သုဘဒၵါ အလြမ္း

အခ်စ္ၾကီးလို႕.. အျပစ္ၾကီး ထင္
အျငိဳး၀င္ ခ်စ္သူလွ ကို
ႏိုင္လိုတယ္ သတ္ခ်င္ေဇာနဲ႕
ရင္ကြဲ ပက္လက္
အသက္ကို အေသခံ
ပေစၥက ဗုဒၶါ ထံမွာ
ၾကာရိုး ၾကာႏြယ္
လွဴကာရယ္ ဆုေခၽြေတာင္း
ဘ၀ေဟာင္းကို စြန္႕ခြာ
စူဠသုဘဒၵါ ငယ္...


ငယ္စဥ္အရြယ္
ရာဇ၀င္ အလယ္
ဖတ္ဖူးတယ္ မွတ္ခဲ့ရ
လြမ္း တသသ နဲ႕
အခ်စ္ၾကီး သမားရယ္လို႕
ဆဒၵန္ကို သနား
ခံစားခ်က္မ်ားလဲ..
ေ၀မွ်ကာ ယူခဲ့ဖူး သလို..


မ်က္ႏွာငယ္..
အျပစ္ပယ္ခံ ဘ၀ပမာ
အခ်စ္ကို အတူမရတာေၾကာင့္
တဘ၀ တခါ
ခ်ဳပ္ျငိမ္းကာ ေျပာင္းခဲ့ေပမဲ့
ေနာက္ဘ၀ေတာ့လဲ မေျဖသာ
အဆုံးမွာ...
ရင္ကြဲကာ
ေသပြဲကို အတူ ႏႊဲ ျပီး
အသဲ ႏွစ္ခါ ကြဲ တာေတာင္
ေယာင္ကာပင္ မစာနာၾက
ရက္စက္သူ မိန္းမရိုင္းရယ္လို႕
သတ္မွတ္တယ္.. လူ႕ သမိုင္းမွာ
တို႕ မပါ..
သုဘဒၵါ ေဒ၀ီေလး ရယ္
သနားမိပါတယ္.....။


မမသီရိ

အခ်စ္ေၾကာင့္သာ...

တသက္တခ်စ္..
တြယ္တာရစ္တဲ့..
အဆုံးထိတိုင္..
ၾကင္နာႏိုင္မဲ့..
ျမတ္ႏိုး ေႏွာင္ရစ္.. အခ်စ္စစ္မို႕..

ေမာင္ ရဲ႕ ပါးကို နမ္းေစလိုလဲ
ပန္းႏု ဖတ္ဖတ္
ထိလွ်င္ မြေၾကြ
ျဖစ္ေလမလား.. အေတြးမ်ား နဲ႕
အခ်စ္ရဲ႕ ပါးကို
ရဲရဲ မေမႊး..
ဖြဖြ ေလး ပဲ နမ္းခ်င္သူ...။


အၾကင္နာသစ္ ျမတ္ႏိုး ခ်စ္မို႕
ရင္ခြင္ မွီ ႏြဲ႕.. သြဲ႕ သြဲ႕ ေတးဆို
အားကိုးလိုတဲ့..
ဣတၳိယ ျဖစ္ .. မႏွစ္သက္ခ်င္
ေဘးနားအမွီ.. အေဖာ္ညီပဲ..
လက္ခ်င္းတြဲလို႕..
မလဲမယိုင္... တူယွဥ္ျပိဳင္ကာ..
လွမ္းပါ လိုက္မယ္...

ေဟာ ဟိုေတာင္တန္း
ေမာင္မထမ္း နဲ႕
ဖ၀ါးႏုႏု ေသြးေျခ ဥေစ
ဆက္လွမ္းေနျမဲ..
ခ်စ္သဲ ပင္ပန္း ႏြမ္းမွာ စိုးတယ္
ၾကခတ္လမ္းလဲ.. ဆက္လွမ္းမယ္...


ဆူးၾကမ္း လမ္းေလွ်ာက္
လမ္းေပ်ာက္ခရီး.. ဘယ္မနီးလဲ
ခ်စ္သူ အေဖာ္ ရွိေနေသာ္က
မေၾကာက္မရြ႕ံ.. ေနာက္မတြန္႕ပါ

ျပႆနာေတြ႕
ရင္ဆိုင္ေဟ့ ဆို

ေရွ႕ကိုကိုယ္ထြက္ ေမာင္က်န္ခဲ့ေစ
အသက္ေတြလဲ ေပးဆပ္ရဲတယ္
ေမာင့္ ကို သိပ္ခ်စ္လို႕ပါကြယ္....။


မမသီရိ

ေပ်ာ္လိုက္တာ

တံခါးတခ်ပ္ရဲ႕
ေနာက္ကြယ္က စကားေလး တခြန္း
နမ္းခြင့္ က်မ ရခဲ့ ျပီ...

ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ အေပ်ာ္ေတြ
ႏွဳိင္းေလလို႕ မရ..
တဆတ္ဆတ္ ခုန္ေနတဲ့ ႏွလုံးေသြး
ရွက္ျပံဳးေလးေတြ.. ႏွုတ္ခမ္းမွာသီ
ပါးေလးေတြ လဲ နီ ေပါ့..


ကံၾကမၼာေရ..
ဒီမ်က္ႏွာသာေလးအတြက္.. ေက်းဇူး
ကမၻာေပၚမွာ က်မ အေပ်ာ္ဆုံး
ေခါင္းေမာ္လို႕ ျပံဳးလိုက္တယ္
ခ်စ္သူ.. ခ်စ္တယ္ ေျပာလာလို႕....။


မမသီရိ (5.4.2009)

ႏွစ္သစ္ ဆုေတာင္း

ႏွစ္သစ္ ဆုေတာင္း

ႏွစ္သစ္ကူးမွာ..
ရႊင္ျမဴးပါေစ...
ဆုမြန္ေခၽြေတာင္း...
..
ကံေကာင္းေသာႏွစ္..
အသစ္ျဖစ္ေစ...
အတာေရခ်မ္း ႏွလုံးလန္းေစ
ပိေတာက္ရနံ႕ ရင္လုံး ႏွံ႔ေစ
လိုရာဆႏၵ ျပည့္ပါေစ.။


မမသီရိ

(ဒီပို႕စ္ေလး ကို schedule လုပ္ျပီး တင္ထားတာပါ..က်မ ခရီးေ၀း ေရာက္ေနေပမဲ့.. ဘေလာ့ထဲက မိတ္ေဆြ အားလုံးကို သတိရလြမ္းဆြတ္ေနပါမယ္..။ ဒီကဗ်ာေလးက ၂၀၀၉ ခရစ္ ႏွစ္သစ္ကူး မွာ ခ်စ္ခင္ရသူ တေယာက္ အတြက္လက္ေဆာင္ ေပးထားခဲ့ တဲ့ကဗ်ာေလးပါ.. ခုေတာ့သူ႕ဆီခြင့္ေတာင္း. ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးနဲ႕ ညီေအာင္ အသစ္နဲနဲ ျပင္ေရးျပီးေတာ့ဘေလာ့မိတ္ေဆြအားလုံးအတြက္ ျပန္လည္ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္.. မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ေတြ အားလုံး. ျမန္မာ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ .ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ)

ျပီးေတာ့.. ေနာက္ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ တခ်ိဳ႕ လဲ ပဲ schedule လုပ္ျပီး တင္ခဲ့ပါတယ္..
က်မ မရွိလို႕ဧည့္၀တ္ေက်ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပမဲ့..
မမသီရိ ကိုေမ့မသြားၾကေအာင္လို႕လူလည္ က်တာပါ...း) . က်မ မရွိေပမဲ့ က်မရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြက မိတ္ေဆြေတြ ကို.. ေႏြးေထြး မွဳေတြ ေပးႏိုင္ေစဘို႕.. ဆႏၵ ျပဳလိုက္ပါတယ္..
ေမလဆန္းမွ ျပန္ဆုံၾကစို႕ေနာ္

အားလုံးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့ .. မမသီရိ ... 10.4.2009 7:14 pm

ဆႏၵရွိတဲ့ အေဟာင္းေလး

ထြန္းအိျႏၵာဗိုလ္ ရဲ႕ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ေလး ငွားသုံးလိုက္မိတယ္..(copy right နဲ႕ မျငိေလာက္ဖူးထင္တာပဲ..း) ညီမငယ္ ခင္ေလးနဲ႕ ကိုရင္ေနာ္တို႕က ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္ေဝျခင္း (သို႔) ဆားခ်က္ျခင္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေလးနဲ႕လာTag ေတာ့.. က်မ တေယာက္ ငိုရမလား.. ရီရမလား..လို႕ ေ၀ခြဲရ ခက္သြားပါတယ္.. က်မက ခုမွ ဘေလာ့ဂ္ဂါ လက္သစ္ေလ.. ပို႕စ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ရုံေလးပဲ ရွိတာ.. ဒီေလာကထဲ တကယ့္တရား၀င္ေရာက္တာက ၃ လ ပဲ ရွိေသးတာ ။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္တဲ့ ေမာင္ေလးနဲ႕ ညီမေလးက ခ်စ္လို႕ Tag တာပါ လို႕ ဆိုလာေတာ့ လဲ.. ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕.. မ်က္ႏွာခပ္ပူပူ နဲ႕..ဆႏၵရွိတဲ့ မေဟာင္းတေဟာငး္ေလးတပုဒ္ ျပန္လည္လို႕ေဖၚထုတ္ ေပးပါရေစ..။

