သဲစုတို႔ထက္ပိုေသာ ... ၾကယ္စုတို႕ထက္ပိုေသာ.....

ေကြ႕ေ၀့ေသာင္စပ္ ..
ကမ္းေငြလွက..
ေဖြးေဖြး ရြရြ... သဲ မွဳံစ ေတြ...
ေမာင္.... ေလမပ်င္း...
ရွင္း ရွင္း စိတ္၀ယ္...
ရည္ခ်င္တယ္ ဆို....
ရာေပါင္း ကုေဋ .. ရွိလိမ့္ေလလား..
သန္းေပါင္း ရာ ..ေထာင္.. ရွိေယာင္ တိက်..
ရလို ရလိမ့္ .. ေမာင္ႏွစ္သိမ့္ရာ....

ျပန္႕ေျပာ က်ယ္လြင့္
မိုးဆင့္တိမ္လႊာ..
၀ဠာတခို.. ညမွာ စိုလဲ့
ျပိဳးျပိဳး ျပက္ျပက္ ေ၇ႊရည္လက္တဲ့
စိန္ပြင့္ေရာင္စုံ.. ၾကယ္မွဳံေလးေတြ
ကုေဋ ဘယ္ေလာက္ ျပည့္ေမာက္မလဲ..
ေမာင္ သိခ်င္လို႕ ရည္စို႕ရယ္ဆို ..
ပိုလို မရွိ သိခ်င္သိလိမ့္ ..
ေမာင္ႏွစ္သိမ့္ရာ
တိုင္းတာတခု.. ရလု ပါတယ္....

ေမာင့္ရဲ႕ အေပၚ
စည္းေတြေက်ာ္လို႕ ..
ေမတၱာ သြန္းျဖိဳး.. ရင္တြင္း မိုးႏွယ္..
သဲ၀ယ္ခ်ည္ရစ္.. ေႏွာင္တြယ္ခ်စ္ခဲ့ ..
က်မ အျဖစ္.. ေမာင္.. တြက္ စစ္ရင္..
ႏုပ်ိဳခ်ိန္မ်ား ကုန္ဆုံး သြားလို႕..
ဇရာႏြမ္းတိုင္.. မဆုံး ႏိုင္ပဲ..
က်ယ္ျပန္႕ လြင့္ေျပာ ..ေမ့.. ေမာင္.. ေမာ မယ္..
စိုးလို႕ပါကြယ္.. မရည္ ပါနဲ႕....


အသက္ရွဴသေရြ႕ ..
အခ်စ္ေန႕ ပါ...

ပိုတာ မဟုတ္..
ခ်စ္သရုပ္ ေတြ.. ပီျပင္ေနခဲ့..

ဆထက္္ထမ္းပိုး....
တိုးလို႕ခ်စ္လာ.. ေမ့ေမတၱာ ေတြ
ကုေဋ ဆယ္ဆ .. ေထာင္မက ေအာင္..
ေမာင္ သိမွာ ပါ.. အရာရာ ကို..
ေမာင့္ရဲ႕ သေဘာ... ေမာင္ေျပာ သမွ်..
ေမာင့္ အလိုက် ... ျဖစ္ေစရခဲ့
ကိုယ့္ဖက္မေတြး ..ေရွ႕ ေရး မေမွ်ာ္..
ေမာင္ေပ်ာ္ဖို႕ အတြက္....
က်မ ခ်စ္တာ.. ကမၻာေပၚ က
သဲမွဳန္႕ ထက္ ပို... ၾကယ္ပ်ိဳထက္ ကဲ..
က်မ ရင္ထဲ.. ေမာင့္ ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ ေလ.........။



မမသီရိ