ထီး တစ္ေခ်ာင္း

ေသာကနဲ ပဲ
သြန္ခ်လိုက္သလို
အဲဒီ မိုးစက္ ၀၀တုတ္တုတ္ ေတြ ပ
ေႏွာင္း ပါျပီ ဆိုမွ အားပါးတရ
တေလာကလုံး ေမွာင္အတိက်..

နာက်င္ ျခင္းဆိုတာ ျခဳံခို တိုက္ခိုက္တတ္သလား
တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း ေလာင္းခ် တဲ့ မိုးသံ ေတြၾကား

မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္၀န္းထဲ အတင္းပဲ ၀င္လာ 
ခရမ္းေရာင္ အတိတ္နဲ႕ အစိမ္းေရာင္ အိပ္ယာ
ရမက္အတိ ခ်စ္ျခင္းအၾကည့္ မ်က္၀န္းႏွစ္လႊာ 

ဒီတကၠစီ အမိုး နိမ့္နိမ့္ကေလးက အမွား
အမုန္း ရယ္ အလြမ္း ရယ္ ရုတ္တရာက္ ျပည္လွ်ံသြား
က်င္ကနဲ စစ္ကနဲ စူးရွတဲ့ နာက်ည္းမွဳမ်ား
အသက္ရွဳေတာင္မ၀ေတာ့တဲ့ထိ တအား


ခုတေလာ..
စတုတၳ တစ္လက္ အျဖစ္ ေပ ်ာက္ဆုံး သြားတဲ့ ထီး တစ္ေခ်ာင္း ဟာ
ပိုင္ရွင္မဲ့စြာ..
တိတ္ဆိတ္စြာ ..
မိုးသဲသဲေအာက္ က တကၠစီ တစ္စီးေပၚ မွာ ..
အဲ      ဒီ      ည     က      ေပါ့...... ။


ည ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅။



မမသီရိ
၂၃ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅

လူေယာင္ေဆာင္တဲ့ေၾကာင္

ဒိုမိႏို မၾကိဳက္ပါဘူး ေျပာေနကတည္းက ရိပ္မိသင့္တာေပါ့
ဟိုကုတ္ ဒီကုတ္ ဒီကုတ္ ဟိုကုတ္ လုပ္ေနကတည္းက ရိပ္မိဖို႕ေကာင္းတာေပါ့
ခပ္ငိုက္ ငိုက္ ဦးထုပ္တစ္လုံး
ခပ္တိုတို ေဆးျပင္းလိပ္ တစ္လိပ္
ဖတ္ေနက ် သတင္းစာတစ္ထုပ္
လဘက္ရည္ ေပါ့က ် တစ္ခြက္
ဘိုသီ ဖတ္သီ ၾကယ္သီးျပဳတ္ ရွပ္အကၤ ်ီ
ႏွစ္ဖက္မညီတဲ့ ဖိနပ္ ႏွစ္ဖက္
ေဘးသိုင္းလြယ္ထားတဲ့ အဲ လြယ္အိတ္က ဒိတ္ေအာက္သြားတဲ့ ေဆာ္ၾကီးဆီက 
ငါ က ျမိဳင္သာယာ မွာ ေနတာကြ လို႕ ခဏခဏ ေၾကြးေၾကာ ္
ငါတို႕ ျမိဳဳ႕  ကို  သိမ္းပိုက္ထားတာ ဒင္း တို႕ ဒင္း တို႕ ေတြ ေလ .
သြား ကိုစိ .. ခပ္ တင္းတင္းေျပာ .. သူကေတာ ့ လူရိုးကေလး
အႏုၾကမ္းစီးထားတဲ့ သူမ ်ား စာၾကည့္တိုက္ ထဲက ဒီမိုကေရစီကို ဆြဲ ဆြဲ ထုတ္တယ္
သူ မ ်ား ျခံတခါး ေတြ ေျခကန္ တြန္းပိတ္ ထားျပီးေတာ ့
ႏွဳတ္ က တတြတ္တြတ္ ရြက္ေနတာ ရပိုင္ခြင့္ ရပိုင္ခြင့္ လူ႕အခြင့္အေရး လူ႕အခြင့္အေရး
ဘီယာ ရနံ႕ ေလး ရလိုက္လို႕ကေတာ ့
ေဟ... ဒီ ေၾကာင္..
ၾကြက္ ကို ျမင္ တကယ္ မေနႏိုင္ဘူး ပဲကို... ။

မမသီရိ
၂၃ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅

နာဖ်ားေနတဲ့ ခိုု

လေရာင္ ရင့္ရင့္ရယ္ေလ ..
က်မ အခန္းထဲ မဖိတ္ရက္ရက္ ယိုုဖိတ္လိုု႕႕
ရထားသံလမ္းေဘးက သစ္ေတာအုုပ္အုုပ္ကေလးေပၚ
တခ်က္ တခ်က္ ေလတိုုးသံဟာ ယဲ့ယဲ့ကေလး ငိုုျငီးလိုု႕
အသဲေရ..
မင္း ေပ်ာ္တယ္ ဆိုု ငါ ေပ်ာ္ ပါတယ္ ကြဲ႕လိုု႕ အမွာစကားပါးဖိုု႕ရာ ..
က်မ ခိုု ကေလး .
.. နာဖ်ား ေနတယ္ ေရာ.... ။

မမသီရိ
၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅
၁၃း၅၇