ေျဖေလွ်ာ့ေခြ

ေန႔လဲ ေန႕မို႕..
မနက္အလင္း .အာရုဏ္က်င္းရင္
ေႏြေနျခည္နဲ႕
အိပ္တန္းထေျပး ငွက္ကေလးရဲ႕
ခ်ိဳႏြဲ႕ ကာရံ သီခ်င္းသံနဲ႕
သခင္အေရာက္ အေမွ်ာ္ေထာက္မိ...

ညလဲ ညမို႕..
လျပည့္ လကြယ္ ေရြးခ်ယ္မထား
ေလညွင္းျဖတ္သြား..
သစ္ရြက္ၾကားက တီးတိုးလွဳပ္သံ
သူ႕ေျခသံလား နားစြင့္ထားရင္း..
ညဥ္႕ငွက္ထပ်ံ ေတာင္ပံသံကို
မွီတြယ္ ရွိဳက္မက္
အိပ္စက္ မေပ်ာ္..
သခင့္ ကိုပဲ ေမွ်ာ္မိတယ္...

ေန႕ကေလးေတြ
တေန႕ျပီး တေန႕ ...
တေရြ႕ ေရြ႕ ၾကာ......
ည ကေလးေတြ..
တညျပီး တည...
မွဳန္ျပျပ သာ.....

အေ၀းဆီမွာ .. သက္ထား သခင္..
အမုန္း၀င္လို႕..
မၾကင္နာတိမ္း စိမ္းခဲ့ ျပီလား...

လာလိမ့္ေလႏိုး.. ေမွ်ာ္ကိုး မိတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ.....

စိတ္ကူးထဲက..
ျပန္ဆုံ ေထြးယွက္..အေပ်ာ္ရက္ေတြ...
ေရာ္ရည္ စိတ္မွန္း .. အိပ္မက္ကမ္း ကို..
ႏြမ္းသက္မေျပ... လြမ္းလွ်က္ေျမမွာ..
မ်က္ရည္ျဖာ ရင္း...
ႏွမ လက္ေလွ်ာ့ လိုက္ခ်င္ျပီ........။


မမသီရိ
၂၃.၄.၂၀၁၀

မပန္ျဖစ္တဲ့ ပိေတာက္ခက္မွတ္တမ္း

မိန္အေႏွာင္းေပလား..
ခ်ိန္ေစာင္းခါ ေႏြလယ္က်ဴးမွာ
မိုးဦးရဲ႕ နိမိတ္ပုံ..
သင္းထုံစြာ.. ပန္းစုံပြင့္ခ်ိန္တဲ့
ျမဴရိပ္ဆင္တံလွ်ပ္ေတြ ရယ္
ဘယ္ဆီကို ေငးကာ ၾကည့္ၾကည့္
ေ၀ရီေနတယ္...

ေဆာင္းေႏွာင္းမွာ ရြက္ေတြ ေၾကြခဲ့
ႏုသစ္ေ၀ ဖူးတံခ်ီလို႕
အညွာမွာ ျမရည္လိမ္း
လွလွစိမ္းပါတဲ့ ခိုင္ေရႊ၀ါ
သၾကၤန္ခါ တန္ဆာဆင္ေပး
လဲ့ေရႊေသြး ပိေတာက္၀ါ
ေလအေ၀ွ႕မွာ.. ပ်ံ႔လာ ရနံ႕ ရယ္က
ဥၾသသံ လြမ္းပုံႏြဲ႕ နဲ႕
ေဆြးစရာပါ..

လြန္ေလတဲ့ ကာလ
ႏွင္းေတြ ေ၀စ.. ေဆာင္းလ ရဲ႕ ေဟမာန္မွာ
ပန္စရာ ရွာလာကာ သူေပးခဲ့
သဇင္ဦး ဖူးညွာေတြက
ရင္ထဲ မွာ ေမႊး ဆဲေပမို႕
ေႏြအသက္ ပိေတာက္ခက္ကို
ေမ့ ရဲ႕ ေမာင္ အေ၀းဆီမွာမို႕.
ပန္ဘို႕ ကို ရွာသူ မဲ့ လို႕ ရယ္
ႏြဲ႕ ေကသာ ဆံညွာထက္မွာ
ေမ ခ်ဴ ကာ မပန္ျဖစ္လိုက္
လြမ္း အစိုက္ ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္

အိပ္မက္ေတြ အေတြးစဥ္ထဲ က
စိုးမိုး ျမဲ ခ်စ္သူ.. ေမာင္
သူလဲ ေလ ဟိုအေ၀း မွာ
ေႏြတန္ဆာ ပိေတာက္ေလးကို တဲ့
စိတ္ေတြးကာ လြမ္းေနေလမလာ့..
ရင္ထဲ မွာ စာနာ စိတ္နဲ႕ ရယ္..
တမ္း မိပါတယ္..။

တာသၾကၤန္ ႏွစ္အကူး
ေဟာဒီေႏြ လတန္ခူးမွာ
အလွထူးပါတဲ့ ျမအဖူး ခိုင္ေရႊကို
ငိုင္ေတြကာ မပန္ျဖစ္ေပမဲ့..

