ပုထုဇဥ္

(သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ေလး ႏွိပ္..
ဟဲလို ..ဟဲလို.. ဆိုတဲ့ အသံေလး အၾကား
အသာ အယာ ပိတ္ ျပစ္လိုက္..
...
အဲဒီ ဟဲလို.. ကေလး.. က
..
ရင္ေတြ ခုန္ေစသတဲ့
အလြမ္းေတြ ေျပေစသတဲ့..
ခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစသတဲ့......
ရူး လိုက္ ပုံ မ်ား..........)


ရင့္က်က္သင့္ျပီ..
ဒါေပမဲ့ မရင့္က်က္ႏိုင္ေသး..

ခ်န္ခဲ့သင့္ျပီ..
ဒါေပမဲ့ မခ်န္ရက္ႏိုင္ေသး..

ေမ့လိုက္သင့္ျပီ..
ဒါေပမဲ့..မေမ့စြမ္းႏိုင္ေသး...

ခ်စ္ေနဦးမည္..
ဘ၀ အဆက္ဆက္ ခ်စ္ခြင့္ ရွိသေရြ႕

ဒါသည္ပင္လွ်င္ ပုထုဇဥ္ ....


မမသီရိ
(၂၇.၁၁.၀၉)

ရင္မွာ..ေဆာင္း.....

အခ်ိန္ေတြ အေတာ္လြန္ျပီး ခါမွ....
မေျပာမဆို..
ကသုတ္ ကရက္..
ကဆုန္စိုင္း.. ၀ုန္း ဒို္င္း က်ဲ လို႕..
ရုတ္တရက္.. တံခါးေခါက္.. ေပါက္ခ်လာတဲ့... ေဆာင္း....

လာခ်ိန္တန္လ်က္
မေရာက္ခဲ့ ပဲ..
ရွိခ်ိန္အလြန္..ပန္းဇြန္ ေတြ ငိုေတာ့မွ
ဥတၱရ ေလေတြ.. တေပြ႕ တပိုက္ နဲ႕..
ခိုက္ ခိုက္ တုန္ မလို..
လြင္ျပင္ကို ျဖတ္.. ယာယီ ခဏေလး .. လား.. ေဆာင္း...

မင္း အလာ ေနာက္က်ခဲ့ေတာ့..

မိုင္းေသာင္းခ်ီ အေ၀းက
ေထာင္ေပါင္း မရည္ႏိုင္တဲ့
လာေနက် အေႏြးလို ငွက္ေတြ ေတာင္
ေဆာင္းခိုဖို႕အေရး..ဇေ၀ဇ၀ါ မေရ မရာ ျဖစ္လို႕
ေနရာသစ္ကို ခရီးဆက္သြားၾကတယ္ ေဆာင္း ေရ႕..

ဘာပဲ ေျပာေျပာ..
အဖူး ေတြ အသင့္နဲ႕ ေစာင့္ေနတဲ့
ေဆာင္ေတာ္ကူး ေဂၚသဇင္ ေတြက
ေပ်ာ္ေနၾက မွာေတာ့ အမွန္..

ေတာ္၀င္ သဇင္ေတြ ကသာ...
ရာသီ အို အတြက္.. မ်က္ႏွာေတြ ညိဳေနၾကေလ ရဲ႕..

ေမျမိဳ႕ ပန္းေတြ
ခ်ယ္ရီေတြ..
ေဒလီယာေတြ..
စိန္ခ်ယ္ ေတြ..
ေသာ္က ေတြ....

အင္း... သူတို႕ ေတြ ရင္ထဲက အေၾကာင္းေတာ့
ငါ.. ေကာင္း ေကာင္း မသိခဲ့ဘူး ကြဲ႕..

ေခတ္ေပၚ ေဆာင္း.. အတု
ေခတ္ေပၚ ႏွင္း.. အတု..
နည္းပညာ.. ဆန္းဆန္း ေတြ ရဲ႕ အလယ္မွာ
အဲဒီ..ပန္းကညာေတြ က..
ေဆာင္း.. အစစ္ကို ေမ့ခ်င္ ေမ့ေန.. ႏိုင္သလို..
ႏွင္း.. အစစ္ ကိုလဲ လြမ္း ခ်င္မွ လြမ္းၾကေတာ့ မွာေလ...

ရာသီ .. ဆိုတာ..
စားသုံးသူ ဦးစားေပး ေခတ္ၾကီး ထဲ..
တခါ တရံ မ်ားစြာ အတြက္...
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း ခံခဲ့ ရျပီ ကြဲ႕ ေဆာင္း ရဲ႕....
(မင္း ကလဲ .. လာခ်င္မွ လာမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိဳး နဲ႕
အခ်ိန္ မွ မေလး စား ေတာ့တာ ကို..)

ပုံ ရိပ္အေဟာင္းေတြ ထဲ မွာေတာ့
ႏွင္း ေ၀တဲ့ ေဆာင္းနံနက္ ေတြက
ရာဇ၀င္ တြင္... လို႕....

ေဆာင္း ရယ္... ႏွင္း.. ရယ္... ကိုယ့္ ခ်စ္သူ.. ရယ္......

ႏွင္း..........ေငြ ေရာင္ျဖဴလြ.. တူစြ သႏၱာ ရယ္.....

ခရမ္းႏု ေရာင္.. ႏွင္း မွဳန္ေလးေတြ နဲ႕ .. ျပည္မွာေဆာင္း ရယ္.....


အိုး....
လွ လို္က္ေလျခင္း...
ေဆာင္း..သတင္း.. ႏွင္း. သတင္း ေတြ...

ခုတေလာ ေဆာင္း ကေတာ့..

တြန္႕ တြန္႕ တိုတို
မျပိဳခ်င့္ .. ျပိဳခ်င္...
မာန ရွင္.. ႏွင္း ..ကိုတဲ့...ေျမွာက္ပင့္ ေပးေန ခဲ့..လို႕...