ခုတေလာ.. အလုပ္ေလးေတြက အေတာ္ေလးမ်ားပါတယ္..။ စိတ္ဖိစီးမွဳေတြကလဲ ခပ္မ်ားမ်ား.. အျမင္ခ်င္းမတူ.. အေတြးခ်င္းမတူ.. အယူအဆ ခ်င္း မညီသူေတြနဲ႕ လက္တြဲ အလုပ္လုပ္ရျပီ ၊ ပတ္သက္ေနရျပီ ဆိုရင္ ဘ၀မွာတကယ့္ စိန္ေခၚမွဳတခုပါပဲ..။ ျပီးေတာ့ ဘ၀ရဲ႕ အရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ.. ကိုယ့္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း ျဖစ္မလာတတ္လာလဲ ဘ၀ တခုပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕..။ ကိုယ္ တင္ပဲ လားဆိုေတာ့... ကိုယ့္ထက္ depression ရ ေနသူေတြ ကရွိေနေသးတာ..

အဲဒီကဗ်ာေလး ေရးခဲ႕တာ ႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာခဲ႕ပါျပီ...ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္မလာတဲ႕ ေလာကၾကီးကို ၾကည့္ျပီး..ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးဘို႕ေရးခဲ႕တဲ႕ကဗ်ာေလးပါ...အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းဆရာမဘ၀နဲ႕ေမြးရပ္ဇာတိ ကေနမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ..ေ၀းကြာျပီးအေတာ္ေလး ေဂ်ာင္ က် ေခါင္သီတဲ႕ ေဒသ တစ္ခုမွာ ရွိေနခဲ႕တာပါ..လိုင္းတို ေရဒီယိုေလး တစ္လုံး ရယ္..ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ တစ္အုပ္ရယ္နဲ႕...ဖတ္စရာ စာအုပ္ တစ္ခ်ိဳ႕ရယ္က လြဲျပီး..အေဖာ္မဲ႕ ေနခဲ႕တဲ႕ ၂၁ ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ကာလေလး တစ္ခုေပါ့...ဘယ္သူမွ မသိတဲ့.. ကဗ်ာေတြ တပုဒ္ျပီး တပုဒ္ ေမြးဖြားေနခဲ့တဲ့ ကာလထဲ က အမွတ္တရ ကဗ်ာတပုဒ္ဆိုလဲ မမွားပါဘူး..။

က်မရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္စဖြင့္တဲ့ ေန႕ 10.9.2008 မွာက်မရဲ႕ ပထဆုံးပို႕စ္ေလး အျဖစ္တင္ထားခဲ့တာပါ.. ခုတၾကိမ္မွာလဲပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးဖို႕ အတြက္ေရာ.. တျခား depression ရေနတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ အတြက္ပါ.. အားေဆးေလးတခြက္.. လန္းဆန္းေစမဲ့ ေဖ်ာ္ရည္ေလး တေပါက္ အေနနဲ႕ ျပန္လည္တင္ျပ လိုက္ပါတယ္..။

ညီမခင္ေလး နဲ႕ ကိုရင္ေနာ္ .. ေက်နပ္မယ္လို႕လဲ ယုံၾကည္လိုက္ပါရဲ႕..။

ဒီပို႕စ္ေလးက ကိုယ့္ကို လာ Tag ခံရတာ တတိယေျမာက္ပါ၊ ပထမ ၂ ၾကိမ္တုန္းက သူမ်ားကို ျပန္ Tag ရေကာင္း မွန္း မသိေသးလို႕..။ ဒီတၾကိမ္ ေတာ့.. ညီမ မးိုခ်ိဳသင္းနဲ႕. မေက ျပီးေတာ့ ေမာင္ေလး July Dream ကိုတို႕ Tag ၾကည့္စမ္းပါရေစ..။ သူတို႕ ၃ ေယာက္ ျပန္လည္ တင္ျပမဲ့ ပို႕စ္ေလးေတြက စိတ္၀င္စား စရာ ေကာင္းမွာ အမွန္..။

ေနတတ္သလို

ေပ်ာ္စရာ...
ေတြ႔လာရင္ေပ်ာ္လိုက္...
ရင္ထဲခိုက္ေအာင္ မဟုတ္ပါ...

ငိုစရာ...
ေတြ႔လာရင္ ငိုလိုက္...
ရင္ထဲခိုက္ေအာင္ မဟုတ္ပါ...

ေန႔...
ည...
ရာသီ...

သံသရာ ဒီစက္၀န္းမွာ...
ေနရတာ ဘာမဟုတ္...
ခဏတာ
အလည္ေရာက္ၾကတာမို႔...

အေျခအေန...
၀န္းက်င္ေတြ အားလုံး...
ေျပျပစ္ေအာင္အသုံးခ်လို႔....
လာလမ္းကို ျပန္ခ်ိန္ က်ရင္...
ေ၀ဒနာ
ရင္မွာ ပါမသြားေစဘို႔...

