ရွင္သန္ျခင္း

မင္း.. အခ်စ္ေၾကာင့္ ..
ငါ... မရပ္တန္႕ ခဲ့သလိုမ်ိဳး...
မင္း အမုန္းေၾကာင့္ လည္း....
ငါ.. ရပ္တန္႕ ေလမွာ.. မဟုတ္ေပဘူး...

ႏွလုံးသားဆိုတာ.. တစ္ရံတစ္ခါ..
ဘ၀.. ျဖစ္သြားတတ္တာ မွန္ေပမဲ့..
ဘ၀ ကေတာ့ .. သူ႕ တစ္ခုလုံး .. ႏွလုံးသား မဟုတ္ေလ ဘူး...

ငါခ်စ္တယ္...
ငါ ခ်စ္ခဲ့တယ္...
ငါ လြမ္းတယ္.. ငါ လြမ္းခဲ့တယ္...
အခ်စ္က ခြန္အား ျဖစ္သလို မ်ုိဳး ..
အလြမ္း ဟာ လဲ... ခြန္အားတစ္ခု ပါပဲ ...

ခ်စ္ေနတုန္း မွာ.. ငါ.. မရပ္နား ခဲ့ သလို..
လြမ္းေနတုန္းမွာ လဲ.. ငါ ဆက္သြားခဲ့တယ္...

မင္း အမုန္း ေလာက္နဲ႕ ေတာ့...
ငါ့ လမ္းေတြ.. မေကြ႕ေကာက္ေစရ..
ငါ့ ပန္းေတြ .. မညိဳွးႏြမ္းေစ ရ..
ငါ့ သီ ခ်င္းေတြ.. မတိုး တိတ္ေစရ..
ငါ့ ေလေျပ .. မဆိတ္ျငိမ္ ေစရ....

ေလာကဓံ တရားေတြ ထဲ.. ငါ ပစ္ထည့္လိုက္တယ္..
မင္း.. အခ်စ္ ေတြ လား...
ငါ ထပ္  တည့္ လိုက္တယ္.. မင္း အမုန္း ေတြလား..
တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ .. လႊတ္ခ် လိုက္....

ငါ ရွင္ သန္ေနဆဲပါ.. ျမက္ခင္း ႏုႏု ေတြဆီ မွာ...
ငါ.. ရွင္ သန္ေနဆဲ ပါ... ေကာင္း ကင္ ျပာျပာ ရဲ႕ေအာက္မွာ...
ငါ... ရွင္သန္ ေနဆဲ ပါ... တိမ္္ စိုင္ ျဖဴျဖဴ ေတြ ရဲ႕ ၾကား မွာ ...
ငါ.. ရွင္ ေနဆဲ ပါ... ႏွင္း ဆီ ၀တ္မွဳံ ေတြ ရဲ႕ အလယ္ မွာ...
ငါ.. ရွင္ သန္ေနဆဲ ပါ...  သဲ ေသာင္ မြ မြ ေပၚ မွာ...

ငါ... ရွင္ သန္ေန ဆဲ ပါ....

မမသီရိ
၂၇ ဧျပီ ၂၀၁၃
2:30 pm

လက္တြဲေဖာ္

လမ္းေကြ႕ေကြ႕ ေကာက္ေကာက္ေတြ ဆုံးေတာ့

အဲဒိ လယ္ကန္သင္းေတြ လြန္ေတာ့..

အဲဒိ ေတာင္ျပာျပာေတြ ေက်ာ္ေတာ့…

အ၀ါေရာင္ ခန္းဆီးရြရြ ရွိတဲ့ ..ကႏုတ္ ပန္းေတြ ကပ္ထားတဲ့.

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ႏွင္းဆီ ပန္း တစ္အိုး နဲ႕

စပ်စ္ႏြယ္ေတြ အခိုင္အခိုင္နဲ႕..

အဲဒိ အခင္း ကေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္…

အတူတူ ေန၀င္ဖူးျပီ

အတူတူ ေနထြက္ ဖူးျပီ.

တစ္ေယာက္လက္ ေပၚ တစ္ေယာက္ ..ေမးေထာက္လို႕ အိပ္ဖူး ျပီ..

နံနက္ခင္း

ေနမင္း ရဲ႕ ေနေရာင္ျခည္  ေဘးျခင္းယွဥ္ ရွဴသြင္း

ညခင္း..

လမင္း ရဲ႕ လေရာင္ျခည္ ေဘးျခင္းယွဥ္ ရွဳသြင္း.

ရမၼက္မီး..

အဲဒီ ပင္လယ္ ပဲကြဲ႕ .. မေမာတမ္း တူတူကူးခဲ့..