ေအးေတာ့ ေအးခ်င္ ပါရက္...
ႏွင္း မျပိဳ တဲ့ ညေတြ မ်ားမ်ား.. လာ......

အဲဒီ.. ႏွင္း မျပိဳေသာ ညေတြ မွာ...
ငါ......... မင္း ကို.. လြမ္းရမလား... ေဆာင္း.........................။


မမသီရိ
၂၂.၁၁.၀၉


ဓါတ္ပုံက အင္တာနက္ကပါ။

ငယ္ငယ္တုန္းက ရူးဖူးတယ္.. း)

အရြယ္ငယ္ငယ္ အပ်ိဳေပါက္ ဘ၀မွာ သူ႕ ကို စြဲလမ္းဖူးတယ္.. း)
ခုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ေနာ္.. ( မေရႊဇီးကြက္.. ေရ.... း)...

အဲဒီ တုန္းက ေတာင္ျခစ္ ေျမာက္ျခစ္ ျခစ္ခဲ့တာေတြ ပါ..
ပုံတပုံ ရဲ႕ေအာက္ေျခမွာ ေတြ႕ တဲံ့ ေန႕ စြဲ (၂၈.၁၀.၈၇) အရ ဆိုရင္.. ဒီပုံေတြ က်မ ဆြဲျဖစ္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ခဲ့ျပီ... အစြဲအလမ္းကလဲ ၾကီး.. စာရြက္ေသးေသး ေလးေတြ ပါ သိမ္းတတ္သူမို႕.. သြားေလရာ သယ္တတ္တဲ့ စာရြက္ေဟာင္းပုံ ထဲ က ပန္းခ်ီ ဖိုင္ ထဲ မွာ ရွိေနတဲ့ ပုံေလးေတြ ပါ...

ငယ္ငယ္ တုန္း က ခိုး ၾကိဳက္ခဲ့တာ မွန္ေပမဲ့... (... း).... ) ခုေတာ့ သူ႕ လုပ္ရပ္ေတြ ကို ေလးစား တာမို႕ ဂုဏ္ျပဳ ရင္း တင္ေပးလိုက္တာပါ..


ေအာက္က ပုံေလးကေတာ့ ဇီးထုပ္မွာ ပါခဲ့တဲ့ ပုံ..



ဒီ ပုံကေတာ့ မဂၢဇင္း ထဲ ပုံ တပုံ ျဖတ္ျပီး ညွပ္ထား ေနမွာ.. ပါ... း)....



ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ကိုေက်ာ္သူ က်န္းမာ ရႊင္လန္းျပီး.. လူသားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ား ဆထက္ထမ္းပုိး သယ္ပိုး ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ပါေစ ေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္.....။


အားလုံးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့


မမသီရိ

အေမ့အတြက္ နားကပ္ေလး တရံ

က်ေနာ္ယုံၾကည္ရာ .. က်ေနာ္ ေလွ်ာက္ခဲ့လို႕
အေမ ေယာက္ယက္ခပ္ခဲ့ရတာ .. က်ေနာ္ သိပါတယ္ ..အေမ..

ဘ၀ တကၠသိုလ္ ၀င္ခြင့္
အန္ထရင့္စ္ေတြ မေျဖလုိက္ရ ပဲ
ေဂ်ာင္း.....ကနဲ....
ဂုဏ္ထူးတန္း တက္ခဲ့ ရတဲ့ က်ေနာ္ ေလ..

ျပန္ေျပာျပရင္.. ပုံျပင္ေတြ ျဖစ္မွာပဲ မို႕..
နားေထာင္မေနပါ နဲ႕ေတာ့ အေမရယ္...
ဆန္ကြဲ ထမင္းစား...
အဲဒီမွာ.. က်ေနာ္ မင္းသား.. ျဖစ္ခဲ့..
ေအးစက္စက္ သမံတလင္းေပၚ ေက်ာခင္းရေပမဲ့
အမွန္တရား တခု အတြက္.. က်ေနာ္ ေပ်ာ္ ခဲ့ပါတယ္ .. အေမ

ရက္ရွည္ လ မ်ား... အလြမ္း ရထား စီးခဲ့ရတာမို႕...
အေမ့ ကို... က်ေနာ္...
ခဏကေလး ေထြးေပြ႕ထား ပါရေစ .. ..
က်ေနာ့ ႏွလုံးသားက အသံ
အမွန္တရားအတြက္.. ညံ ေနတာ.. အေမ.. ၾကား မိရဲ႕လား....

က်ေနာ့ အတြက္.. အေမ ငိုရတာေတြ မ်ား ခဲ့..
ထပ္ မငို ပါနဲ႕ေတာ့ အေမရယ္..
ခုေတာ့... က်ေနာ္ ေလ.. ဘြဲ႕ ရခဲ့ျပီ အေမ ရဲ႕...


အိုး...
အေမ...
အေမ့ နားေပါက္ေလး ေဟာင္းေလာင္း....
....
ဘာအေၾကာင္း ေၾကာင့္လဲ.. မေမးေတာ့ပါဘူး.. အေမ ေရ...
...