မင္း..
ေပ်ာ္ခ်င္ရင္ေပ်ာ္လိုက္...
ရဲရဲပဲေပ်ာ္....

ငိုခ်င္ရင္ငိုလိုက္...
ရဲရဲပဲငို...

မင္း..

ေနာင္တဆိုတာ...
မရတာေသခ်ာရင္...
မင္းျဖစ္ခ်င္တာ ဘာမဆို...
ခု...
ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္.....။


(မမသီရိ) ၁၀.၉.၂၀၀၈

တစ္ကယ္ေတာ႔ ဒီကဗ်ာေလး ကို လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္အေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာတည္းက ေရးျဖစ္ခဲ႔တာပါ ဒီေန႔ ဘေလာ႔ဂ္ ေလး တစ္ခု ေဆာက္ေတာ႔ ဘာေရးရမလဲ စဥ္းစားတုန္း ေခါင္းထဲမွာ ျပန္ေပၚလာတာနဲ႔ နည္းနည္း ပါးပါး ျပင္ျပီး ေ၀မွ်လိုက္တာပါ။ အားလုံးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္ပါတယ္။

မမသီရိ

မမသီရိရဲ႕၀ါသနာစစ္တမ္း

၀ါသနာ ဆိုတဲ့စကားလုံးေလးဟာ တကယ္ေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ လူတိုင္းလူတိုင္းနဲ႕ အနီးစပ္ဆုံး စကားလုံးေလး ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕.. က်မ ထင္တယ္ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားလုံးထက္ေတာင္ လူေတြသုံးျဖစ္တယ္လို႕..။ ေမာင္ေလးမ်ိဳးက သူ႕ Tag စာရင္းထဲ ထည့္လာတဲ့အခ်ိန္ မသီတာကလဲ c-box မွာ မတိုးမက်ယ္ေလး လာေအာ္သြား တဲ့အခ်ိန္ ဒီ ၀ါသနာ ဆိုတဲ့ စကားလုံးေလးနဲ႕ က်မ ဘယ္လိုပတ္သက္ေနသလဲ လို႕ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ဖို႕ ျဖစ္လာ ပါေတာ့တယ္။

ဒီကမၻာေပၚက စကားေျပာတတ္တဲ့လူသားေတြအားလုံး ဒီစကားလုံးကို မၾကာခဏ အသုံးျပဳျဖစ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုအေတာ္ေလးကို ေဖာေဖာသီသီ သုံးပစ္လိုက္ၾကတာ..။ အဲဒါ က်မ ဘယ္နားမွာ သြားေတြ႕လဲဆိုေတာ့.. အလုပ္လာေလွ်ာက္ၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ထဲကလူငယ္ေလးေတြအခ်ိဳ႕ပါ။ ဒီအလုပ္ဘာလို႕ေလွ်ာက္တာလဲ လို႕ေမး လိုက္ျပီဆိုရင္ ၀ါသနာပါလို႕ ဆိုျပီး မဆိုင္းမတြ ျပန္ေျဖတတ္ၾကတယ္။ ဘာလို႕ ၀ါသနာပါတာလဲ.. ဘယ္ေလာက္ထိ ပါတာလဲလို႕ျပန္ေမးျပီဆိုရင္.. အမ်ားစုက ျပန္မေျဖႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး.။ ဘာလို႕ လဲဆိုေတာ့ သူတို႕ဆိုလိုတဲ့ ၀ါသနာ ဆိုတာက သူတို႕ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးကိုပဲေျပာတာမို႕.. သူ႕တို႕စိတ္၀င္စားမွဳကို ဆိုလိုခ်င္တာမို႕ပါ.. ကိုယ့္ျမန္မာေတြခ်ည္းပဲလုပ္တဲ့အင္တာဗ်ဴးမ်ိဳးဆိုမေထာင္းသာလွေပမဲ့.. ႏိုင္ငံျခားသား ၀န္ထမ္းအရာရွိေတြပါ ထိုင္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာေတာ့ ဇာတ္လမ္းက ရွဳပ္ကုန္ေရာ.. ေနာက္ေတာ့ က်မလူလည္က်တတ္သြားခဲ့ျပီးမွ နဲနဲသက္သာရာရခဲ့ေတာ့တာ.. အေျခအေနၾကည့္ျပီး ..အလုပ္ေလွ်ာက္သူေလး ေတြက ၀ါသနာလို႕ ေျပာလာရင္က်မ Hobby အစား Interest လို႕ ျပန္လိုက္ေတာ့ ေအးေရာ.. း)။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအဓိပါယ္ကလဲ မမွားပါဘူး။ အကုန္လုံးအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ေျပာတာမို႕.. က်မ ငရဲၾကီးမယ္ေတာ့ မထင္..း)။ က်မတို႕ေတြအားလုံး အၾကိမ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ ကိုယ္ျဖစ္လိုတဲ့ဆႏၵေတြ၊ စိတ္၀င္စား တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ၀ါသနာ လို႕ ပဲ သိမ္းၾကံဳးျပီးေျပာျဖစ္ၾကတာကို...။

