အထြက္တိုး အလြမ္းမ်ား

မိန္းကေလး တဲ့..
မာနဇာပု၀ါ .. ျခံဳထားတဲ့ ၾကားမွာပဲ..
မယုံ ႏိုင္ေအာင္ တိုး တိုး ထြက္လာတဲ့
အလြမ္း အစုိ႕ အေညွာက္ေလးေတြ..

ေျဖသာသလို
ေျပရာေျပေၾကာင္းတရား
စဥ္းစားလိုက္ေတာ့..
ေနမသာဘူး ဆိုတာ .. ေနမရွိတာ မဟုတ္..
လမသာဘူးဆိုတာ လမရွိတာမဟုတ္..

ၾကယ္ေတြကို မျမင္ရတာ ၾကယ္ မရွိလို႔ မွ မဟုတ္ပဲ ကြယ္...
တိမ္ရိပ္ေတြ ရယ္.. ဒါမွ မဟုတ္ ျမဴ ရိပ္ေတြ ရယ္
ဒါ မွ မဟုတ္ ႏွင္း... .သိပ္သိပ္ ေတြ ရယ္...
ကြယ္ေနလို႕ မဟုတ္ေပဘူးလား....
သူ႕မ်က္ႏွာ မျမင္ရဘူး ဆိုေပမဲ့..
သူက ရင္ ထဲ အျမဲ ရွိတာ ကို....

ေနၾကာအ၀ါ ေတြ ထိန္ေနေအာင္ပြင့္ေနတဲ့..
ၾကည္ျပာေရာင္ ဥယာဥ္ေလးထဲက
ဗီဇ ျပဳျပင္မထားရေသးတဲ့
အလြမ္း အပင္ေပါက္ကေလးေတြ ေရ..
အလြမ္း အထြက္တိုးေရး..
အရြက္အားတိုးေဆး အပြင့္အားတိုးေဆး
သုံးေပးဖို႕ မလို..
ဘိုင္အို ေျမဆီေတြ မသုံး လဲျဖစ္ေနမွေတာ့
ထြားခ်င္သေလာက္သာ ဆက္လို႕ ထြားေနလိုက္ပါေတာ့..
ေရေလာင္းေပါင္းသင္
ေနစဥ္ရက္ဆက္ .. အရိပ္ၾကည့္လွ်က္ ပ်ိဳးမယ္...

အတြက္တိုး အလြမ္းေတြအတြက္..
အခြန္ေဆာင္စရာ လဲ လိုမွာ မဟုတ္တာမို႕.
က်မက ဆက္လြမ္းမယ္ေလ.. ဘာျဖစ္လဲ လို႕ ေနာ္......။


မမသီရိ
၂၄.၉.၂၀၁၀

ပုေလြသံ ဟာ..

ဟိုးေ၀းေ၀းက ပုေလြသံ
မိုးႏွာင္းမိုးေတြလွ်ံခဲ့လုိ႕
ဒီေလာက္ထိ စိုစြတ္ေန၇သလား..

ခေရေတြေၾကြတာကလဲ
လြန္လြန္းတယ္လို႕ေျပာမဲ့သူ မရွိေလေတာ့
အဲဒီေလေျပ ကပဲ ေခၽြခ်င္သလိုေခၽြ..

အုံလိုက္ က်င္းလိုက္
တက္ တက္လာတတ္တဲ့ အလြမ္းေတြ အေၾကာင္း
ေျပာသေရြ႕ ေဟာင္းမွာမွ မဟုတ္ပဲ ကြယ္...

ပ်ံေနတဲ့ငွက္ကို
ေျခရာေတြ မခ်န္ႏိုင္ရေကာင္းလားလို႕ ေတာ့

မ်က္မာန္ေတြ မတက္လိုက္ပါနဲ႕.....

အားတင္းထား ပါ ေမာင္ရဲ႕
ခဏေလး .. ခဏကေလးပဲ ေစာင့္ေပးပါ
တို႕ .... ဆုံ မဲ့ရက္ နီးလာျပီ...။



မမသီရိ
၂.၉.၂၀၁၀

အဆိပ္သင့္ခ်စ္သူ

တစ္ခ်က္..
တစ္ခ်က္ေလးပဲ လွည့္ၾကည့္..
အဲဒီမွာ က်မ မ်က္ရည္ေတြရွိတယ္...

တာရာေတြ၀န္းရံေနပါလွ်က္
အျပည့္အ၀ မၾကည္လင္ႏိုင္တဲ့ စႏၵာလမင္းငယ္ဟာ
က်မေပါ့ေမာင္ေရ...

အျဖဴေရာင္အဖူးေလးေတြ ရယ္..
အျဖဴေရာင္အပြင့္ေလးေတြရယ္..
ရူးသြပ္ဖြယ္.. ရနံ႔ေလးကို ပိုင္တယ္..

တမ္းမက္ေစမဲ့ အဆိပ္ရည္ေတြနဲ႕
စံပယ္ပင္ အရြက္ဖားဖား.
စိမ္းကားေတာက္ေတာက္ လဲ့
အလြမ္းကို ရိုးမယ္ ဖြဲ႕.. က်မပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အဆိပ္ပင္ေလ..