ေနာက္တခါ..
ယုံၾကည္ရာ လမ္း... ေလွ်ာက္ လွမ္းလို႕ မထြက္ မီ ထိ...
ခု... က်ေနာ္.. အေမ့ ရင္ခြင္ ထဲ ရွိမယ္ ေလ....
အေမ့ အရိပ္ .. ေခၽြး သိပ္ ေနရင္း...
အေမ့ အတြက္.. နားကပ္ေလး တရံ... ရွာၾကံ လို႕ ..
က်ေနာ္.. ဆင္ျဖစ္ ေအာင္ ဆင္ မယ္.. ေနာ္ .. အေမ.....။


မမသီရိ
၁၆.၁၁.၂၀၀၉

ပုံမွန္ဆိုရင္.. အဲဒီ သတင္းစာ ကို အျမဲ မဖတ္ျဖစ္.. ၾကံဳတဲ့ ခါ ေတြ မွာ ဖတ္ေပမဲ့.. အျမဲေတာ့ မဟုတ္.. ဟိုတေန႕ က ပါဆယ္ တထုပ္ေရာက္လာတယ္။ ကြဲ တတ္တဲ့ ပစၥည္းမို႕ ရုံးခ်ဳပ္ကသတင္းစာေတြ ပတ္ျပီး ပို႕ေပးလိုက္တာ .. အဲဒီထဲက စာရြက္ တရြက္ ေကာက္ကိုင္ၾကည့္ေတာ့.. မ်က္စိထဲ တန္းကနဲ ေရာက္ လာတဲ့ စိတ္၀င္စား ဖြယ္ ဓါတ္ပုံေလး တပုံ ကိုေတြ႕ မိျပီး ခံစားလာရ လို႕
ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..။ တေယာက္ ကိုတေယာက္ ေထြးေပြ႕ထားတဲ့ သား အမိ ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ မ်က္ႏွာ က အျပံဳးေတြ ေ၀ေနေပမဲ့... မ်က္ ၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ နဲ႕...

21- 27 September, 2009 ထုတ္ Myanmar Times သတင္းစာ တြင္ ေဖၚျပ ပါရွိေသာ " Govt grants amnesty to 7114 Prisoners" ေခါင္းစဥ္ေအာက္ရွိ ဓါတ္ပုံ တပုံ အားၾကည့္ျပီး ခံစား ေရးဖြဲ႕ ပါသည္။

ကာယကံရွင္ " Former Weekly Eleven Editor .. Ko Kyaw Kyaw Thant" ႏွင့္ က်မ အျပင္မွာေတြ႕ဆုံဖူးျခင္း သိျခင္း မရွိပါ..။ ကဗ်ာေရးျပီး ျပီးခ်င္း ဆက္သြယ္ ရန္ ၾကိဳးစား ခဲ့ေသာ္ လည္း မေအာင္ျမင္ ခဲ့ ပါေသာေၾကာင့္ ကာယကံရွင္ ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရယူ ႏိုင္ခဲ့ ျခင္ းမရွိပါ .။ ယခုေဖၚျပထားေသာ ကဗ်ာ အေပၚ တစုံ တရာ မေက်နပ္ ပါ က ma.lay751@gmail.com သို႕ စာေရးျပီး ကန္႕ကြက္ ႏိုင္ပါသည္။ က်မ ဘေလာ့ စာမ်က္ႏွာေပၚမွ ဤကဗ်ာ အား ပယ္ ဖ်က္ေပးပါမည္။

အားလုံးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားေသါ

မမသီရိ

ခ်စ္တယ္.... ခ်စ္တယ္... ခ်စ္တယ္...

တကယ္ေပးခ်င္တယ္ဆို
ေပးလို႕ရမဲံ့အရာေတြ အတြက္..
ဘယ္လို အေၾကာင္းေတြ ေထာက္လို႕..
က်မ က သိမ္းထား ရမလဲ ကြယ္...


က်မ ႏွလုံးသား မွာ ..
ေပါက္ပြားလာတဲ့ ေမတၱာေတြ ..ထုဆစ္ပုံေဖၚလို႕
ခ်စ္သူ ကို ခ်စ္ဖို႕အေရး..

က်မ ..က
ဧ၀ရက္ေတာင္ထိပ္ .. တက္ဖူးဖို႕ မလို...
အဂၤါျဂိဳလ္ လဲ သြားဖို႕ မလို....
ဆာဟာရ ထဲ ျဖတ္စရာ မလို...
ပစိဖိတ္ သမုဒၵရာ ကူးစရာ မလို...
၀င္ရိုး စြန္း လဲ ယြန္း စရာမလို...
ၾကယ္စင္ေတြ တက္ခူးစရာ မလို..
မိုး အရြာ ေစာင့္စရာ မလို..
ေနအပူ ေစာင့္စရာ မလို...
ႏွင္း အေ၀.. ေစာင့္စရာ မလို...
မိုး အလင္း ေစာင့္စရာ မလို....
ေန အ၀င္ ေစာင့္စရာ မလို....
လျပည့္ ..လကြယ္.. ေစာင့္စရာ မလို....

သူ႕ အလို လို... သူ႕ ကို...
ခ်စ္လို႕ ခ်စ္ခဲ့တယ္..
ခ်စ္လို႕ ခ်စ္မိတယ္..
ခ်စ္မိလို႕ လြမး္ရတယ္..
လြမ္း လို႕ တမ္းတ တယ္..
တမ္း တရင္ း... ခ်စ္မိ တယ္....

ရင္ထဲ မွာ ရွိသမွ်ေတြ..
ႏွလုံးေသြး လည္ပတ္... အသက္ ရွဴ ရွိဳက္ေနသမွ်...
အကုန္ သြန္ ပုံေအာ .. မင္း ကို..ခ်စ္ခ် ပစ္လိုက္ေပမဲ့...

ေလ်ာ့ လို႕ မွ မသြား ပဲ ကြယ္ ......
(တကယ္တမ္း ေျပာရရင္...တိုးေတာင္ တိုးလာေသးတယ္...)

လူခ်င္း မဆုံ ျဖစ္ေသးတာ တခုေလးနဲ႕..
က်မ က ဘာလို႕ ခ်ဳပ္တီး ထားမလဲ...
က်မ က ဘာလို႕ ကပ္စီး နညး္မလဲ...

ခ်စ္တယ္..
ခ်စ္တယ္...
ခ်စ္တယ္...
ကဲ..... ခ်စ္တယ္....

ေပးခ်င္ရင္ ေပးလို႕ ရေနပါရက္...
ဘယ္လိုအေၾကာင္း ကို ေထာက္လို႕ မွ...
က်မ သိမ္း မထား ပါဘူး.. ခ်စ္သူရယ္.....