ျမန္မာစာ အဘိဓါန္က်မ္းစာအုပ္ထဲမွာ ၀ါသနာ = စြဲျမဲေနေသာအေလ့အက်င့္ လို႕ အဓိပါယ္ဖြင့္ပါတယ္။
ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ အဘိဓါန္မွာ ၀ါသနာ = Interest; natural bent; hobby လို႕ အနက္ရွိျပီး
အဂၤလိပ္- ျမန္မာအဘိဓါန္ထဲမွာေတာ့ Interest = 3. ၀ါသနာ၊ စိတ္၀င္စား-စိတ္ပါေသာအရာ၊
Hobby =Interesting occupation, not one's regular business, for one's leisure time. ၀ါသနာပါရာ အလုပ္ လို႕ေတြ႕ရပါတယ္။
အဂၤလိပ္-အဂၤလိပ္ အဘိဓါန္ထဲက်ေတာ့ Hobby = an activity which someone does for pleasure when they are not working:

ဒီအဓိပါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ေလးေတြ ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္.. ၀ါသနာ ဆိုတာ မိမိဆႏၵရွိတဲ့၊ စိတ္၀င္စားတဲ့ တစုံတခုကို စြဲစြဲ ျမဲျမဲ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အျပဳအမူ တစ္ခုလို႕ က်မ အတြက္ အဓိပါယ္ ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္..

က်မ က ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ သမား မို႕ ငယ္ငယ္ထဲက ခုခ်ိန္ ထိ စြဲျမဲေနတဲ့ အေလ့အက်င့္ေလးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီထဲက ေန႕စဥ္နီးပါး ထိစပ္ေနတဲ့ ၀ါသနာမ်ား ကို.. ဦးစားေပး အစဥ္လိုက္တိုင္း ၾကည့့္ပါရေစ ေနာ္..

1. အလွျပင္ျခင္း
2. အလြန္အမင္းစိတ္ကူးယဥ္ျခင္း
3. ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား ဂ်ီးေဒၚႏြား အငွားေက်ာင္းျခင္း
4. စာဖတ္ျခင္း
5. မိတ္္ကပ္ဗူး၊ လက္သဲဆိုးေဆးဗူး စသည့္ ဗူးခြံ ပုလင္းခြံမ်ားအား စုေဆာင္းျခင္း
6. ဖိနပ္အမိ်ဳးမ်ိဳး အား ႏွစ္သက္စုေဆာင္းရန္၀ါသနာထုံျခင္း
7. အပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ႏွင့္ ဒီဇိုင္းဆြဲ ျခင္း
8. လကၡဏာဆန္းစစ္ျခင္း
9. ကေလးထိန္းျခင္း
10. ဆရာလုပ္ျခင္း

တလက္စထဲ..မတီးပဲျမည္တတ္တဲ့စည္ကေလးက ဘယ္လို၀ါသနာပါတာလဲလို႕ အက်ယ္ဖြင့္ခ်င္ပါေသးတယ္ ေနာ္ .. မ်က္စိေညာင္းေပမဲ့.. သီးခံျပီး ဖတ္ၾကည့္ၾကပါအုံး..။

၁။ အလွျပင္ျခင္း
လူတိုင္းအလွျပင္တယ္ဆိုေပမဲ့.. က်မလိုဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႕ရတဲ့ထိေတာ့ ရူးၾကမယ္မထင္.. း).. က်မက ဘိလပ္မွန္ကြဲေလးေလ..း)။ ကိုယ္ကိုတိုင္ျပင္တာတင္မဟုတ္ က်မနဲ႕ နီးစပ္သူတိုင္းကို အလွျပင္ေစခ်င္တာ၊ လွပေစခ်င္မိတာလဲ က်မရဲ႕၀ါသနာတခု။ ေတြ႕တဲ့ လူတိုင္းနီးပါးကို က်မရဲ႕ အလွျပင္ျခင္းတရားေဟာတတ္ ေသးရဲ႕၊ အခ်က္ (၅) ခ်က္နဲ႕ ျပည့္စုံသူ မဟုတ္ဖူးဆိုရင္ ဘယ္သူမွ အလွမျပင္ႏိုင္.ဆိုတာက်မရဲ႕ လက္သုံစကား.။ အဲဒီ အခ်က္ေတြက ေတာ့ (၁) စိတ္၏က်န္းမာေရး၊ ကိုယ္၏က်န္းမာေရးႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း။ (၂) ကိုယ္္ျပင္ထားတဲ့ လွပျခင္းအတြက္ လက္ခံႏိုင္တဲ့ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာေဒသျဖစ္ျခင္း၊ (၃) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ ၀င္ေငြ ရွိျခင္း၊ (၄) သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္ေသာ အသက္အရြယ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ျခင္း (၅) ကိုယ္္ျပင္ထားတဲ့ လွပျခင္းအတြက္ လက္ခံႏိုင္တဲ့ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလ ျဖစ္ျခင္း.. တို႕ ပါပဲ၊ ဒီအခ်က္ေတြ ထဲ တခုခု ေလ်ာ့ ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ အလွျပင္မွဳ နဲ႕ လွပမွဳမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..။ ဒီသေဘာတရား လက္ကိုင္ထားတဲ့ က်မကေတာ့.. ငယ္ငယ္ထဲ က ၾကိဳက္လိုက္တဲ့ မွန္..ျပင္လိုက္တဲ့ အလွ ၀ါသနာ.. ခုလဲ အလုပ္စားပြဲေပၚမွာ ေတာင္ မွန္၀ိုင္းေလးေထာင္လို႕...း)။


