ကမ္းပါးအလြန္.တိမ္သား ႏွင္း. မိုးစက္ပင္လယ္. အျပာေရာင္ ကဗ်ာမ်ား ႏွင့္ ညီမေလး

ေရဆာသလို ဆာလာတဲ့ ကဗ်ာေရးခ်င္စိတ္နဲ႕
ညီမေလး ေရ.. မင့္ဆံပင္ တိုတိုေလး ေတြ ခါ ခါ ေနတာ သတိရ
ငါ့ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြ ကေတာ့ ရွဳပ္ပြလို႕..


ငါ့ ကို မခ်စ္ပါနဲ႕ ညီမေလးရယ္ လို႕ ေျပာခဲ့တာ ငါ ပါ ညီမေလး..
ျပီးေတာ့မွ ျပတင္းေဘာင္ ကို လက္မွီ ျပီး ငိုေနခဲ့တာ ငါ ေလ..

ငါ့ ကဗ်ာေတြ အျပာ ေရာင္ေျပာင္းသြားတဲ့ေန႕ က နင့္ရီေမာသံေလး ေတြ ညံညံ ကို စီ လို႕

လက္ဆုပ္ လက္ကိုင္ မရွိတ့ဲံ အခ်စ္နဲ႕
နင္ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္သလား ညီမေလး ရယ္..

ဖက္တြယ္လို႕ မရတ့ဲံ ေမာ္နီတာ ကို ထိုင္ထိုင္ေငးရင္း
ၾကယ္တံခြန္ေတြ ဖမ္းေပးပါ လို႕ ေျပာအုံးမလား ညီမေလး

ဒီေလာက္ ယူဇနာခ်ီေ၀းတာေတာင္..
ခဏေလးဖက္ထားေပး ခဏေလးဖက္ထားေပးပါ လို႕ ခၽြဲတတ္တဲ့ ညီမေလး.
စိတ္ေကာက္ျပီဆို ငါ့ဆံပင္ရွည္ေတြ ဖြ ျပစ္မယ္လို႕ ျခိမ္းေျခာက္တဲ့ ညီမေလး..
ခဏခဏ ဂစ္တာတီးျပ ပါ လို႕ ပူဆာတဲ့ ညီမေလး
ျမက္ခင္းရိုင္းလြင္ျပင္ထဲ ေလွ်ာက္ေျပးၾကစို႕လို႕ အေဖာ္စပ္တတ္တဲံ့ညီမေလး .
အဲဒီ သမုဒၵရာၾကီး ကးူဖို႕ ေလာက္မ်ားလို႕ စိန္ေခၚတတ္တဲ့ ညီမေလး..
သစ္ခြ ဗန္ဒါေတြ ပြင့္ေနသေရြ႕ ဆုံေတြ႕ ခြင့္ ရွိေသးတယ္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးတတ္တဲ့ ညီမေလး..
ေတာင္ျပာ ေတြ မွိဳင္းေနသေရြ႕ အလြမ္းေတြ နဲ႕ အသက္ရွင္မယ္လို႕ေၾကြးေၾကာ္တဲ့ ညီမေလး..

နင့္သြား ညီညီေလးေတြ ငါတမ္းတ
နင့္ ပါးခ်ိုဳင့္ ေယာင္ေယာင္ေလး လဲ ငါ သတိရ
နင့္အသံစာစာေလးလဲ ငါ လြမး္ရ..

ညီမေလး

ညီမေလး ရယ္
နင္ က ငါ့ ကဗ်ာေတြ ထဲမွာ ရွိတယ္
ငါ့ဂစ္တာထဲမွာ ရွိတယ္
ငါ့ ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိတယ္
ငါ့ အိပ္မက္ထဲမွာ ရွိတယ္
ငါ့ ရဲ႕ ကြက္လပ္တိုင္းမွာ ရွိတယ္
ငါ့ ကို မခ်စ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႕ နင့္ကို ခ်စ္မိရင္း ငါ ဒီကဗ်ာ ကို ေရးတယ္ ညီမေလး..

မမသီရိ

၁၀.၆.၂၀၁၀