ခ်စ္တယ္... ခ်စ္တယ္.... ခ်စ္တယ္.....။



မမသီရိ

ပိုင္စိုး ပိုင္နင္း

အတူတူေနျဖစ္ၾကတဲ့အခါ ..

ရွင္.. ဂစ္တာတီးေတာ့..
က်မ ေဘးက ထိုင္နားေထာင္မယ္..
ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲံ့ သံစဥ္ေတြ ဆို
သီခ်င္းေလး လိုက္ျငီး ရင္း နဲ႕...

ခဏေနၾကာေတာ့..
ရွင့္ပုခုံးေပၚ ေခါင္းေလး မွီလို႕..
ရွင့္ေက်ာ ျပင္ ဖြဖြေလး သိုင္းဖက္ ထား ...

အိပ္ယာ၀င္ေနာက္က်တတ္တဲ့ ရွင့္ကို..
မ်က္ေစာင္းထိုး လို႕ က်မ ဆူမယ္..
ရွင္ အိပ္ေပ်ာ္ တဲံ့ ခ်ိန္ထိ ေဘးနား က က်မ ထိုင္ေစာင့္ရင္း...
ရွင့္ ရင္ဘတ္ေပၚ ေစာင္ကေလး လႊာေပးလို႕..

မနက္ မိုးလင္းတ့ဲံ အခ်ိန္..
အတင္းဆြဲ လို႕ ႏွိဳးထ..ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္
ပ်င္းေၾကာေလး နဲ႕ ေက်ာဆန္႕ မေနနဲ႕..
ရွင့္ အတြက္ ေကာ္ဖီ ခြက္ကေလး က စားပြဲေပၚမွာ....


ခု ေလာေလာ ဆယ္မေတာ့..
က်မတို႕ ၾကားက မိုင္တိုင္ေတြ က်ဥ္းသြားေအာင္..
ရွင္.. ေရွ႕ ကို တလွမ္း စီ.. တလွမ္း စီ တိုး ခဲ့...
က်မ လဲ တလွမ္း ခ်င္း တလွမ္းခ်င္း.. လွမ္း ခဲ့ မယ္...

(ခဏ... ေနာ္.).. မွာ စရာေလးေတြ ရွိေသးတယ္..

စိတ္ညစ္စရာေတြ လာ လာ မေျပာနဲ႕
သိပ္ခ်စ္တာေတြ ပဲ ေျပာ...
၀မ္းနည္းေစေသာ အေၾကာင္းေတြ ျမွပ္ႏွံ သျဂိုလ္ လိုက္ေတာ့..
ဒီမွာ.. ရွင့္အတြက္.. ေႏြးေထြး တဲ့ ရင္ခြင္တခု ရွိေနျပီ....

အြန္လိုင္း ေပၚ ခဏခဏ မတက္နဲ႕
အြန္လိုင္း မွာ အၾကာၾကီး မေနနဲ႕..
ေကာင္မေလး ေတြ ျပဳံး ျပံဳး မျပ နဲ႕..
တယ္လီဖုန္းေျပာရင္ အသံ ေတြ မခ်ိဳေနေစနဲ႕..
ကားေမာင္းတာ ဂရုစိုက္ေမာင္း...
သစ္သီးေတြ မ်ားမ်ား စား...
အိပ္ေရးပ်က္မခံ နဲ႕...
က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္..
ေဒါသ မထြက္ေအာင္ေန..
အစြန္းေလး ပါး လြတ္ေအာင္ က်င့္..
၀မ္းမနည္းေအာင္ ၾကိဳးစား...
လမ္းသြားတဲ့ ခါ ေခါင္း ငုံ႕မထားနဲ႕..
ဆံပင္ေတြ ေသေသသပ္သပ္ ျဖီး..
စီးကရက္ေသာက္တာ ျဖတ္လိုက္ျပီလား.
(မျဖတ္ ရေသး ရင္ ျဖတ္လိုက္ေတာ့..)..
အရက္ေသာက္တာ မၾကိဳက္ဖူး...
အဆီမ်ား တဲ့ အစား အေသာက္ေတြ ေရွာင္..
အရာရာ ကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစား...


အေရးအၾကီးဆုံးက..
က်မ.. ရွင့္ကို ခ်စ္တယ္...
အဲဒါ ... ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေလ နဲ႕......။

PS:
ရွင္စားခ်င္ေနတယ္ ဆိုလို႕..
က်မ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ဖို႕ ရယ္..
ပဲျပဳတ္ ျပဳတ္တတ္ဖို႕ရယ္ ေလ့က်င့္ေနပါတယ္..
အတူတူ ေနၾကတဲ့ အခါ.. ခ်က္ေၾကြးခ်င္လို႕ပါ......။


မမသီရိ

Memory of Yangon 2008

၂၀၀၈ ခု ေဖေဖၚ၀ါရီတုန္းက အလုပ္ကိစၥတခ်ိဳ႕ နဲ႕ ရန္ကုန္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမင္တာ ေတြ႕တာေလးေတြ ဟိုရိုက္ ဒီရိုက္ လုပ္ထားခဲ့မိတာ .. တေန႕က ဓါတ္ပုံ file ေတြ ျပန္ၾကည့္ရင္း သတိတရ ျဖစ္လာလို႕ ရန္ကုန္ လြမ္းေနသူေတြ အတြက္ ေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခုေလာက္ဆို ျမင္ကြင္းေတြက ေျပာင္းေနမလားေတာ့ မေျပာတတ္.. ။

(၁)

ဒီပုံ က ဘယ္နားက ရိုက္ထားတာလဲ မွတ္မိၾကမလား မသိဘူး...။

(၂)