ေျမဆီၾသဇာ ေကၽြးစရာ မလိုပါပဲ
သန္စြမ္းၾကီးထြား..
ကပ္ပါး ပင္ တပင္ဟာ..
တတိတိ နဲ႕စားသြား.. က်မရဲ႕ အေတြးမ်ား..
က်မရဲ႕ အေရာင္မထင္္ ႏွလုံးသား..
က်မရဲ႕ အခ်ိန္မ်ား..
က်မရဲ႕ေပါ့ပါးရီေမာသံမ်ား..
က်မရဲ႕ၾကည္လင္အျပံဳးပြင့္မ်ား
က်မရဲ႕ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ား...
တျဖည္းျဖည္း ပါးလွ်ား လာခဲ့လိုက္တာ..
ျပာႏွမ္းႏွမ္းႏွုတ္ခမ္း... မ်က္၀န္းေတြ ရီေ၀..
ေသြးလွည့္ပတ္ျခင္းစံနစ္တခုလုံး
ခၽြတ္ျခံဳ ဂ်ံဴးဂ်ံဴး က်
ခုေတာ့လဲေလ... က်မ က.. ေျဖေဆး မႏိုင္ႏိုင္ေတာ့ တဲ့
အလြမ္းဆိပ္ေတြ သင့္ေနသူ...


မမသီရိ

ႏွိဳးစက္

မႏိုးခ်င္လို႕ အိပ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ေပမဲ့
အခ်ိန္တန္ေနမွန္းသိပါရက္
နဲနဲကေလးေတာ့ ဆက္မွိန္းခ်င္.......

ပိတ္ေနဆဲ မ်က္ခြံေတြ
ေလးလံလြန္းပါဘိသနဲ႕
ခ်စ္စရာ Tone ကေလးေတြ
အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းေနတဲ့ ၾကားမွာပဲ
မျဖစ္ညစ္က်ယ္ မွတ္ဥာဏ္ကေလး တထြာ တမိုက္နဲ႕
တာ၀န္ေက် ေက်ျပႏိုင္လြန္းတဲ့
ဒီ ႏွိဳးစက္.... ငါ တကယ္မုန္းတယ္.....။


မမသီရိ
၄.၉.၂၀၁၀

ရီႏိုမာန္ အတြက္ ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႕မွာ က်ေရာက္မဲ့ ခ်စ္တဲ့ တူေလး ငယ္ငယ္ (ေမာင္ရီႏိုမာန္) ရဲ႕ ၂၉ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႕အတြက္ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ေလးပါ။

ႏွစ္သက္သေဘာက်မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ ေနာ္ ငယ္ငယ္ ေရ 
ေနာင္ေမြးေန႕ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ကိုလဲပဲ မိခင္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိူးျပီး ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့ သားငယ္ေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္၊ ႏိုင္ငံနဲ႕လူမ်ိဳးကို မေမ့တဲ့ သားေကာင္းေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႕ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ကြယ္ .။


ခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ားနဲ႕


အန္တီေလး
မမသီရိ

ခ်န္ထားမယ္

စကားကို နဲနဲ ေျပာျပီး..
အသံကို တိုးတိုး ထိိမ္းတယ္..

အစား ကို နဲနဲ စား လို႕
ေရကိုျဖည္းျဖည္းေသာက္တယ္

အသက္ကို ညွင္ညွင္း ရွဴ ရင္း
လမ္းကို ဖြဖြ ေလွ်ာက္တယ္..

အလုပ္ပါးလာရင္..ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္ျပီး
သီခ်င္းျငိမ့္ျငိမ့္ေလး ေတြ တိုးတိုးဖြင့္တယ္..

အျပင္သြားစရာရွိေတာ့
စူပါကပ္ အိုအိုေလးကို
နံပါတ္သုံးဂီယာ အေသထားျပီး ျဖည္းျဖည္းေမာင္းတယ္

ရီစရာ ေတြ႕ရင္ ျပံဳးရုံေလး ျပံဳးလို႕
ငိုစရာေတြ႕ေတာ့ မ်က္ရည္ပဲ ၀ဲေစတယ္..


စိတ္အား လူအား.. ခ်န္ထားတဲ့ အင္အားေတြ ကိုေတာ့


သူနဲ႕ အတူတူ ရွိတဲ့ခါ..
သူ႕ကို ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးဖို႕
သူ႕ အ၀တ္ေတြ ေလွ်ာ္ေပးဖို႕..
သူၾကိဳက္တတ္တာေလးေတြ ခ်က္ေပးဖို႕..
သူနဲ႕တူတူ ပန္းခ်ီေတြဆြဲဖို႕..
သူနဲ႕ တူတူ သစ္ပင္ေတြ စိုက္ဖို႕..
သူျပံဳးတဲ့ခါ.. ရီေမာေပးဖို႕..
သူ၀မ္းနည္းရင္ လိုက္ငိုေပးဖို႕..

(ကိုယ္သန္ရာ သန္ရာပဲ ဆိုၾကပါစို႕ရဲ႕..)
သူ႕ကို ခ်စ္ဖို႕နဲ႕ လြမ္းဖို႕ အတြက္သာ...



မမသီရိ