၂။ အလြန္ အမင္းစိတ္ကူးယဥ္ျခင္း
စိတ္ကူးယဥ္ရတာ က်မ အင္မတန္ၾကိဳက္ပါတယ္၊ အခ်ိန္အားတိုင္းမွာ တကိုယ္တည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လူေတြ ၾကားထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မရဲ႕စိတ္ကူးေတာင္ပံေလးေတြက တဖ်တ္ဖ်တ္လွဳပ္ခတ္လို႕ စိတ္ကူးနဲ႕ ေမ်ာေနတတ္တာ က်မရဲ႕ ေနာက္၀ါသနာတခုပါ.. စိတ္ကူးယဥ္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ က အသက္အရြယ္ကိုလိုက္ျပီးေျပာင္းလဲ ခဲ့ေပမဲ့.. စိတ္ကူးယဥ္တတ္တာကေတာ့.. ငယ္ငယ္ က ခု ခ်ိန္ထိ မေပ်ာက္ ႏိုင္ေသး..။ ငယ္ငယ္တုန္းက ယဥ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးေတြ.. ၀ိုင္းမရီၾကဘူးဆိုရင္ေျပာျပခ်င္ေသးရဲ႕..။ က်မရဲ႕စိတ္ကူးထဲမွာ က်မက..ကမၻာ့နကၡတၱ ရူပေဗဒပညာရွင္.. ေန၊ ၾကယ္ နဲ႕ စၾကာ၀ဠာကို က်မ စိတ္၀င္စားတာကိုး။ ခ်ဴအင္လိုင္း နဲ႕ ဟင္နရီကစ္ဆင္ဂ်ားကို ဖတ္ျပီး ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္လဲ ျဖစ္ခဲ့ေသးတာ..စိတ္ကူးထဲမွာ က်မလုပ္ခဲ့တဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြက မနည္းမေနာ.း)..။ တခါတေလမွာေတာ့ က်မ က စင္ဒရဲလား မင္းသမီးေလးျဖစ္လိုက္.. စႏိုး၀ွိဳက္မင္းသမီးေလး ျဖစ္လိုက္နဲ႕.. တေန႕ေန႕ မွာ ကိုယ့္ကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ မင္းသားေလး တပါးပါးနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အေၾကာင္းေလး ကလဲ စိတ္ကူယဥ္လို႕ေကာင္းသလား မေမးပါနဲ႕....။ ဒါေပမဲ့...... အရြယ္ေလးရလာခဲ့တဲ့ေနာက္မွာေတာ့.. က်မရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းေတြက ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္..ခုတေလာယဥ္ေနမိတဲ့ စိတ္ကူးေတြက.. ကမၻာတပတ္ ခရီးထြက္ ျပီး.. ဗင္းနစ္ျမိဳ႕ရဲ႕ တူးေျမာင္းထဲ ေလွစီးေနတတ္သလို.. ဖူဂ်ီေတာင္ထိပ္ေပၚက ေနထြက္တာလဲ တက္ၾကည့္မိရဲ႕.. အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ၾကီးေပၚက ရွဴေမွ်ာ္ခင္းကို အိပ္မက္ေနမိသလို.. ဆိုးလ္ရဲ႕ ညရွဴခင္းကလဲ မ်က္စိ္ထဲက မထြက္.. ေျမာက္၀င္ရိုးစြန္းက ပိုလာ၀က္၀ံၾကီးေတြဆီ ေရာက္သြားတတ္သလို႕.. အီေကြတာနားက.. ေတာတြင္းလူသား ေတြနဲ႕ စကားစျမည္ေျပာခါ ေျပာျဖစ္လို႕... .။

၃။ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား ဂ်ီးေဒၚႏြား အငွားေက်ာင္းျခင္း
ငယ္ငယ္တုန္းက တခ်ိဳ႕ေတြ ရဲ႕ ေမးေငါ့ျခင္း ခံခဲ့ရတဲ့ ဒီ၀ါသနာကေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႕ အံ၀င္ဂြင္က် ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လူမွဳေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ရတာ ၀ါသနာပါသူ က်မအတြက္..ခု လက္ရွိအေနအထားေလး က အေတာ္ဟန္က်တယ္ေျပာရမွာပါ.. ၀င္ေငြ၊ စးီပြားေရးအရ တြက္ေျခမကိုက္ေပမဲ့.. က်မဘ၀ကို က်မေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေနမိပါတယ္။