အမွန္က လက္ဖက္သုပ္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႕ မတည့္ဆုံးေသာ အစား အစာ.. ဒါေပမဲ့ .. ၾကြရြေနတဲ့ ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ အေၾကာ္ေတြ.. လက္ဖက္ရြက္ ႏုႏု ေလးေတြ.. တလုံးၾကက္သြန္ျဖဴ ေလးေတြ.. ကုလားေအာ္ျငဳပ္စိမ္းျဖဴျဖဴေလးေတြ ျမင္ေတာ့ မေနႏိုင္မထိုင္ ၀ယ္မိေတာ့တာ..။ တညး္တဲ့ ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တို႕ယုံေလး တို႕ၾကည့္ျပီး... ဟိုတယ္က တာ၀န္က် ကေလးေတြ ေပးစား ခဲ့ရေရာ...း).... အဲဒါ တခါ တည္း မဟုတ္ပဲ... ေနခ့ဲံတ့ဲံ ရက္ေတြမွာ ေန႕တိုင္း သြား ၀ယ္ ျပီး.. ေန႕တိုင္း ေပးစား ခဲ့ရတာ... း)... ။

(၃)

ရန္ကုန္ျမိဳ႕လည္တေနရာ.. အေပၚ က ရိုက္ထား ခဲ့တာ... ဘယ္အေပၚ ကလို႕ ထင္ၾကပါ သလဲ....... း)....။

(၄)

က်မ ေရာက္ခဲ့တုန္းက.. ဒီအေဆာက္အဦၾကီး ကို.. ဟို ပုဂၢိဳလ္ က ၀ယ္လိုက္ျပီ .. ျပန္ျပင္ေတာ့မယ္.. ဟိုတယ္ လုပ္မလား မသိဘူး ဆိုတဲ့.. ေကာလဟာ လေတြ ထြက္ေနေတာ့ .. ၀မ္းနည္းစြာ နဲ႕.. အခ်ိန္ရ တိုင္း.. က်မ အဲဒီေရွ႕ သြားျပီး ၾကည့္ခဲ့တယ္... ခု ေတာ့ ဘာျဖစ္ ကုန္ျပီ လဲ မသိေတာ့.... အဲဒီ သမိုင္း၀င္ အေဆာက္အဦၾကီး..ကို တကယ္သာ ေရာင္းခဲ့ တယ္ ဆိုရင္ေတာ့....... က်မတို႕ ဘယ္လို အစား ထိုး မွဳ မ်ိဳးနဲ႕ ေျဖသိမ့္ရမွာ လဲ...။

အဲဒီေရွ႕ မွာ...ထိုင္ေနတဲ့ လူအုပ္စုေတြ က ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႕ ပတ္စပို႕တ္ လုပ္တဲ့ သူေတြ.. မနက္ က ည ထိ အျပည့္ ရွိေနတာ ေတြ႕ခဲ့ ရတယ္..။

(၅ - က)

(၅-ခ)

(၅-ဂ)

ေရာက္စ တည ေနခင္းမေတာ့ တည္းတဲ့ ဟိုတယ္ေရွ႕နားေလး ထြက္ၾကည့္တုန္း . လူေတြ စုရုံးေနတာေတြ႕လို႕ သြား စပ္စု ၾကည့္ေတာ့ အသက္ ၁၁ အရြယ္ ကေလးေလး တေယာက္ ပန္းခ်ီ ထိုင္ဆြဲ ေနတာ ေတြ႕ ခဲ့ရတယ္.. ဆဌမ တန္းေက်ာင္းသားေလး ပါ..။ မ်က္စိေရွ႕မွာ တင္.. ပုံေတြ တခုျပီး တခု စိတ္၀င္တစား နဲ႕မနား တမ္း ဆြဲေန တဲံ့ ကေလးေလး ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္..။ လက္ရာေတြ ကလဲ မဆိုး ဘူး ေျပာရမွာ.. သူ႕ အေဖနဲ႕ အေမနဲ႕ က ေဘးနား မွာ ေစာင့္ေပးေနတယ္.. မိဘေတြ ခြင့္ေတာင္းျပီး ဓါတ္ပုံ ရိုက္ စကားေလး နဲနဲ ပါးပါး ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္.။ ညေန ေက်ာင္းအားခ်ိ္န္ေတြ မွာ.. ဟိုတယ္ ေတြ နား မွာ ပန္းခ်ီ ထြက္ဆြဲ ျပီးမိဘေတြ ကို လုပ္ေကၽြးေနတာ ပါတဲ့.. သူ႕ အေဖ က လဲ ပန္းခ်ီဆရာ တေယာက္ပါ .. ဒါေပမဲ့.. သူ႕ ပန္းခ်ီကားေတြ ကို ေရာင္းလို႕ရေအာင္ တင္မဲ့ ေနရာ အခက္အခဲ .. နဲ႕က်န္တဲ့ အခက္အခဲ ေလးေတြ ရွိေနလို႕ ၀မ္းေရးအတြက္ အေတာ္ေလး ပင္ပမ္းၾကပါသတဲ့...။ သားကေလးက ငယ္ငယ္ ထဲ ပန္းခ်ီ ၀ါသနာပါျပီး.. အေဖ ပန္းခ်ီ ဆြဲတဲ့ အနား အျမဲ ေနတတ္သူ .. ေနာက္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ စမ္းဆြဲ လာေတာ့.. လူျမင္ကြင္းမွာ.. ဆြဲ ျပီး ေရာင္းၾကည့္ ဖို႕ အၾကံ ရျပီး .. စ ေရာင္းခဲ့ ၾကတာ တဲ့... ခုေတာ့.. ကေလးေလး ရဲ႕ လုပ္အာ းနဲ႕ သူတို႕ ထမင္းစာဖို႕ အေတာ္ အသင့္ အဆင္ေျပတယ္ လို႕ သိခဲ့ ရတယ္..။ ၅ မိနစ္ ကေန မိနစ္ ၂၀ အတြင္းအျပီး ဆြဲ တဲံ့ ပန္းခ်ီ တကားရဲ႕ တန္ဖိုး က က်ပ္ ၅၀၀ နဲ႕ ၁၀၀၀ ပါ..။ ဓါး တေခ်ာင္းနဲ႕ စုတ္တံ အရြယ္အစား အမ်ိဳးမ်ိဳး ကို သုံးျပီး တမဟုတ္ခ်င္း လက္တမ္း ဆြဲ ႏိုင္တဲ့ ကေလးေလး ရဲ႕ အႏုပညာ ဗီ ဇ ေလး ကို ခ်ီက်ဴး မိျပီးေတာ့ အနာဂတ္မွာ ထူးခၽြန္တဲ့ပန္းခ်ီ ဆရာ ေလး ျဖစ္ဖို႕ .. ဆုေတာင္းပးခဲ့တယ္.။