၀သန္ခါ မိုးစက္နဲ႕
တိုးဖက္လို႕ ၾကည္စယ္ကာ..
ျပည္သာယာ တိမ္ညို ကင္းခါမွ..
ေငြ ပြင့္လႊာ စံပယ္ခက္ကို လ
ရႊင္ၾကည္စြာ ေမ ဆင္ျမန္းပါ့မယ္..
ျပန္ဆုံ ရန္ လက္ေရ ခ်ိဳး
ေမွ်ာ္ကိုးေနတယ္...။


မမသီရိ

5.5.1990

ေန႕စြဲ အရ ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ျပည့္ေတာ့မဲ့ ကဗ်ာေဟာင္းေလး တပုဒ္ပါ။ မႏွစ္က သၾကၤန္မွာ  အကိုေအာင္သာငယ္၊ ေကာင္းကင္ကိုနဲ႕၊ ေမာင္ဖုန္းျမင့္တို႕ စီစဥ္ခဲ့ တဲ့ ျပိဳင္တူလင္းတဲ့ ေကာင္းကင္ ဆိုတဲ့ သၾကၤန္ ကဗ်ာစုမွာပါဖူးျပီးသား ေပမဲ့ သၾကၤန္နဲ႕ အမိေျမကို လြမ္းေနသူေတြ အတြက္ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

ပိေတာက္နဲ႕ထပ္တူ

ေတာင္ပံတစုံ သာ ရလိုက္လို႕ကေတာ့

ဘာေျပာေကာင္းလိမ့္မလဲ ေမာင္ .. ေရ ..

ေမာင့္ဆီေရွ႕ေမွာက္ ခု အေရာက္ပ်ံခဲ့မွာေပါ့ ကြယ္...

တိမ္ေတြက ဘာလို႕ ဒီေလာက္အုံအုံ ဆိုငး္ေနမွန္း မသိဘူး

တိုက္တဲ့ေလေတြကလဲ အိုက္ေလွာင္လို႕

ရြက္ႏုေတြ ေ၀ေနတဲ့ ပင္ပ်ိဳ ပင္အို ထက္မေတာ့ 

ပိေတာက္ဖူးေတြက ႏွစ္ကူး မိုးကို ၾကိဳလင့္လို႕

ဟို ေတာအုပ္ ညိုညိဳ ဆီ နားမေတာ့

လြမ္းဆြတ္ၾကင္ဖြယ္ ေတးကဗ်ာတပုဒ္ ဥၾသေလးက သီ လို႕..

ေရေတြခမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ျမစ္၀ွမ္းေဘး တဖက္တခ်က္ဆီ မွာ

တခ်ိဳ႕သစ္ပင္္ေတြက အရြက္ေၾကြ.. တခ်ိဳ႕သစ္ပင္ေတြက အရြက္ေ၀ လို႕..

က်မအလြမ္းေတြ ေမွ်ာ ဖို႕ စမ္းေရေတြ ေတာင္ မရွိေတာ့ပါ လား ေမာင္ ရဲ႕..

ငုေတြ က က်မက္ို ေလွာင္တယ္

လြမ္း တတ္လို႕ လြမ္းတာလား.. တဲ့

တႏွစ္မွာ ၃ ခါ.. တခါ ပြင့္ တရက္သာ စြင့္ တဲ့. ပိေတာက္ေတြ ကို

သူတို႕ မယွဥ္ႏိုင္ပဲ နဲ႕မ်ား..

က်မ ကိုေလွာင္ရဲ သလား လို႕ ေမးစမ္းခ်င္ပါ ဘိ ေမာင္.. ေရ.

တကယ္ဆို..

ေမာင့္ ကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း

က်မ က ပိေတာက္သက္ေသနဲ႕ ျပခ်င္တာေလ..

သက္တမ္း သန္းခ်ီျပီ ျဖစ္တဲ့ ဒီ ကမၻာ

ေခတ္ေတြ စံနစ္ေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း

သူ႕ ပြင့္ခ်ိန္က ေျပာင္းမွ မေျပာင္းတဲ့ ဟာ..

ေႏြ ကိုခ်စ္တယ္.. ေႏြမွာ ပဲ ပြင့္တယ္

ေႏြမွာ ေတာင္ ႏွစ္သစ္ ကူး ခ်ိန္မွ.. 

ကဲ.. ဘယ္ေလာက္ သစၥာ ျမဲ သလဲ လို႕..

က်မ ေလ....

ေမာင့္ကို... သိပ္လြမ္းတယ္..

ျပီးေတာ့...

ပိေတာက္ေတြ ေႏြ ခ်စ္သလို..

က်မလဲ ေမာင့္ ကို.. ခ်စ္တယ္.. ေမာင္....။

မမသီရိ

၈.၄.၂၀၁၀

ပုလဲသြယ္

အလြမ္းကို သီ...