၄။ စာဖတ္ျခင္း
စာတတ္တဲ့လူအေတာ္မ်ားမ်ားက စာဖတ္ျခင္းကို၀ါသနာပါတယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္.. ဘယ္ေလာက္ထိလဲလို႕ က်မ မမွန္းတတ္ေပမဲ့.. က်မကေတာ့.. လေရာင္နဲ႕ ဖတ္ခဲ့ဖူးတာေနာ္.. း)။ အသက္ ၅ ႏွစ္ အရြယ္ ပထမတန္းေျဖျပီးတဲ့ ႏွစ္မွာ က်မဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္က ခုထိ အမည္မွတ္မိေနတုန္း.. ဓူ၀ံရဲ႕ မိုးၾကယ္္မို႕လား တဲ့.. ဦးေလးတေယာက္ ယူလာတာကို မျပီးမခ်င္း ၂ ရက္ ၃ ရက္ ဆက္ဖတ္ခဲ့တာ။ အသက္ ၉ ႏွစ္ ၁၀ ႏွစ္မွာ ေတာ့.. အဲဒီေခတ္က ၀တၱဳေတြ စြဲစြဲ ျမဲျမဲ ဖတ္တတ္ေနခဲ့ျပီ.. ကလ်ာ၊ မေအးေလး၊ တင္ျမင့္၊ မိုးမိုး (အင္းလ်ား)၊ ေမာင္သာျပည့္၊ ေမာင္သာရ၊ လူၾကီးေတြမသိေအာင္ ညဖက္ လေရာင္နဲ႕ ခိုးဖတ္ခဲ့တာမ်ိဳး..။ ေနာက္ပိုင္း ဖတ္ခဲ့တာေတြ က ေတာ့..အမ်ားၾကီးပါပဲ.. ေလာေလာ ဆယ္ ေရာ လို႕ ေမးရင္.. ဘေလာ့ေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ေနပါတယ္.. း)။

၅။ မိတ္္ကပ္ဗူး၊ လက္သဲဆိုးေဆးဗူး စသည့္ ဗူးခြံ ပုလင္းခြံမ်ားအား စုေဆာင္းျခင္း
အဲဒါေတာ့ အေတာ္ဆိုးတယ္... အိမ္မွာ အရမ္း ရွဳပ္သမို႕.. အတူေနသူေတြဆီ မၾကာခဏ ကြန္ပလိန္႕ လုပ္ခံ ရေပါ့..း)။ ဒါေပမဲ့ ၀ါသနာ ..ဖ်ာကာလို႕ မရ.. က်မကေတာ့ ဆက္သိမ္းဆဲ.. တေနရာက တေနရာ ေျပာင္းေတာ့ ဘယ္လိုမွ မသယ္ႏိုင္တဲ့ ခါမ်ိဳး မွ.. ႏွေမ်ာ တ.. သ .. စြာ.. သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ရတဲ့ အမ်ိဳး..။

၆။ ဖိနပ္အမိ်ဳးမ်ိဳး အား ႏွစ္သက္စုေဆာင္းရန္၀ါသနာထုံျခင္း
ဒီ၀ါသနာကလဲ ငယ္ငယ္ထဲက ခုထိ.. ရွိေနေသး..။ ဖိနပ္လွလွ ျမင္ရင္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ လိုခ်င္မိတာ က..။ မတတ္ႏိုင္ တတ္ႏို္င္သေလာက္ က်န္တာ ျခိဳးျခံျပီးေတာ့ ဖိနပ္ေတြ ၀ယ္ျဖစ္တာ။ မေကာင္းမွန္းသိေပမဲ့ ခုထိ မစြန္႕ႏိုင္တဲ့ ၀ါသနာပါပဲ..။ အီမဲလ္ဒါ မာကို႕စ္ ကို ဆို အားက်မိတာ မေျပာနဲ႕။ တခါ တခါ စိတ္ကူးယဥ္တဲ့ အထဲ.. တကယ္လို႕ မ်ား ဘီလ္ဂိတ္က လာျပီး မ်က္စိ က်လို႕ ရွိရင္ေကာင္းမွာ ပဲ လို႕.. :P... ဖိနပ္ေတြ စိတ္ရွိ လက္ရွိ ၀ယ္ပစ္လိုက္မွာ..း)