(၆)

ဒါကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေစ်း ထဲ က ပန္းခ်ီကားေတြ ေရာင္းတဲ့ တေနရာပါ..။

မမသီရိ

ညီညီ

ညီညီေရ..
ေရွးေဟာင္း၈ရိေတြရဲ႕
နတ္ဘုရားေလး တပါး ဟာ မင္း ပဲေပါ့....
ေၾကး၀ါ ေရာင္ အသား အရည္ နဲ႕
ေခြေကာက္ေကာက္ ဆံ ႏြယ္ေတြ..
ေနျခည္မွာ ဆို ေရႊ အို ေရာင္လက္ လို႕...

လင္း လဲ့ မ်က္၀န္း ျပာ ျပာ မွာ...
ေကာ့ ညႊတ္ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ေတြ...
မဲ နက္ တဲ့... မ်က္ခုံး တန္း နဲ႕...
ဆုေတာင္း ေကာင္းခဲ့တဲ့ ကေလး...
သြား ကေလး ေတြ ေဖြးေဖြး ဥလို႕ စီ...
ညီ ညာ ပါ ေပ့...
နီေထြး ႏွဳတ္ခမ္းပါး ကေလးက ေထာ္ေထာ္..

ေမေမ ေရ.. လို႕ေအာ္ ေခၚတဲ့ အခါ...
ႏိုက္တင္ေဂးလ္ ငွက္ကေလးရဲ႕ အသံသာ သလိုပဲ လို႕...
ညီညီ့ ေမေမ က ထင္ သတဲ့....

တန္ေဆာင္မုန္း လ..
နကၡ စုံ ညီ ၀န္းရံ ခ စား...
လျပည့္ နား ရဲ႕ တဖက္.. ခု လို တရက္ မွာေပါ့
ေမေမ က ညီညီ့ ကို...
အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳ ေတြနဲ႕ . ေထြးေပြ႕ ခဲ့တာ ကြဲ႕....

ညီညီ ေရ...
ညီညီ့ ေမေမ ေျပာတဲ့ စကား.... ၾကားေနပါ ေသး ရဲ႕..
ေမတၱာ မပါ တဲ့.. .ည.. အျပာ ေတြ ေၾကာင့္...
ေဆာင့္ ၾကီး ေအာင့္ၾကီး... လြယ္ခဲ့ရတဲ့ သား....
သူ႕ ၀မ္း ၾကာ တိုက္ ၾကား ေရာက္လာျပန္ေတာ့..
သူ ႕ ဘ၀ မွာ ညီ ညီ ကေလးေလး သာ
အေရး ၾကီး ဆုံး ျဖစ္ခဲ့ ပါ သတဲ့.....


အေဖ ဆိုတာ တြယ္တာစရာ လို႕
သိခြင့္ မရခဲ့ သူေလး မို႕..
အသနား ကလဲ ပို ရပါ သ တဲ့....

ဒါေပမဲ့ .. ညီညီ ရယ္...
ေမေမ က ေန...
ေမေမ .. က လ...
ညီညီ့ ဘ၀ မွာ အျမဲ သာ ေနေပး တာ..

ေမေမ ရဲ႕ သီ ခ်င္း..... ေမေမ ရဲ႕ ကဗ်ာ
ညီညီ ရဲ႕ ႏွလုံးသား မွာ အျမဲ သီကုံး ေပးေန မွာ....

ေမေမ ဟာ... ညီညီ လိုေန သေရြ႕
ညီညီ ့ ကမၻာ သာ ျဖစ္ ေနေစ့ ပါ မတဲ့......


ေလး ႏွစ္ မွ သည္...
ရာခ်ီ တဲံ့ ထိ...
ရႊင္ လန္း က်န္းမာ.. ရတနာ သား ေကာင္း...
ေမေမ့ နားေဒါင္း တရံ ပမာ....
ေမေမ့ အနားမွာ
အလင္း ေတြ ေ၀ျဖာ ေစမဲ့......သား ကေလး ညီညီ .. ...ေပ်ာ္ ပါေစ....။


ဘယ္ဘ၀ က ၀င္စားေလသလဲ မသိ... စကား တတ္စ ကတည္းက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပဲ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အေျပာက တျပားသားမွ မေလွ်ာ့ သူကေလး..။ သူ႕ အေမ က ေတာ့.. စစ္ဆိုရင္ ေရ ေတာင္ စစ္မေသာက္ ခ်င္သူပါတဲ့... း)... အနာဂတ္ မွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာ မသိၾကေပမဲ့... ဘ၀ ရဲ႕ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆုံးေတြ ပဲ ရပါေစ... ညီညီ ေရ.......


မမသီရိ

မင္း မရွိတဲ့ အရပ္ မွာ....

ေ၀း......ကြာျခင္းက ..
တို႕ရဲ႕ ႏွလုံးသား ကို..
တိတ္ဆိတ္စြာ ပဲ..
ရက္ရက္ စက္စက္ လာႏွိပ္စက္ေနျပီ...