ေသာက ..

အဲဒီ ေတာင္ေတြ ပဲ.. ေဖးမရင္း တူတူ ေက်ာ္

ရင္ခုန္ျခင္း .

အဲဒီကမ္းစပ္ ပဲ.. လက္တြဲရင္း တူတူေပ်ာ္..

စိုးရိမ္ ပူပန္မွဳ ေတြ ေ၀ယူၾက

ဘ၀ ေရွ႕ေရးက ေအးအတူ ပူအမွ်

သူ႕ရင္ဘတ္ ေႏြးေႏြးေပၚ

က်မ ပါးျပင္ သြားတင္ထားတဲ့ အခိုက္..

သူ႕ရင္ခုံသံမွာ .. က်မ အိပ္ေမြ႕က် သြားလိုက္ဆို..

ဘ၀ က လုံျခံဳ.. ေႏြးေထြး.. ေလႏုေအးကေလး ေတးခ်င္းခ်ိဳ..

ႏွစ္ေယာက္သား ေပါင္းဖက္မိၾကျပီးေတာ့မွ..

စြယ္ေတာ္ရြက္ လို႕ပဲဆို ဆို … ေခၚေခၚ..

က်မတို႕ က.. ဘ၀ရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္….။

မမသီရိ

၁၇ ဧျပီ ၂၀၁၃

(To MM & MM )

မွန္စာ

ဒီလိုေန႔မွာ မွ ..ဒီျမဴေတြက ထူးထူးျခားျခား
ပါးပါးကေလးေတာင္ မဟုတ္..
ပိန္းေနေအာင္ တုတ္တုတ္ေဖြးေတာ့တယ္..  .. ..
အုန္း လက ္ အဖ်ား အနား ကေလးေတြ
ေငြ စင္ ဥ တြဲ ရြဲ လက္လက္ ေ၀..
အေတြး ဟာ.. အစုန္ အဆန္..
ပုံမွန္ မဟုတ္ေတာ့ တဲ့ ရထား အိုအို တစ္စင္း...
လမင္း အေၾကာင္း ေတြ ရင္း.. ည .. က .
မလင္း ခ်င္ပဲ လင္း လာတဲ့ .. မနက္ အိုစာ မွာ..
အလြမ္း ဟာ အိပ္မွံဳ စုံ မႊား နဲ႕.. ၀ိုး တိုး ၀ါး တား...
လမ္း ေလွ်ာက္ ဖိနပ္ေအာက္မွာ..
ရာႏွဳန္းျပည့္ သန္႕စင္ လိုေသာ.. အာသီသ ေတြ နိမ့္ လိုက္... ျမင့္ လိုက္....

ရူးသြပ္ျခင္း အေၾကာင္းတရား..
တို႕ေတြ ေဆြးေႏြးၾကမလား ..
ရူးသြပ္ခြင့္ ဆိုတာမ်ဳိူး က .. အေျခအေန ကလဲ ေပးအုံးမွ ကို..
ရူးသြပ္ခ်င္စရာလဲ ေကာင္းအုံးမွ ကို..
ရူးသြပ္ခြင့္ ျပဳတဲ့အရာ .လဲ ရွိအုံးမွ ကို..
ရူးသြပ္ခြင့္ ျပဳ သူ လဲ ရွိအုံးမွ ကို....

အတြယ္ အတာေတြ မရွာ ခ်င္ေတာ့ဘူး..
က်မ ကို မ ရူးသြပ္ ပါေစနဲ႕ေတာ့..
ၾကိဳး တန္းလန္း နဲ႕ စြန္ေတြ အေၾကာင္း..
ဘယ္ေတာ့မွ မထုတ္ေ၀ မဲ့ စာ ေစာင္လိုသာ
ေခ်ာင္ တစ္ေခ်ာင္ ထဲ ထား ထားလိုက္ပါ...

ဒီ စြန္ မွာ.. ၾကိဳး နဲ႕....
ဟို စြန္ မွာ လဲ ၾကိဳး တပ္ လိုက္ျပီ...
သူတို႕ဖာသာ လြင့္ ေနေအာင္ ပ်ံ ပါေစ ေပါ့ ...
ေ၀ဟင္ က်ယ္ ၾကီးထဲ .. ၾကိဳး ေတြ ထပ္ မရွဳပ္ ေအာင္..

စြန္ကေလး .. ေရ႕ ...
ျမဴထူထူပိန္းပိန္း ေတြ ထဲ... က်မ ေလ...
မွန္စာ ကို ပဲ ေသြး ျပီးရင္း ေသြးေနမိေတာ့ တယ္....။

မမသီရိ
၂၁ မတ္လ ၂၀၁၃