၇။ အပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ႏွင့္ ဒီဇိုင္းဆြဲ ျခင္း
အသက္ ၇ ႏွစ္ေလာက္မွာ အေဒၚ့ စက္ ကို မမီ တမီ တက္ခ်ဳပ္ ခဲ့တယ္.. ၂ တန္းေလာက္ ကပဲ ကိုယ့္ အက်ီၤ ခ်ဳပ္ေတာ့မယ္ ဆို. .စက္ခ်ဳပ္ဆရာမ အိမ္ကိုယ္တိုင္ လိုက္ျပီး ကိုယ္ လိုခ်င္တဲ့ ပုံ ေျပာျပ ခဲ့တာမ်ိဳး။ ဒီ၀ါသနာကလဲ.. က်မအတြက္ အက်ိဳး ျပဳ ခဲ့တဲ့ဲ့ ၀ါသနာ တခုပါ.. ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ တခု မွာ အလုပ္၀င္လုပ္ေတာ့ ဂ်ပန္ဒီဇိုင္နာတေယာက္ နဲ႕ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ အနီးကပ္ ေနျပီး ေလ့လာ သင္ယူခြင့္ ရခဲ့တဲ့ အျပင္ ၆ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ဂ်ပန္ အေပ်ာ္တန္း ဒီဇိုင္းထုတ္လုပ္သူေတြ၊ Pattern maker ေတြ နဲ႕ အျခားအထည္ အ၀တ္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ နဲ႕ ပါရင္းႏွီးဆက္ဆံထိေတြ႕ခြင့္ ရတဲ့ အတြက္.. တကဲ့ ကို အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အျပင္.. က်မရဲ႕ ၀ါသနာ မ်ိဳးေစ့ေလး ဆက္လက္ရွင္သန္ခြင့္ ရခဲ့ျပီး .. ခုထိ ကိုယ့္အ၀တ္အစား ကိုယ္တိုင္ဒီဇိုင္းဆြဲ ကိုယ္တိုင္ ခ်ဳပ္ပါတယ္..။

၈။ လကၡဏာဆန္းစစ္ျခင္း
က်မ၀ါသနာပါခဲ့ တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီ.. ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာ self study လုပ္ခဲ့ပါတယ္..။ လူေတြနဲ႕ ေတြ႕ ရင္.. လက္ကို ပဲ အရင္ ၾကည့္ျဖစ္တာမ်ိဳး.. စိတ္ထဲ က ဒီလက္ပိုင္ရွင္ က ဘယ္လို လူမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္လဲ လို႕ ၾကည့္ရင္း ေတြးေနတတ္တာ..။
ႏိုင္ငံေက်ာ္ လကၡဏာဆရာၾကီး တဦးထံမွာမေမွ်ာ္လင့္ပဲတပည့္ခံခြင့္ရခဲ့တဲ့ အတြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယုံၾကည္မွဳေတြ ပိုရွိခဲ့ျပီး ဒီ၀ါသနာ မ်ိဳးေစ့ကို အေျခခံလို႕ အခ်ိန္ ကာလတခု မွာ .. အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္း အျဖစ္ လုပ္သြားဖို႕ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္..


၉။ ကေလးထိန္းျခင္း
ေတြ႕သမွ်ကေလး ေကာက္ခ်ီတတ္တာမို႕ အသက္ ၂၀ ေလာက္ ကတည္းက ကေလးအေမ ထင္ခံရတာ မဆန္းေတာ့.. း)။ ငယ္ငယ္ တုန္းကလဲ အိမ္နီး အိမ္နား ကေလးမွန္သမွ်.. ကေလးထိန္းမလိုေအာင္ က်မ ထိန္းေပး တတ္တာ ။ က်မ ဘယ္သြား သြား.. က်မ နား ကေလးေတြ အျမဲ ၀ိုင္းအုံ လို႕... ဒီ၀ါသနာကလဲ ခုေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ မွာ အံ၀င္ ဂြင္က်..။

၁၀။ ဆရာလုပ္ျခင္း
ဒီတခု လဲ အေတာ္ ဆိုးရြားတဲ့ ၀ါသနာ..ဒါေပမဲ့ မေဖ်ာက္ႏိုင္ေသးတာမို႕.. လူတကာဆီ အျမင္ကပ္ခံရတာ ခဏ ခဏ.. ...အလုပ္နဲ႕ ၀ါသနာ ထပ္တူက်ေနလို႕ ေတာ္ေသး..။


အားနာလိုက္တာ...မ်က္စိေတြ အေတာ္ေညာင္းသြားေလာက္ၾကျပီ.. အားနာလို႕ဒီေလာက္နဲ႕ပဲ နားပါရေစ..ေနာ္.. း)
ေရးရအုံးမယ္ ဆို .. က်န္ပါေသး ရဲ႕..း). က်မ က ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ေလ...။

ကဲ ေမာင္ေလးမ်ိဳးနဲ႕ မသီတာေရ.. Tag မိတာ မွားေလျခင္းလို႕မ်ား ေတြးေနမိၾကျပီလား...။

မမသီရိ