံေဘး
ဖုန္းၾကိဳး အိုအို ေလးေတြ ထက္
မိုးစိုစို မို႕ အခ်မ္းပို ငွက္ကေလး တို႕

ဒြိယံ.. ဒြိယံ.. ဒြိယံ..ဒြိယံ..

ပူးပူးကပ္ ေဘးခ်င္းဆိုင္ အေႏြးဓါတ္ထုံအကူး..

ေမာင္..

ေမာင့္ရင္ခြင္ လြမ္းတယ္ ေမာင္ ရဲ႕..


ေနသာတုန္း က ေနသာလို႕ လြမ္း..
လသာေတာ့ လသာ လို႕ လြမ္း..
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြ ညဥ့္ငွက္ ဲ႕ လြမ္း..
အာရုဏ္ အတက္ အိပ္မက္နဲ႕ လြမ္း
ေန၀င္ခ်ိန္တိမ္အေတာက္ အေမွ်ာ္ေထာက္လို႕ လြမ္း.
အလြမ္းမ်ား နဲ႕ အလြမ္းဖ်ားေနတာ ရက္ေတြ ၾကာ သထက္ၾကာ

ခုလဲ..
မိုးအသဲ
ေလအသဲ
အလင္းေဖ်ာ့ ေကာင္းကင္ ကဗလာေ၀့အ၀ဲ
အျဖဴေရာင္ အရိပ္ေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြ ေနတဲ့
အဲဒီ စကား ပင္.. ကိုင္း အဖ်ားနားမေပါ့..
က်မရဲ႕ ဂႏၱ၀င္ အလြမ္းေတြက ဆြတ္ဆြတ္ က်င္.......


မမသီရိ
၂၁.၆.၂၀၁၀