အိပ္မက္ဆန္ေသာ ကမၻာ အလယ္
ဆုံၾကတဲ့ အခိုက္.. ခ်စ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္..
အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ တုန္းကေတာ့..
ခ်စ္တာတခုပဲ ခ်န္ က်န္တာေတြအကုန္ ေမ့ထား..
မိုက္မဲ စြာ အေပ်ာ္လြန္ခဲ့ သမွ်...
ခု ခ်ိန္က်ေတာ့...
အက္စစ္ မ်က္ရည္ေတြ..
ေၾကြေနျပီ.... ေ၀ေနျပီ... အခ်စ္ ရယ္......

အတူ ေလွ်ာက္ လို႕ မရတဲ့ လမ္း မွာ..
ေ၀း ကြာ စြာေနရင္း..
ဦး တည္ခ်က္ စခန္းမ်ား..
တေယာက္ တလမ္းေပါ့ အခ်စ္ ရယ္....
ေဆာင္း ၀င္စ.. ႏွင္းေတြ က လဲ
အသံ မဲ့ စြာ က်ေနၾကတယ္...
တိတ္ဆိတ္ လြန္း လိုက္တာ..

တို႕ ရင္ထဲ ငို ေနတာ.. သိလို႕ မ်ားလား..

ငွက္ကေလး ေတြ ေတးဆို ၾကတာကလဲ
ပီျပင္စြာ ၾကည္လင္မေန ပဲ
အက္ကြဲ လုိ႕ ေဆြးေျမ႕ စြာ...ကူ လြမ္း ေနသလား....

လမင္းေလး ရယ္..
မင္းကေတာ့.. ေနထြက္ တဲ့ အခါ ပုန္း လွ်ိဳး
ေန၀င္ တဲ့ အခါ ျပန္ေရာက္လာမွာ ..
တို႕တေတြ မွာသာ..
ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကမၻာ ေရာက္လို႕
ဘယ္လို လမ္းေတြ ေလွ်ာက္
ဘယ္စခန္း ေရာက္မွ
တိမ္ စင္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ ရမလဲ...
ေနမင္း ၾကီး နဲ႕ လြဲခဲ့ ရုံ နဲ႕ ငို တာ မဟုတ္ေပမဲ့....
မေျဖႏိုင္ဘူး..
မေျဖႏို္င္ဘူး.. အခ်စ္ရယ္...

အတူေန မျဖစ္ ေသးလုိ႕.. ေ၀းေနရ တဲ့ အရပ္မွာ
အလြမ္း ကမၻာ တည္ေဆာက္လို႕
ဖုံ ေခ်ာက္ တဲ့ လမ္းေပၚ .. အလြမ္း နဲ႕ ေပ်ာ္လို႕..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ စြာ..
တမ္းတ ကာ ေနရင္း....
တို႕ တေယာက္ထဲ အထီး က်န္စြာ...
ေန .. ေန.. ရတာ စဥ္းစား ရင္း....

ေ၀းကြာျခင္း အတြက္... ဆို႕ နစ္ လို႕ ေနတယ္....

ရက္စက္တာ ကံၾကမၼာလား
မိုက္ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာလား
အခ်စ္အတြက္ ရင္နာရတာ..
တဘ၀ မွာ တခါ သာ ၾကံဳပါရေစေတာ့
ဘ၀ အဆက္ဆက္.. အခ်စ္ အတြက္ မငိုပါရေစနဲ႕..

ေ၀းကြာျခင္း မို္င္တိုင္မ်ားေၾကာင့္
ထက္သထက္ ပိုထက္လာတဲ့ ဓါးသြား က
ႏွလုံး သား ကို ခပ္ဖြဖြ လာမႊန္းတာ
တည္ျငိမ္ စြာ ခံယူ ႏိုင္မဲ့ အသဲ.. ရခဲ့ ခ်င္လိုက္တာ...

အခ်စ္ရယ္...
ေႏြးေထြး မေနေတာ့တဲ့..
ပါး ျပင္ေပၚက အနမ္းေတြ (အိပ္မက္ထဲမွာပဲ)
ေအးစက္စက္ နဲ႕ အသက္ မဲ့ ေနၾက ျပီ....

ေတာက္ပ မေနေတာ့ တဲ့....
မ်က္၀န္း နက္ထဲက အရိပ္ေတြ..
မွဳန္မႊားမႊား နဲ႕ ေ၀၀ါး ေနၾကျပီ...


ေ၀း သထက္ ေ၀းသြားတဲ့ အခါ..
သူ... သတိရ ေနမလား...
အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့ အခါ..
သူ.. ေမ့သြား မလား..
ေနာင္ျဖစ္လာမွာေတြ ၾကိဳမေတြးထားခ်င္ဘူး
ေနာက္ေတာ့လဲ
သူ သတိရခ်င္ရ မရခ်င္ေန..
သူ လြမ္းခ်င္ လြမ္း မလြမ္းခ်င္ေန

တို႕ေရွ႕မွာ ခု လာရပ္ေနတဲ့ ေ၀းကြာ ျခင္ းအတြက္..
တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕
ဆုံဆည္းျခင္းတံခါး ကို .. ခု လာေခါက္ေနတဲ့.. ေ၀းကြာျခင္း အတြက္

တို႕တေယာက္ထဲ လြမ္းေနရ ေအာင္
ရက္စက္လွတဲ့ ဒီ ေ၀းကြာျခင္း အတြက္

မင္း .. ဖုန္းဆက္ အနမ္းေတြ ေပးတဲ့ အခါ..