ညီပါေပ့ ဒီ လည္ရြဲ

ကမၻာခ်ီ ..ေ၀းကြာခဲ့သည္ မို႕

ေရႊရင္မွာ မရႊင္ ႏြမ္းတယ္ ကြဲ႕

က်မ်က္ရည္.. ပုလဲ....။

မမသီရိ

၃.၁၂.၂၀၀၉

ခ်စ္သူ႕.. ႏွင္း..

တရံတခါ ေပါင္းမ်ားစြာ၌
ကံၾကမၼာ ဆိုေသာ ထိုအရာ သည္...
မ်က္ႏွာသာ ေပးလိုသူကိုသာေပး၍
ကံဆိုးသူမ်ား အတြက္မူကား..
ေမ့ေယာင္ျပဳ စိမ္းကားစြာ
ေရွာင္ခြာ သြား တတ္ပါေပ..၏..။
...
....
....
ႏွင္း.. တဲ့.
...
ႏွင္း.. ေရ...
အား က်မိပါရဲ႕ ႏွင္း အျဖစ္ကို..
မိုးလိုလဲ မစို စြတ္..
ေႏြလိုလဲ ေသြ႕ေျခာက္မေန..
ဥယ်ာဥ္မွဴး ရဲ႕ ပန္းကေလးေတြ က
ႏွင္း ရွိမွ ေပ်ာ္သတဲ့..
ႏွင္း ေၾကာင့္ ရွင္သန္..
ႏွင္း ေၾကာင့္ ေမႊးပ်ံ႔..
ႏွင္း ေၾကာင့္ လတ္ဆတ္..
ႏွင္း ေၾကာင့္..
ဥယ်ာဥ္မွဴး ရဲ႕ ဥယ်ာဥ္ေလးကစိုျပည္ခဲ့
..
ေဟာ.. ၾကည့္...
လိပ္ျပာေလးေတြ ၀ဲ လို႕..
ႏွင္း ေတြ ထဲမွာေလ..
..
ေဟာ.. ၾကည့္..
ႏွင္း မွဳန္ေလးေတြ က ေ၀့လို႕..
ေနျခည္ ႏု ထဲ မွာေလ...
...
ေဟာ.. ၾကည့္..
ငွက္ကေလးေတြ ကေခါင္းျပဴ ၾကည့္
ႏွင္း ေၾကာင့္ လွတဲ့ မနက္ခင္းေလး ကို...
...
ႏွင္း .. ေရ..
ဥယ်ာဥ္ မွဴး က ေျပာ သကြဲ႕..
ႏွင္း.. ေၾကာင့္သာ.. အရာရာ..တဲ့
..
ႏွင္း... ေရ..
ၾကား မိရဲ႕ လား..
ဥယ်ာဥ္မွဴး ရဲ႕ ႏွလုံးသား..
...
ႏွင္း.. ေရ..
ၾကား မိရဲ႕ လား..
သူ.. လိပ္ျပာေလးနဲ႕ ေျပာခိုင္း သတဲ့..
ႏွင္း.. ကို .. သိပ္ ခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္း..
..
ႏွင္း..သာ.... ထာ၀ရ..
ႏွင္း... သာ.. သူ႕ ကဗ်ာ...
ႏွင္း... က.. သူ႕ မိုး ေကာင္းကင္
သူ႕ ဥယ်ာဥ္ေလး အတြက္.
ႏွင္း.. ကို ပဲ လို အပ္သတဲ့..
ႏွင္း..
ႏွင္း..
ႏွင္း.. ေၾကာင့္..
ႏွင္း..သာ..
ႏွင္း.. မို႕..
ႏွင္း... က..
ႏွင္း.. နဲ႕...
ႏွင္း... ထံ...
...
..
ႏွင္း.... ေရ..........
ၾကား မိရဲ႕ လား..
ႏွင္း.. ကံေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြ..
..
ႏွင္း .. ေရ.......
ၾကားမိရဲ႕ လား..
သူ႕ သံစဥ္ ေတးသြား ေတြ...
...
..
ႏွင္း.. ေရ႕.
တခ်က္ ေလာက္ေတာ့ နားစြင့္ ၾကည့္လိုက္ ကြဲ႕
သူ႕ ဥယ်ာဥ္ နံေဘးမွာေတာ့
တီးတိုး ငို ရွိဳက္သံ သဲ့သဲ့..
...
ႏွင္း.. ေရ
ၾကား မိေစခ်င္ ခဲ့..
ေႏြ ရဲ႕ ငို ရွဳိက္သံ
....
နွင္း.. ေရ..
ျမင္ မိေစခ်င္ ရဲ႕..
မိုး.. ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ...
..
ႏွင္း ...ေရ...
ႏွင္း.. လို ကံမေကာင္း ေလေတာ့..
ႏွင္း ေရ..ဒီမွာေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕....။


မမသီရိ
25.6.2009