အခ်စ္ေၾကာင့္သာ...

တသက္တခ်စ္..
တြယ္တာရစ္တဲ့..
အဆုံးထိတိုင္..
ၾကင္နာႏိုင္မဲ့..
ျမတ္ႏိုး ေႏွာင္ရစ္.. အခ်စ္စစ္မို႕..

ေမာင္ ရဲ႕ ပါးကို နမ္းေစလိုလဲ
ပန္းႏု ဖတ္ဖတ္
ထိလွ်င္ မြေၾကြ
ျဖစ္ေလမလား.. အေတြးမ်ား နဲ႕
အခ်စ္ရဲ႕ ပါးကို
ရဲရဲ မေမႊး..
ဖြဖြ ေလး ပဲ နမ္းခ်င္သူ...။


အၾကင္နာသစ္ ျမတ္ႏိုး ခ်စ္မို႕
ရင္ခြင္ မွီ ႏြဲ႕.. သြဲ႕ သြဲ႕ ေတးဆို
အားကိုးလိုတဲ့..
ဣတၳိယ ျဖစ္ .. မႏွစ္သက္ခ်င္
ေဘးနားအမွီ.. အေဖာ္ညီပဲ..
လက္ခ်င္းတြဲလို႕..
မလဲမယိုင္... တူယွဥ္ျပိဳင္ကာ..
လွမ္းပါ လိုက္မယ္...

ေဟာ ဟိုေတာင္တန္း
ေမာင္မထမ္း နဲ႕
ဖ၀ါးႏုႏု ေသြးေျခ ဥေစ
ဆက္လွမ္းေနျမဲ..
ခ်စ္သဲ ပင္ပန္း ႏြမ္းမွာ စိုးတယ္
ၾကခတ္လမ္းလဲ.. ဆက္လွမ္းမယ္...


ဆူးၾကမ္း လမ္းေလွ်ာက္
လမ္းေပ်ာက္ခရီး.. ဘယ္မနီးလဲ
ခ်စ္သူ အေဖာ္ ရွိေနေသာ္က
မေၾကာက္မရြ႕ံ.. ေနာက္မတြန္႕ပါ

ျပႆနာေတြ႕
ရင္ဆိုင္ေဟ့ ဆို

ေရွ႕ကိုကိုယ္ထြက္ ေမာင္က်န္ခဲ့ေစ
အသက္ေတြလဲ ေပးဆပ္ရဲတယ္
ေမာင့္ ကို သိပ္ခ်စ္လို႕ပါကြယ္....။


မမသီရိ