ဘယ္လို.. ေျဖရ မလဲ အခ်စ္ရယ္..
မင္း မရွိတဲ့ အရပ္ မွာ ဘယ္လို ေနရမလဲ အခ်စ္ရယ္

မင္း မရွိတဲ့ အရပ္ မွာ ဘယ္လို ေနရမလဲ အခ်စ္ရယ္
မင္း မရွိတဲ့ အရပ္ မွာ ဘယ္လို ေနရမလဲ အခ်စ္ရယ္.....။


မမသီရိ

ႏွစ္ဦးသား ဆုံတဲ့ေန႕

အခန္းတခုလုံး..
ေဖြးဆြတ္ေနတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းေတြနဲ႕ ေမႊးရီဖုံးလႊမ္း
ခန္းဆီး အျဖဴ ေရာင္....
ဆက္တီ အျဖဴေရာင္....
နံရံ အျဖဴ ေရာင္.....

စာပြဲခင္း အျဖဴေရာင္ ခင္းထားတဲ့ စားပြဲ ပုေလးေပၚ
ရနံ႕ သင္းသင္း ေကာ္ဖီ ႏွစ္ခြက္ က ေမွ်ာ္ လို႕....


အခန္းေဒါင့္ တေနရာ..
ကိုယ့္ ရင္ခုံ သံ ကိုယ္ ၾကားေနတဲ့ အခိုက္..
တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ .. အသာ အယာ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ .. သူ...

ျပံဳးခဲတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းေပၚ
ရွားပါးတဲ့ အျပံဳ းတပြင့္ လန္းတင့္ လို႕ေနတာ
ျမင္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့.. အခိုက္အတန္႕ကေလး မေတာ့

ကမၻာ ေပၚက အရာရာ .. ျပာ သြား ခဲ့ ပါေပါ့

တို႕ ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိတ့ဲံ ဒီကမၻာ..

က်မတို႕ စကား ေတြ မေျပာ ၾကဘူး
က်မတို႕ စကားေတြ ေျပာစရာ မလိုဘူး...
က်မ တို႕ မွာ ေျပာစရာ စကား မရွိဘူး...

က်မ ႏွလုံးသားက စကားသံ
သူ႕ ႏွလုံးသား နဲ႕ ၾကားခဲ့ ျပီးျပီ..
သူ႕ ႏွလုံးသား က စကား သံ ... က်မ ႏွလုံးသား နဲ႕ ၾကားခဲ့ျပီး ျပီ...

သူ႕ ထံ က ခ်စ္ျခင္းေတြ က်မ ဆီ စီး ဆင္းခဲ့ ျပီး ျပီ.....


သူ႕ ရင္ ခြင္ ထဲက .. သူ႕ မ်က္ႏွာ ေမာ့ အၾကည့္..
မ်က္ရည္ ေတြ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ သူ႕ မ်က္၀န္း...
အဲဒီ ေနာက္မွာေတာ့
က်မ ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ..သမုဒၵရာမက က်ယ္၀န္းတာ က်မ ျမင္ခဲ့...

သူ႕ေက်ာေလး အသာ သိုင္းဖက္
ခ်စ္လိုက္တာ..
ခ်စ္လိုက္တာ.. လို႕ ထပ္ခါထပ္ခါ ... က်မေျပာေတာ့...
သူ..... ၾကည္ၾကည္ ႏူးႏူး နဲ႕ ငုံ ၾကည့္....

ခုေတာ့ လဲ..
အက်ည္းတန္ေသာ အရာေတြ အားလုံး....အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့..
ေလာကၾကီး က အသာယာ ဆုံး...
က်မ တို႕ ဆက္ေလွ်ာက္မဲ့ လမ္းမွာ.. ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕ ပန္းပြင့္ေတြ ဖုံးလႊမ္း....

က်မတို႕ ဥယ်ာဥ္ထဲ မွာေတာ့..
က်မတို႕ ငွက္ကေလးေတြ ကဗ်ာဖြဲ႕ သီခိုက္..
က်မတို႕ ပန္းကေလးေတြ က ဘယ္ညာ ယိမ္း စည္းခ်က္လိုက္...


အျဖဴေရာင္ ခရုေတြနဲ႕ စီထားတဲ့ ခန္းဆီးေလး..
ဒန္း စီး ရင္း... အခ်စ္ သီခ်င္း တပုဒ္ ကို ဆို....

ဟိုး အေရွ႕ ပင္လယ္က လွိဳင္းပုတ္သံ သဲ့သဲ့
တခ်က္ တခ်က္... ယဲ့ယဲ့ ေလး.. ၾကား မိ....

မိုးေကာင္းကင္ တခု လုံး က ၾကည္လင္လို႕...

အခန္းေထာင့္က တေယာျပားေလး...
သူ႕ အလိုလို .. ေတး သြား တခု ဖန္တီး....

ပင္လယ္ ျပင္ အစြန္း.. ေမးတင္ေနတဲ့ ေနလုံး ၾကီး...
ျပံဳး ျဖီးျဖီး ေလး ႏွဳတ္ဆက္...
ငါ... ပုန္းေနေပးပါ့ မယ္ ကြယ္.... တဲ့...
သူ႕ပါးျပင္ မွာ ပုဇြန္ဆီေရာင္ေတြ သမ္းေနတာ
က်မတို႕ ခ်စ္ရည္ေတြနဲ႕ ရႊန္းလက္ ခဲ့လို႕.. ဆိုပဲ....


က်မ ကေတာ့..
သူ႕ ရင္ခြင္ ထဲ...ရွက္ ရွက္ နဲ႕... ေခါင္း ၀ွက္ ထား မိရုံ....

ေသာက္သူမဲ့.. ေကာ္ဖီ ႏွစ္ခြက္..
စားပြဲ ပုေလး ေပၚ... ျပဳံးျပံဳး ေလး.. ေအး စက္.... လို႕.....။



မမသီရိ

ပုံက ... သူ.. က်မနဲ႕ အတူတူ သြားခ်င္တယ္လို႕ ေျပာခဲ့တဲ့ ေနရာေလး ပါ .. း)... က်မ မွာ သူ.. ဆိုတာ ရွိေနတယ္ လို႕ ယုံတဲ့ သူေတြ အတြက ္ ညာတာပါ .. း)...။