ေဆာင္းခိုငွက္

မိုင္ေထာင္ခ်ီပ်ံခဲ့ျပီးေပမဲ့
ျပန္လမ္းမွတ္ခဲ့လို႕ထင္ရဲ႕..
သူတို႕ၾကည့္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာ...

တျပည္တရြာ
အေနမၾကာေပမဲ့လည္း
တစိမ္းလိုေတာ့ ထင္ခဲ့ပုံမရ
ေဆာင္းလာခိုၾကတဲ့ ငွက္ေတြ....

ေဖေဖ ေမေမ.. ကိုကို မမ မမ
ဦးေလး ဦးၾကီး.. ဘၾကီး ဘေထြး
ေဒၚေလး ေဒၚငယ္..
တူ .. သား .. ေျမး ျမစ္..
ျမီးေကာင္ေပါက္.. ၾကင္စဦး..
ေ၀းေ၀း ျမင္႔ျမင့္ ပ်ံႏိုင္သူေတြ ..အကုန္လုံး..
တရုန္း ရုန္း ခ်ီတက္လာခဲ့ၾကတာ..
ျမင္ရသူ တို႕ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ရာ......


လူမျမင္ သူမျမင္
ခိုးဖမ္းခ်င္သူေတြက လြဲျပီး..
အားလုံး ၀ိုင္းခ်စ္ၾကတာမို႕..
သူတို႕ လြတ္လပ္ လုံျခံဳ ေပ်ာ္ရႊင္လိုူ႕..

ေရကူးတယ္ ..
ေရငုပ္တယ္..
ထ ပ်ံတယ္ .. အုပ္လိုက္ၾကီး... ျမစ္ထဲမွာ.. ၀ဲ ကာ ေ၀့ ကာ....
တေကာင္ခ်င္း ႏွစ္ေကာင္ခ်င္း
တြတ္ထိုး တယ္.. ၾကည္စယ္တယ္..
ေရကူးတယ္..
ေရငုပ္တယ္...
ထပ်ံ တယ္.......
အပူ အပင္ ကင္းမဲ့ လြန္းတယ္..
ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္သလဲ လို႕...

ျမစ္ကမ္းစပ္က လယ္သူမကေလး..
လြမ္းေတး ပုဒ္ ေကာက္ကာ ငင္ကာ ေအာ္ဆို..


......သူတို႕ေရာက္လာတယ္..
သူတို႕ျပန္ၾကမယ္..
ေရာက္လာတဲ့အခါ ေပ်ာ္ရတယ္..
ျပန္သြားတဲ့အခါ လြမ္းက်န္မယ္..
ဆုံၾကဖို႕ရာ.. ေနာက္တႏွစ္ေစာင့္ရမယ္.......တဲ့....

ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္
လက္ပံသား ဓါးနဲ႕ခ်ိဳင္..
ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ ေခ်ာ္လဲ ေရာထိုင္..
ဆိုင္ဆိုင္မဆိုင္ဆိုင္.. 
မစြန္းရင္းကလဲ ရွိ.. ကန္စြန္းခင္းကလဲ ျငိသမို႕..

ငိုခ်င္ရက္ လက္တို႕..
လြမ္းလက္စ နဲ႕ မ်က္ရည္စို႕..
ေမာင္... ေဆာင္းခိုငွက္ေလး ျဖစ္လိုက္ပါလား..
... ဒီေဆာင္း အမီ.. က်မ ဆီ ေမာင္ေရာက္ လာခဲ့ ႏိုင္ေအာင္.....။


မမသီရိ
၂၇.၁.၂၀၁၁

Photo Credit to "TAMARA"